هرچند تلاش‌های انجام شده برای تداوم آتش‌بس تاکنون شبح جنگ داخلی را از سودان دور نکرده است، اما کارشناسان در واشنگتن بر این باورند که آمریکا به دلایل متعددی، از جمله مهار نفوذ گروه «واگنر» در آفریقا، تامین امنیت باب‌المندب، مبارزه با تروریسم و نقشه جدید ائتلاف‌ها، می‌کوشد از وقوع جنگ داخلی در سودان جلوگیری کند.

در همین راستا، مهدی عفیفی، عضو حزب دموکرات آمریکا، در صحبتی با اسکای‌نیوز عربی، گفت ایالات متحده وضعیت کنونی را «فرصت بسیار خوبی» برای بازبینی نقشه ائتلاف‌های سابق بین واشنگتن و کشورهای آفریقایی می‌بیند؛ به ویژه که تلاش‌های روسیه و چین برای جذب این کشورها در چند سال اخیر، باعث دوری آن‌ها از حیطه نفوذ آمریکا شده و روابط آن‌ها را با ایالات متحده متزلزل کرده است. عفیفی افزود اهداف پیش روی آمریکا را در قبال تحولات سودان زیر نظر دارد و به باور او، واشنگتن به چند دلیل عمده، که در ادامه به برخی از آنها اشاره می‌شود، می‌کوشد از فرو افتادن سودان در باتلاق جنگ داخلی جلوگیری کند.

نخست، «روابط واشنگتن با آفریقا به دلیل تاثیرات دوره دولت دونالد ترامپ و بحران همه‌گیری کرونا به سردی گرایید و اخیرا جو بایدن، رئیس ‌جمهوری ایالات متحده، می‌کوشد این روابط را احیا کند و به همین منظور ماه‌ها پیش با رهبران آفریقا دیدار کرد».

دوم، «پس از گسترش حضور نیروهای گروه روسی واگنر در شماری از کشورهای همسایه سودان، اینک واشنگتن می‌ترسد که ادامه درگیری در سودان نیز زمینه را برای ورود نیروهای واگنر به این کشور فراهم کند. البته واگنر یک شرکت روسی است که مزدوران جنگی را آموزش می‌دهد، سپس آن‌ها را بر اساس قراردادها، به میدان‌های جنگ در نقاط مختلف جهان می‌فرستد. این گروه از زمان ظهور در ۲۰۱۴ برای حمایت از ارتش روسیه در اوکراین، تحت پوشش مبارزه با تروریسم و حفاظت از ثبات و امنیت، با کشورهای آفریقا، خاورمیانه و آمریکای لاتین قرارداد می‌بندد. اماواشنگتن و اتحادیه اروپا مسکو را متهم می‌کنند که از نیروهای واگنر همچون ابزاری برای مداخله، گسترش نفوذ و بهره‌برداری اقتصادی در کشورهای مختلف استفاده می‌کند».

از سوی دیگر، دکتر کمال الزغول، کارشناس مسائل آمریکا، نیز در گفت‌وگو با اسکای‌نیوز عربی، به محاسبات آمریکایی‌ها در مورد احتمال تاثیر درگیری‌های سودان بر نفوذ چین و ایران در دریای سرخ و باب‌المندب اشاره کرد. او گفت: «باید یادآور شد که دریای سرخ، بخشی از یک طرح نظارتی دریایی برای جدا کردن چین و روسیه از نفوذ در قاره آفریقا و پایگاهی برای نظارت بر تحرکات ایران در منطقه است و اینک این فرصت دست داده است که واشنگتن حضور دیپلماتیک خود را افزایش دهد و ممکن است در صورت لزوم، حضور نظامی خود را نیز در پایگاهی در دریای سرخ با هدف بازدارندگی طرف‌های درگیر در سودان، گسترش دهد.»

کمال الزغول خاطرنشان کرد که حضور ناوهای هواپیمابر و کشتی‌های نیروی دریایی آمریکا در سواحل بندر سودان «مقدمه‌ای برای ایجاد یک پایگاه دریایی است که ممکن است در آینده دائمی شود. این پایگاه سیار در همکاری با پایگاه جیبوتی، امنیت را در امتداد مرز با سومالی تامین می‌کند تا از یک سو فعالیت‌ جنبش (تروریستی) الشباب را مهار کند، و از سوی دیگر با کنترل تنگه باب‌المندب، مانع ورود عناصر گروه واگنر به سودان شود و در عین حال، به جمع‌آوری اطلاعات بپردازد».

به گفته زغول، این مداخلات جدید ممکن است ائتلاف‌های سابق را بار دیگر احیا کند. او افزود: «همه می‌دانیم که پس از کاهش شمار نیروهای آمریکایی در آفریقا در دوره ترامپ، فرانسه و منافع آن تحت تاثیر قرار گرفت، اما بازگشت این نیروها به منطقه فرصتی برای فرانسه فراهم می‌کند تا با تمام قدرت به کشورهای ساحل (مرکز و غرب آفریقا) بازگردد».

کمال الزغول معتقد است که طرف پیروز در سودان به ائتلاف کامل با آمریکا درخواهد آمد و از روسیه و چین دور خواهد شد، و افزون بر این، در پی راه‌حلی که ایالات متحده برای پایان دادن به آشفتگی سودان عملی کند، بسیاری از کشورهای آفریقایی به ائتلاف با آمریکا و حمایت نظامی فرانسه بازخواهند گشت».

در پیوند با موضوع وحدت سودان نیز الزغول معتقد است که واشنگتن از سودان یکپارچه حمایت خواهد کرد، «زیرا سودان تجزیه‌شده منافع آن را تامین نمی‌کند».