چند روز پس از آغاز درگیری‌ بین نیروهای ژنرال عبدالفتاح البرهان، فرمانده‌کل ارتش سودان، و ژنرال محمد حمدان دقلو مشهور به «حمیدتی»، فرمانده‌کل نیروهای واکنش سریع این کشور، که باعث افزایش نگرانی نسبت به آینده سودان شد، جوآنا دیوس پریرا، کارشناس امور روسیه در موسسه خدمات متحد سلطنتی، در صحبت با پایگاه خبری «یورو آبزرور» گفت: «روس‌ها که به‌زودی صاحب پایگاهی در سواحل دریای مدیترانه در سوریه می‌شوند، تصمیم دارند در بورسودان نیز برای خود پایگاه دیگری بسازند. اما بحران رو به گسترش سودان که با گذشت هر روز تشدید می‌شود، ممکن است مانع دستیابی مسکو به ایجاد پایگاه نظامی در سواحل سودان شود.»

از سوی دیگر، جورج عیسی، تحلیلگر سیاسی، در مقاله‌ای که در روزنامه النهارالعربی منتشر شد، نوشت: «از نظر تئوری، روسیه می‌تواند از درگیری در سودان سود ببرد، اما تبدیل نظریه به عمل در روابط بین‌الملل همیشه کار ساده‌ای نیست، به‌ویژه زمانی که کشور مورد نظر درگیر یک جنگ خارجی باشد.» او افزود: «هرچند روسیه با رهبران هر دو طرف متخاصم روابط خوبی دارد، اما گسترش دامنه جنگ در سودان، روسیه را از بهره‌برداری از فرصتی که برای تقویت حضور و نفوذش در آفریقا فراهم شده بود، باز خواهد داشت.»

جورج عیسی اشاره کرد که توقف جنگ و از سرگیری مسیر سیاسی که منجربه تشکیل یک دولت غیرنظامی و برگزاری انتخابات مجلس قانون‌گذاری در سودان شود، برای روسیه حائز اهمیت فراوان است؛ در غیر این‌صورت، ممکن است توافق‌نامه ایجاد پایگاه دریایی روسیه در بورسودان همچنان روی کاغذ باقی بماند و هرگز به مرحله اجرایی نرسد.

علاوه‌بر این، چالش پیش‌رو تنها به فرایند قانونی تصویب ساخت این پایگاه که میزبان حدود ۳۰۰ سرباز و چهار کشتی جنگی روسیه خواهد بود، محدود نمی‌شود، زیرا براساس گزارش‌ها، گفت‌وگو میان مسکو و خارطوم درباره ساخت این پایگاه در سال ۲۰۱۷، که در آن زمان عمر البشیر بر سر قدرت بود، آغاز شد اما بحران‌های بعدی سودان مانع عملی‌شدن این طرح شد. اکنون به فرض اینکه مقام‌های دولت سودان توافق‌نامه مزبور را مورد تایید قرار دهند، کشمکش بین گروه‌های مختلف در کشور می‌تواند مانع ایجاد این پایگاه شود، درحالی‌که تداوم ثبات و امنیت در سودان، مسکو را به دستیابی به این هدف راهبردی نزدیک‌تر می‌کند.

جورج عیسی نوشت: «بسیاری از ناظران بر این باورند که اولین شرط برای جلوگیری از تشدید تنش در سودان، مشارکت‌نکردن هیچ‌یک از طرف‌های خارجی در حمایت از یکی از طرف‌های متخاصم در این کشور است.اما این نگرانی وجود دارد که گروه روسی واگنر در حمایت از حمیدتی نقش داشته باشد. اگر مزدوران جنگی واگنر برای حمایت از نیروهای واکنش سریع سودان مداخله کنند، روسیه نه‌تنها متحد مهمی مانند سودان را از دست می‌دهد، بلکه از دستیابی به اهداف راهبردی‌اش در قاره آفریقا نیز دور می‌ماند.»

به نوشته جورج عیسی، این درحالی است که کشورهای غربی، به‌ویژه ایالات متحده و فرانسه، با توجه به روابط مستحکمی که با کشورهای همسایه سودان، از جمله مصر و چاد، دارند، فرصت انتقام‌جویی از روسیه را در این منطقه راهبردی از دست نخواهند داد.