ستاره‌شناسان می‌گویند که یک ستاره دنباله‌دار تازه کشف شده ممکن است در هفته‌های آینده برای اولین بار در طول ۵۰ هزار سال گذشته، از کنار زمین و خورشید عبور کند و با چشم غیرمسلح قابل مشاهده باشد.
به گزارش خبرگزاریZTF، این ستاره دنباله‌دار که سی ۲۰۲۲ ئی ۳ (C/2022 E3) نامیده می‌شود، اولین بار در ماه مارس سال گذشته در حال عبور از مشتری مشاهده شد.
پس از سفر به مناطق یخی منظومه شمسی، این ستاره در روز ۱۲ ژانویه به نزدیک‌ترین فاصله خود به خورشید خواهد رسید و در روز یکم فوریه از نزدیک‌ترین فاصله به زمین خواهد گذشت.
به گفته متخصصان، مشاهده این ستاره با یک دوربین دوچشمی و حتی با چشم غیرمسلح آسان خواهد بود، به‌شرط آنکه آسمان به‌وسیله نورهای شهری یا ماه خیلی روشن نباشد.
توماس پرینس، استاد فیزیک در موسسه فناوری کالیفرنیا، در‌این‌باره گفت: «زمانی که این ستاره دنباله‌دار در نزدیک‌ترین فاصله به زمین قرار بگیرد، در درخشان‌ترین حالت خود خواهد بود.»
نیکلاس بیور، اخترفیزیکدان رصدخانه پاریس، نیز گفت که این ستاره دنباله‌دار از یخ و غبار ساخته شده است و هاله‌ای مایل به سبز از خود ساطع می‌کند.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
تخمین زده می‌شود که قطر این ستاره در حدود یک کیلومتر باشد که اندازه بزرگی برای یک ستاره نیست. با این حال، این کشف جدید دانشمندان با فاصله نزدیکی از زمین عبور خواهد کرد که ممکن است اندازه کوچک آن را جبران کند.
نیکلاس بیور همچنین توضیح داد در حالی که این ستاره دنباله‌دار در اوایل فوریه با عبور از زمین خواهد درخشید، ممکن است حضور یک ماه کامل، تشخیص آن را دشوار کند. او در عین حال تاکید کرد: «شگفتی خوب این است که این دنباله‌دار می‌تواند دو برابر روشن‌تر از حد انتظار باشد.»
به گفته دانشمندان، این ستاره دنباله‌دار بیشتر عمرش را «دست‌کم ۲۵۰۰ برابر دورتر از فاصله زمین از خورشید» گذرانده است. گمان می‌رود این ستاره از ابر اورت (Oort Cloud) آمده باشد، فضایی که منظومه شمسی را در برگرفته و خانه اجرام یخی مرموز دانسته می‌شود.
آخرین باری که این دنباله‌دار از زمین عبور کرد، در دوره پارینه‌سنگی بود، زمانی که نئاندرتال‌ها (نخستی‌سانان) هنوز در زمین پرسه می‌زدند. بازدید بعدی این دنباله‌دار تا ۵۰ هزار سال دیگر پیش‌بینی می‌شود؛ اگرچه این احتمال نیز وجود دارد که پس از این بازدید، دنباله‌دار به‌طور دائم از منظومه شمسی به بیرون پرتاب شود.
قرار است تلسکوپ فضایی جیمز‌وب، ترکیب این ستاره دنباله‌دار را موردمطالعه قرار دهد. هر‌چه این ستاره به زمین نزدیک‌تر باشد، اندازه‌گیری ترکیب آن با تلسکوپ‌ها آسان‌تر خواهد بود. محققان امیدوارند که عبور این بازدیدکننده نادر بتواند اطلاعاتی در مورد ساکنان منظومه شمسی در سیارات دوردست به ما ارائه کند.
