شاخص فلاکت هانکه هفته گذشته اعلام شد و بر اساس آن، ایران در میان ۱۵۷ کشور، در رتبه نوزدهم قرار گرفت. اورشلیم‌پست روزنامه اسرائیلی با انتشار این خبر، به این نکته پرداخت که جمهوری اسلامی و حامیانش همگی در رده‌هایی بالایی این جدول قرار دارند؛ از جمله سوریه، که به عنوان حیاط خلوت جمهوری اسلامی شناخته می‌شود، در ردیف سوم این فهرست قرار دارد. ونزوئلا، شریک ایران در آمریکای جنوبی، در رده دوم  است و نام زیمباوه هم در صدر این فهرست دیده می‌شود.

هانکه در مورد رتبه سوریه در این آمار گفت: «جای تعجب نیست که سوریه در صدر فهرست بدبخت‌ترین کشورها باشد. قابل پیش‌بینی است کشوری که بیش از ۱۲ سال است درگیر جنگ داخلی است، نشاط نداشته باشد. این واقعیت که ونزوئلا و زیمبابوه بدون جنگ داخلی به نسبت سوریه امتیاز بدتری کسب کرده‌اند، گویای سوءمدیریت اقتصادی آن‌ها است.»

لبنان به عنوان چهارمین کشور در شاخص فلاکت معرفی شد. کشوری که جمهوری اسلامی با نفوذ بر حزب‌الله در آن دخالت می‌کند. حزب‌الله یکی از مهم‌ترین شرکای راهبردی جمهوری اسلامی به شمار می‌رود.

یمن نیز به عنوان کشوری که تحت تاثیر دخالت‌های منطقه‌ای جمهوری اسلامی قرار گرفته است، در رتبه هفتم فلاکت قرار دارد.

بر اساس این آمار، سوییس در رده آخر فلاکت و شادترین کشور دنیا معرفی شده است. پس از آن، کشورهای کویت، ایرلند، ژاپن و مالزی به ترتیب در رده‌های بعدی قرار دارند. زیمبابوه، ونزوئلا، سوریه، لبنان، سودان، آرژانتین، یمن، اوکراین، کوبا، ترکیه، سریلانکا، هائیتی، آنگولا، تونگا و غنا ۱۵ کشور صدرنشین در جدول شاخص فلاکت‌ جهانی‌اند.

بنفشه زند، کارشناس ایرانی‌ــ‌آمریکایی به اورشلیم پست گفت: «در مورد این شاخص، هرچه رتبه بدتر باشد، سطح رفاه مردم آن کشور پایین‌تر است و نشان‌دهنده بی‌کفایتی و ناتوانی است.» او تنها راه رهایی ایران از فلاکت را دست برداشتن از بلندپروازی‌های هسته‌ای و توقف دخالت در کشورهای منطقه عنوان کرد.

سیمون کانستیبل، اقتصاددان، هم در مصاحبه با روزنامه اورشلیم‌پست گفت که سوریه، لبنان و ایران همگی سیاست‌های اقتصادی افتضاحی داشته‌اند. او خاطرنشان کرد که سیاست‌های ایران باعث شدند که همه آنچه را می‌توانست داشته باشد، از بین ببرد. او رتبه ضعیف ایران را تا حدی به تحریم‌ها، سوءمدیریت آب و فقدان حقوق مالکیت نسبت داد.

او بر اهمیت «حق مالکیت» برای اقتصادهای سالم و ضمانت‌های قانونی که دولت را از ضبط غیرقانونی دارایی و اموال شهروندان باز می‌دارد، تاکید و اعلام کرد این اتفاقی است که در سوریه و ایران زیاد رخ می‌دهد و حاکمیت ممکن است بدون دلیل، کل داروندار شما را بگیرد.

شاخص فلاکت را اولین بارآرتور ملوین اکون، اقتصاددان آمریکایی در سال ۱۹۶۰ معرفی کرد. پس از آن، دو تغییر عمده در آن صورت گرفت که یکی را رابرت بارو، استاد اقتصاد دانشگاه هاروارد، با در نظر گرفتن میزان تولید ناخالص داخلی انجام داد و دیگری را استیو هانکه معرفی کرد.

شاخص فلاکت هانکه عبارت‌ است از جمع نرخ تورم، بیکاری و نرخ بهره بانکی منهای درصد تغییر سرانه تولید ناخالص داخلی حقیقی. هانکه، استاد اقتصاد کاربردی در دانشگاه جانز هاپکینز، معتقد است شرایط انسان در طیف وسیعی بین «فلاکت» و «شادی» قرار دارد. او می‌گوید که تنها راه کاهش فلاکت کشورها کاهش تورم و هزینه‌های استقراض شدید و بیکاری است. در نتیجه مقایسه کشورها بر اساس این معیار می‌تواند در مورد اینکه در کجای جهان مردم غمگین یا خوشحال‌اند، چیزهای زیادی نشان دهد.