بازی ایران - انگلستان، آشفته‌ترین نمایش فوتبال ایران در تاریخ حضورش در جام‌های جهانی بود. روح تیم ایران در میدان حضور نداشت و در اخبار کشور سرگردان بود. وقتی یک تیم ملی، معنای ملی را در خود از کف‌ رفته ببیند، چه انگیزه‌ای برای نمایش خواهد داشت؟

فارغ از اینکه تیم ملی با تدارکاتی بسیار ضعیف راهی جام جهانی ۲۰۲۲ قطر شد و تغییر مربی نتوانست تحول فنی در تیم پدید آورد، بازیکنان تیم ملی با توجه به رفتارهایشان درباره خیزش مردم ایران، تحت فشار بودند و جایگاه خود را نزد هواداران فوتبال ایران فروریخته می‌دیدند. این فروریختن، در میدان مسابقه هم پیدا بود.

فشار روحی، ترکیب غلط، آسیب‌دیدگی علیرضا بیرانوند، قطع بازی، و نیز جو ورزشگاه که تماشاگران ایرانی بازیکنان را «بی‌شرف» خطاب می‌کردند، باعث شد که تیمی که می‌خواست برای نخستین بار از گروه خود در جام جهانی صعود کند و چنین اقبالی هم داشت، یکباره از هم بپاشد، و چنین نتیجه‌ای، پیش‌بینی‌شدنی هم بود.

ایران به معجزه کارلوس کی‌روش چشم داشت، غافل از اینکه او پیر و شکست‌خورده به ایران برگشته بود و زمان کوتاهی برای سازماندهی تیم داشت، و پناه بردنش به گروه بازیکنان قدیمی دوره قبل هم اشتباه دیگرش بود. اگرچه کی‌روش کوشیده بود خود و تیمش را در حباب ساختگی دور از وقایع خیابان‌های ایران حفظ کند، خودش نیز آشفته تیمش را هدایت کرد.

قرار بود کارلوس کی‌روش برای فرار از شکل‌گیری همین شکست‌های سنگین روی نیمکت ایران بنشیند، اما عملکرد خودش از عوامل مهم شکست پرگل مقابل انگلستان شد.

تیم ایران وقتی گل اول را پذیرفت، دیگر تاب و توان مقابله با حریف را نداشت و چنان آشفته شد که با سه گل خورده نیمه اول را به پایان رساند و انگار لحظه‌شماری می‌کرد که سوت پایان نیمه اول به صدا درآید. در نیمه دوم، تعویض‌ها توانست اندکی بازی ایران را تغییر دهد و مهدی طارمی ایران  را به دو گل رساند، اما باز هم درمانی برای آشفتگی تیم پیدا نشد و ایران سه گل دیگر پذیرفت تا با نتیجه شش - دو مقابل انگلستان، شکست سختی را تحمل کند.

اما شکست بزرگ‌تر برای تیم ملی از نگاه هواداران فوتبال در ایران، وقتی بود که بازیکنان تیم ملی ترجیح داده بودند همراهی خود با مردم ایران را اعلام نکنند.

نخواندن سرود ملی جمهوری اسلامی در آغاز بازی ایران - انگلستان نشانه اعتراض بازیکنان تیم ملی بود و هیچ‌‌یک از بازیکنان این سرود را نخواندند، و البته مهدی ترابی و وحید امیری در ترکیب آغازین نبودند که سرود موردپسند خود را سر دهند.

انگلستان ۷۸ درصد مالکیت توپ را در این بازی در اختیار داشت و ایران با ۲۲ درصد ماکیت توپ، نمی‌توانست فوتبالی ارائه کند که موفقیتی در پی داشته باشد.

ساکا در دقایق ۴۳ و ۶۲ دو گل برای انگلستان زد، بلینگهام در دقیقه ۳۵، استرلینگ در دقایق اضافه نیمه اول، رشفورد در دقیقه ۷۱، و جک گریلش در دقیقه ۹۰ گل‌های دیگر انگلستان را زدند. دو گل ایران را مهدی طارمی در دقایق ۶۵ و ۹۰ به ثمر رساند.