شرکت «اسیپس اکس» آمریکا ‌در آستانه پرتاب راکتی عظیم به فضا است که «استارشیپ» (سفینه) نام دارد. طراحان این بزرگترین راکتی که در تاریخ ساخته شده امیدوارند که روزی بتوانند انسان‌ها را به کره ماه بازگرداند و حتی مسافرت به مریخ را ممکن کند.

اولین قدم اما پرتاب موفق این موشک به هوا است؛ چالشی که تلاش برای انجام آن صبح دوشنبه در جنوب ایالت تگزاس آمریکا انجام می‌شود.

ایلان ماسک، مدیر عامل «اسپیس اکس»، حدود یک سال پیش در مقابل این موشک ایستاد و سخنانی گفت که نشان از اهمیت این پروژه برای او می‌دهد: «خورشید به زودی گسترش می‌یابد و تمام حیات را نابود می‌کند. در طولانی‌مدت بسیار مهم است که ما به گونه‌ای چندسیاره‌ای تبدیل شویم».

ماسک می‌گوید «استارشیپ» می‌تواند سفر به فضا را ارزان کند و روزی مسافرت به مریخ را ممکن کند. این راکت در ضمن می‌تواند ماهواره‌های «استارلینک» را به فضا بفرستد و نفع مالی مهمی برای «اسپیس اکس» خواهد داشت.

«استارشیپ» حدود ۱۲۰ متر طول دارد و از فولاد ضدزنگ ساخته شده؛ تصمیمی که با توجه به وزن نسبتا سنگین این آلیاژ غیرعمعمولی دانسته می‌شود. ماسک می‌گوید ارزان و گسترده بودن فولاد دلیل این تصمیم بوده است.

سوخت این راکت نیز غیرمتداول است. در حالی که استفاده از هیدروژن در این سطح رایج است، «استارشیپ» از متان استفاده می‌کند. هیدروژن به‌دلیل سبک و بازدهی بالا محبوب است اما متان هم خاصیت‌هاش خودش را دارد: مثلا تولید آن ارزان‌تر است. در ضمن در جو مریخ مقادیری متان وجود دارد و «استارشیپ» می‌تواند در آینده امیدوار باشد که بتواند بدون بازگشت به زمین در جو مریخ سوخت‌گیری کند.

از دیگر نکات غیرمعمولی «استارشیپ» استفاده از ۳۳ شش موتور برای پرتاب این راکت به فضا است؛ شماری بسیار بالاتر از حد معمول که چالش‌هایی ویژه به میان خواهد آورد. در اواخر دهه ۱۹۶۰ اتحاد شوروی کوشید با شیوه‌ای مشابه (استفاده همزمان از سی موتور) راکت عظیمی به نام «ان‌۱» را به ماه بفرستد. اما حتی از کار افتادن یکی از ماشین‌ها هم باعث پرتاب ناموفق می‌شد. شوروی پس از مدتی این برنامه را کنار گذاشت. آمریکا اما برای پرتاب راکت «زحل پنج» از پنج موتور همزمان استفاده کرد و این‌گونه بود که اولین انسان‌ها را به کره ماه رساند.