طبق نتایج یک تحقیق جدید، سقط جنین باعث افزایش خطر خودکشی در زنان نمی‌شود.

علی‌رغم نبود شواهد علمی، مراکز قانون‌گذاری از بهانه ارتباط بین سقط چنین و خودکشی استفاده کرده‌اند تا قوانین سختگیرانه‌تری برای سقط جنین وضع کنند.

برای مثال، در قانون سقط جنین ایالت داکوتای جنوبی آمریکا ماده‌ای هست که می‌گوید، چنانچه زنی تصمیم به سقط جنین بگیرد، پزشک باید کتبی به او هشدار بدهد که در صورت انجام این کار، خطر خودکشی در او افزایش می‌یابد.

محققان داده‌های مربوط به ۵۲۰ هزار زن دانمارکی را که ظرف ۱۷ سال جمع‌آوری شده بود، بررسی کردند و به این نتیجه رسیدند که هیچ ارتباطی بین سقط چنین و اقدام به خودکشی وجود ندارد.

در عوض، وجود سابقه مشکل روانی، بزرگترین عامل خطر برای زنانی بوده است که بعدا سعی کرده‌اند به زندگی خود پایان دهند. 

این داده‌ها نشان داد که در بین زنانی که ظرف ۱۲ هفته اول آبستنی اقدام به سقط جنین کرده بودند، از هر هزار نفر، ۸.۹ نفر از آنان پیش‌تر، در طول سال قبل از انجام سقط جنین، اقدام به خودکشی کرده بوده‌اند. 

در مقابل، درصد زنانی که در طول سال بعد از سقط جنین اقدام به خودکشی کرده بودند، کمتر بود و از هر هزار زن، ۸.۶ زن پیش‌تر تلاش کرده بودند که به زندگی خود پایان دهند.

پنج سال یا بیشتر پس از سقط جنین، از هر ۱۰۰۰ زن، ۲.۲ زن کوشیده بودند خودکشی کنند، و این میزان ۰.۲ درصد بیشتر از زنانی بود که سقط جنین نکرده بودند، اما اقدام به خودکشی کرده بودند.

در عوض، افرادی اغلب اقدام به خودکشی کرده بودند که سابقه رجوع به خدمات روانپزشکی داشتند یا برای معالجه افسردگی، اضطراب یا روانپریشی، دارو دریافت کرده بودند.

جولیا. ر. اشتایبرگ، مؤلف اصلی این پژوهش جدید، می‌گوید: «در برخی مناطق جهان، این تصور که سقط جنین باعث می‌شود افراد به فکر خودکشی بیفتند یا حتی اقدام به خودکشی کنند، بر تعیین سیاست‌های مربوط به سقط جنین تأثیر می‌گذارد؛ در حالی که شواهد به دست آمده از مطالعه ما، این تصور را تأیید نمی‌کند.»