جانلوکا ویالی دومین بازیکن سابق لیگ ایتالیا بود که در هفتههای گذشته بهدلیل ابتلا به سرطان فوت کرد. ویالی یکی از اعضای کادر فنی تیم ملی ایتالیا بود که برای درمان سرطان لوزالمعدهاش موقتا استعفا داد و امیدوار بود به این جایگاه برگردد، ولی مرگش در ۵۸ سالگی، شوک بزرگی برای دنیای فوتبال بود.
حدود یک ماه قبل، سینیشا میهایلوویچ، ستاره سابق تیم ملی صربستان، نیز بهدلیل ابتلا به سرطان خون در ۵۳ سالگی از دنیا رفت. او در چند سال گذشته رفتوآمدی دائمی بین نیمکت مربیگری و بیمارستان داشت و در نهایت مغلوب این بیماری سخت شد. میهایلوویچ بخش زیادی از دوران فوتبال حرفهایاش را در باشگاههای ایتالیایی مثل رم، سمپدوریا، لاتزیو و اینتر گذرانده بود.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
دینو باجو، بازیکن تیم ملی ایتالیا در دهه ۹۰ میلادی، گفت که مرگ بازیکنان سابق نگرانکننده است. او عقیده دارد که ابتلای آنها به سرطان ممکن است بهدلیل مصرف داروهای مختلف در دوران اشتغال بهعنوان بازیکن فوتبال باشد.
باجوی ۵۱ ساله که بین سالهای ۱۹۹۲ تا ۱۹۹۴ با ویالی در یوونتوس همبازی بوده، نگران سلامتی خودش است و گفت: «باید بررسی شود که در آن دوره ما چه داروهایی مصرف میکردیم.»
او درباره بحث دوپینگ بازیکنان فوتبال در آن سالها گفت: «دوپینگ همیشه وجود داشته است. ولی لازم است که بدانیم این داروها در درازمدت برای شما مفید است یا ممکن آسیبزننده باشد؟ آیا به مرور زمان از بدن خارج میشود یا باقی میماند؟»
باجو گفت: «من هم نگرانم. این اتفاق برای بازیکنان زیادی افتاده است.»
استفاده از داروها در دهه ۹۰ بین تیمهای ایتالیایی رواج داشت. زدنک زمان، سرمربی وقت تیم رم، اولین فردی بود که به این موضوع معترض شد و گفت که «فوتبال باید از داروخانهها خارج شود». او همچنین مدعی شده بود که حجم عضلانی ویالی و دلپیرو، دو مهاجم آن روزهای یوونتوس، در زمان کوتاهی تغییر کرده است و این عادی نیست. بعد از مصاحبه جنجالی زمان بود که سیستم قضایی ایتالیا پروندهای برای بررسی دوپینگ در فوتبال این کشور باز کرد.
ویالی در سال ۹۸، وقتی عضو چلسی بود از طرف دادستانهای ایتالیایی در تورین بازجویی شد. او بعد از خروج از این جلسه گفته بود: «همه چیز خوب است، ولی نمیتوانم توضیحی بدهم.»
او اضافه کرده بود که میخواهد از زمان بابت اتهامزنیهایش شکایت کند: «اگر کسی اشتباهی مرتکب شده است، باید بهایش را بپردازد، ولی آن یک نفر من نیستم.»