اشرف غنی، رئیس ‌جمهوری فراری افغانستان، چهارشنبه، ۱۷ اسفند برابر با هشتم مارس، روز جهانی همبستگی زنان، گفت که کشور به سمت مرگ تدریجی می‌رود و باید با همبستگی شهروندان، از این روند جلوگیری شود.

او در یک پیام صوتی که در حساب فیسبوک خود منتشر کرد، گفت: «باید همگی دست به دست هم بدهیم و از مرگ تدریجی کشور جلوگیری کنیم. بدبختانه امروز اساسی‌ترین حقوق در افغانستان سلب شده است. زنان، اعضای جامعه و خانواده‌اند که امروز حق زندگی آنان سلب شده است. بدبختانه از زنان افغانستان در حکم ابزار سیاسی استفاده می‌شود.»

او بدون ذکر نام طالبان، از آن‌ها به منزله افغان‌هایی یاد کرد که با برخورد شدید علیه حقوق اساسی زنان، این حقوق را از آنان سلب کرده‌اند. 

او گفت: «ناامیدی روز به روز در افغانستان بیشتر می‌شود. این موضوع به تمام افغان‌ها ربط دارد. افغان‌هایی که تشدد به کار می‌گیرند و مانع حقوق شدند. امیدوارم که روی اساسی‌ترین حقوق انسانی و اسلامی که زندگی است، تمرکز شود و به زنان افغان که همیشه افتخارآفرین بوده‌اند، احترام گذاشته شود.»

او در این پیام صوتی تاکید می‌کند که در دین اسلام، استبداد پذیرفتنی نیست و هر کس که علیه زنان مستبدانه رفتار می‎‌کند، حقوق اسلامی آنان را نقض کرده است. 

او گفت: «استبداد در دین مبین اسلام جای ندارد و هر برخوردی که امروز با زنان افغانستان صورت می‌گیرد، نمونه استبداد است. در ظاهر، تمرکز و توجه به تعلیم وتحصیل معطوف است، اما ریشه اساسی مطلب، دیدگاه استبدادی است که موجب سلب حق و حقوق اساسی شده است.»

اشرف غنی به حضور زنان و مردان در کنار یکدیگر برای اجرای مراسم حج در عربستان سعودی اشاره کرد و با استناد به آن، بر تامین حقوق زنان تاکید ورزید.

او گفت: «چرا زنان و مردان در کنار هم در مکه مکرمه فرض حج را ادا می‌کنند؟ آیا چیزی که در کعبه روا است، در کابل و قندهار ناروا است؟  امروز خانواده افغانستان در معرض خطر است و بدبختانه نوزاد دختر افغان از نظر محرومیت شاید بیش از هر دوره دیگری، به دوره جهالت نزدیک باشد.»

رئیس ‌جمهوری پیشین افغانستان گفت که حقوق اساسی زنان و دختران نباید به موضوع مجادله بین افغان‌ها و خارجی‌ها بدل شود.

با نزدیک شدن نیروهای طالبان به کابل در ۱۵ اوت ۲۰۲۱، اشرف غنی از افغانستان گریخت و طالبان به قدرت رسیدند. بسیاری از شهروندان، او را مسئول وضعیت کنونی و سلطه کامل طالبان بر کشور می‌دانند.

در یک سال و نیم گذشته بسیاری از کشورها و نهادهای جهانی، بارها از حکومت طالبان خواستند که به محرومیت زنان و دختران از حق کار و آموزش پایان دهند. بارها هیات‌هایی از سازمان ملل متحد و نهادهای دیگر برای گفت‌وگو با مقام‌های طالبان به افغانستان سفر کردند، اما این گروه همچنان بر محرومیت بیشتر زنان از کار و آموزش تاکید دارد.

طالبان به دختران فقط تا کلاس ششم دبستان اجازه تحصیل می‌دهند و بیشتر زنان را از کار کردن در نهادهای خصوصی و غیردولتی، از جمله نهادهای امدادرسان، منع کرده‌‌اند.

حکومت طالبان ادعا می‌کند که مصمم به اجرای شریعت اسلامی در کشور است، اما زنان افغانستان از طالبان می‌پرسند که بر اساس کدام روایت دینی، آن‌ها را از اساسی‌ترین حقوقشان محروم کرده‌اند.

طالبان در دوره نخست حاکمیتشان در نیمه دوم دهه ۹۰ میلادی بر افغانستان، زنان و دختران را به‌ کلی از آموزش در هر سطحی، از دبستان تا دانشگاه، محروم کرده بودند.