سایه‌‌روشن‌های قهرمانی بارسا در لالیگا

تیم کاتالان به‌رغم این موفقیت تردیدهای بزرگی برای فصل آینده دارد

شادی بازیکنان بارسلونا برای کسب بیست و هفتمین قهرمانی در لالیگا- Lluis GENE / AFP

بارسلونا یکشنبه‌شب، ۱۴ مه (۲۴ اردیبهشت)، با برتری ۴-۲ در خانه همشهری‌اش اسپانیول جشن قهرمانی گرفت. با این حال، تیم فعلی هنوز فاصله زیادی با تیمی دارد که کمتر از یک دهه قبل، غولی اروپایی بود. این موفقیت در فصلی به دست آمد که افت کیفی لالیگا کاملا محسوس است و رئال مادرید، قهرمان فصل گذشته، بابت جام جهانی زمستانی با مشکلات متعددی روبه‌رو شد. هرچند ژاوی توانسته است بخش مهمی از مشکلات بارسا را برطرف کند، پروژه بازسازی این مربی جوان هنوز فاصله زیادی تا تکمیل شدن دارد.

نقطه‌قوت این فصل بارسا، ساختار دفاعی‌اش بوده که در ۳۴ بازی فقط ۱۳ گل خورده است و می‌تواند رکورد کمترین گل خورده در یک فصل (۱۸) را بشکند. بارسا ۱۱ بازی‌اش را با نتیجه یک بر صفر برده که نشانه گرایشی نسبتا محتاطانه است.

بارسا این آمار را مدیون مهارهای فوق‌العاده ترشتگن و البته خط دفاعش است: آلکس بالده جوان در دفاع چپ جانشین یوردی آلبا شد، آندرئاس کریستنسن در نخستین فصل بازی‌اش در قلب دفاع کم‌نقص بازی کرد، و ژول کونده که قرار بود دفاع میانی باشد، خلاء دفاع راست را به خوبی پوشش داد.

قرار است زوج آرائوخو – کونده در درازمدت قلب دفاع را بسازند، ولی بارسا برای این جابه‌جایی به یک مدافع راست مطمئن نیاز دارد. رسانه‌ها از آرنائو مارتینز، بازیکن خیرونا، در حکم گزینه این جایگاه نام می‌برند، ولی مشکلات مالی باشگاه بزرگ‌ترین مانع چنین خریدی است.

Read More

This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)

جدایی کاپیتان سرخیو بوسکتس در پایان فصل به معنی صرفه‌جویی در دستمزدهای بازیکنان است، ولی باشگاه را با دردسر جانشینی او روبه‌رو می‌کند. بوسکتس ۳۴ ساله آمادگی بدنی سال‌های جوانی را نداشت، ولی لنگر خط میانی بارسا بود. از ایلکای گوندوگان، هافبک آلمانی منچسترسیتی که در پایان فصل بازیکن آزاد خواهد بود، نیز در حکم گزینه اصلی جانشینی بوسکتس نام برده می‌شود. بارسا در خط میانی دیونگ، پدری و گاوی را دارد و سرخی روبرتو و فرانک کسیه هم ذخیره‌های نسبتا مطمئنی به شمار می‌روند.

ژاوی در این فصل ترجیح داد به جای خط میانی سه‌نفره کلاسیک بارسا، از یک مربع در میانه زمین استفاده کند که به استحکام دفاعی بیشتر تیم کمک کرد. او امیدوار است که با بازگشت به هافبک سه‌نفره در فصل آینده، فوتبال شناور و پرشورتری به نمایش بگذارد، ولی این راهکار ممکن است به قیمت از دست رفتن تعادل دفاعی تیمش تمام شود.

بزرگ‌ترین علامت سوال و ابهام تابستانی بارسا، به یک چهره آشنا مربوط است؛ مسی برمی‌گردد یا نه؟ او دو سال قبل به دلیل مشکلات مالی باشگاه، در مراسمی تلخ و غم‌انگیز جدا شد، ولی حالا ظاهرا همه چیز برای بازگشت او از پاری‌سن‌ژرمن آماده است. با این حال، ماجرا به این سادگی نیست.

مسی در ۳۶ سالگی بازیکنی کم‌تحرک است و مشخص نیست که برای بازی با ریتم بالای تیم مناسب باشد. بارسا همین حالا هم یک مهاجم مسن به نام لواندوفسکی دارد و حضور همزمان این دو بازیکن، شاید آن ترکیب آرمانی روی کاغذ نباشد.

وجه مالی بازگشت مسی از وجه فنی آن پیچیده‌تر است. هرچند فوق‌ستاره آرژانتینی قرار است دستمزدش را کاهش دهد، باز هم بارسا برای سازگاری با قوانین لالیگا، مجبور به فروش تعدادی از ستارگانش خواهد بود. فران تورس، آنسو فاتی و رافینیا ممکن است برای این انتقال پر سر‌و‌صدا مجبور به ترک کشتی شوند.

استعفای ناگهانی متئو آلمانی، مدیر فوتبال باشگاه، هم می‌تواند به نقل‌وانتقالات تابستانی آسیب بزند. او در دو فصل گذشته این مسئولیت سخت را بر عهده داشت، ولی گفته می‌شود که به دلیل مخالفت با بازگشت مسی، کنار رفت و به آستون‌ویلا می‌پیوندد. احتمالا دکو، هافبک سابق باشگاه، این مسئولیت را بر عهده گیرد. 

دردسر دیگر بارسا، تعطیل شدن نیوکمپ برای بازسازی به مدت دست‌کم دو سال است و به ورزشگاه المپیک بارسلون نقل مکان می‌کند. مشکل این ورزشگاه، پیست دوومیدانی آن است که سکوها را از زمین دور می‌‌کند و با حال و هوای پرشور نوکمپ تفاوت زیادی دارد.

بیشتر از فوتبال