رینا امیری، فرستاده ویژه رئیس‌ جمهوری آمریکا در امور حقوق بشر و زنان افغانستان، روز سه‌شنبه، ۸ آذر (۲۹ نوامبر)، گفت: «زنان افغان قهرمانان واقعی‌اند که در برابر تهدید، خشونت و زندان ایستاده‌اند.»

او در توییتی نوشت: «در روز بین‌المللی مدافعان حقوق ‌بشر زنان، یافتن نمونه‌ای از شجاعت الهام‌بخش‌تر از زنان و دختران افغان که برای حق تحصیل و کار برای تغذیه خانواده‌هایشان می‌جنگند، دشوار است.»

او افزود که اگر نیمی از جمعیت اجازه مشارکت در جامعه نداشته باشند، رهبران جهان، به‌ویژه از کشورهای دارای اکثریت مسلمان، باید پیامی یکپارچه و قوی درباره هزینه‌های ثبات و رفاه صادر کنند.

او گفت: «گنجاندن کامل زنان [در فعالیت‌های اجتماعی و مدنی]  باید امری مذاکره‌نشدنی باقی بماند.»

در دهمین دور گفت‌وگوهای امنیتی هرات، توماس نیکلسون، نماینده ویژه اتحادیه اروپا برای افغانستان، روز گذشته (۲۹ دسامبر) با ابراز نگرانی از وضعیت زنان، تاکید کرد که طالبان باید حقوق زنان را رعایت کنند.

او گفت که اگر طالبان حقوق اساسی شهروندان افغان را رعایت نکنند، از طریق دادگاه بین‌المللی، باید تحریم‌هایی علیه طالبان وضع شود. 

طالبان پس از دو دهه جنگ با حکومت افغانستان و متحدان غربی آن، در ۱۵ اوت ۲۰۲۱ قدرت را به دست گرفتند و در این مدت، محدودیت شدیدی بر فعالیت‌های فردی و اجتماعی زنان وضع کردند.

طالبان دختران را از رفتن به مدارس پس از کلاس ششم دبستان، محروم کردند و بیشتر زنان نیز شغل خود را از دست دادند و خانه‌نشین شدند.

در تازه‌ترین مورد از تحمیل محدودیت بر زنان، طالبان در هرات انجام آزمایش سونوگرافی از زنان را در بیمارستان مرکزی این استان ممنوع کردند. یکی از مسئولان این بیمارستان به ایندیپندنت فارسی گفت که از سه روز پیش، طالبان اجازه نمی‌دهند که متخصصان مرد، برای زنان سونوگرافی انجام بدهند.

او افزود که پیش از این محدودیت طالبان، روزانه تا ۲۰۰ بیمار برای سونوگرافی رجوع می‌کردند، اما حالا سونوگرافی برای مردان انجام می‌گیرد: «طالبان استدلال می‌کنند که نباید پزشکان مرد، زنان را سونوگرافی کنند و ما هم در بیمارستان پزشک زن نداریم که برای زنان سونوگرافی کند و مردم هم با شرایط مالی خراب، نمی‌توانند برای به سونوگرافی به درمانگاه‌های خصوصی بروند.»

این در حالی است که در استان هرات کمبود شدید متخصص زن در بخش سونوگرافی به چشم می‌خورد و با تسلط طالبان بر افغانستان، بخشی از پزشکان و متخصصان درمانی هم کشور را از ترس طالبان ترک کردند.

پیش‌تر، طالبان زنان را از رفتن به پارک‌ تفریحی، باشگاه‌ ورزشی، و حتی حمام‌ بیرون منع کردند. طالبان اعتراض‌های مدنی و مسالمت‌آمیز زنان را نیز با زور اسلحه و زندان سرکوب کردند و شماری از زنان معترض را بازداشت و شکنجه کردند.