روزنامه نیویورک‌تایمز روز چهارشنبه، ۲۳ نوامبر (۲ آذر)، در گزارشی تحقیقی، بر مبنای سخنان‌ شاهدان و تجزیه‌و‌تحلیل ویدیو‌های رسیده از ایران، شرح می‌دهد که چگونه دولت ایران از آمبولانس‌ها برای نفوذ به صف معترضان و بازداشت ‌آن‌ها استفاده می‌کند.
شاهدان عینی به نیویورک‌تایمز گفته‌اند که به چشم خود شاهد به زور سوار کردن تعدادی دانشجو به یک آمبولانس بوده‌اند، یا شاهد دیگری که دانشجوی دانشگاه تهران است، می‌گوید دیده است که در یک چهارراه، از آمبولانس برای بازداشت معترضان استفاده شده است.
شاهدانی که با نیویورک‌تایمز صحبت کرده‌اند، به شرط ناشناس ماندن حاضر شده‌اند شهادت بدهند، چرا که از انتقام دولتی می‌هراسند.

استفاده از آمبولانس‌ها در بازداشت معترضان، پیش از این بارها در رسانه‌های فارسی، از جمله ایندیپندنت فارسی، بررسی و تحلیل شده است. گزارش‌‌های مرتبط با استفاده از آمبولانس در سرکوب‌ها در ایران، نشان می‌دهد که رژیم جمهوری اسلامی سرکوب وسیعی را در بیش از دو ماه خیزش سراسری مردم به اجرا گذاشته که هنوز بخش مهمی از آن فاش نشده است.

نیویورک‌تایمز می‌نویسد که چنین استفاده‌ای از آمبولانس‌ها که به گفته کارشناسان، هنجارهای بین‌المللی بی‌طرفی پزشکی را نقض می‌کند، نشان می‌دهد که دولت تا چه اندازه کوشیده ‌است اعتراضات سراسری ایرانیان را سرکوب کند. 

روهینی هار، استادیار دانشکده بهداشت عمومی در دانشگاه کالیفرنیا، به این روزنامه گفت: «مردم از رجوع به مراکز درمانی می‌ترسند، و این یعنی افراد بیشتری خواهند مرد. مراقبت‌های بهداشتی به دلیل ایده بی‌طرفی از اعتبار برخوردار است. ایده اصلی این است: «هیچ  آسیبی نرسان»، و استفاده نادرست از آمبولانس، به وضوح آن را نقض می‌کند.»

از سوی دیگر، شهادت یک کارگر ۳۷ ساله رستوران که درنزدیکی دانشگاهی در تهران کار می‌کند، نشان می‌دهد که نیروهای امنیتی تقریبا هر روز از آمبولانس‌ها برای انتقال نیروهای امنیتی یا انتقال بازداشت‌شدگان استفاده ‌کرده‌اند. 

نیویورک‌تایمز همچنین مجموعه‌ای از عکس‌ها و فیلم‌ها منتشر کرده است که نشان می‌دهد آمبولانس‌ها به کلانتری‌ها وارد، یا از آن‌ها خارج می‌شوند و به نقل از یک پزشک سابق اورژانس نوشت که هیچ دلیل پزشکی مشروعی برای حضور آمبولانس‌ها در کلانتری‌ها وجود ندارد.

نیویورک‌تایمز همچنین در پایان گزارش خود نوشته است که استفاده از آمبولانس برای بازداشت مردم، خشم جامعه پزشکی ایران را برانگیخت و باعث تجمعات اعتراضی پزشکان در چند شهر ایران شد.   

این روزنامه معتبر آمریکایی همچنین در تاریخ ۱۹ نوامبر سال جاری در گزارشی، از نابینا شدن صدها معترض ایرانی در اثر شلیک گلوله‌‌های ساچمه‌ای و پلاستیکی خبر داد و مدارک پزشکی یکی از قربانیان را با نام مستعار «سامان» منتشر کرد که یک چشمش را از دست داده است.

این رسانه بین‌المللی می‌گوید که در سراسر ایران، تعداد زیادی از معترضان با چشمانی آسیب‌دیده در اثر شلیک گلوله‌های ساچمه‌های یا پلاستیکی، به بیمارستان رفته‌اند. این رسانه نوشته است که گزارش‌های شاهدان عینی و بیش از ۸۰ صفحه سوابق پزشکی از چندین بیمارستان و کلینیک، نشان می‌دهد که صدمات شامل پاره شدن شبکیه، آسیب به اعصاب بینایی، و سوراخ شدن عنبیه است. یک چشم‌پزشک از تهران در تماسی تلفنی گفت: «در بیشتر موارد کاری از دست ما بر‌نمی‌آید.»

چشم پزشکان سه بیمارستان بزرگ تهران، یعنی فارابی، رسول اکرم و لبافی‌نژاد، تخمین می‌زنند که از زمان شروع اعتراضات در اواسط سپتامبر، بخش‌های مختلف بیمارستان‌‌های آنان در مجموعه بیش از ۵۰۰ بیمار را با جراحات شدید چشمی پذیرش کرده‌‌اند. در کردستان نیز حداقل ۸۰ بیمار با آسیب چشمی تحت درمان قرار گرفته‌اند. 

گزارش نیویورک‌تایمز نشان می‌دهد که معترضانی که از ناحیه چشم آسیب دیده‌اند، از رجوع به بیمارستان برای درمان می‌هراسند و برخی خانواده‌ها نیز پول کافی برای تامین جراحی چندگانه چشم فرزندانشان ندارند.