دانشمندان گفته‌اند که ماموریت‌های فضایی طولانی به مغز فضانوردان آسیب می‌زنند.

اینک کارشناسان می‌گویند افرادی که مدتی طولانی را در فضا می‌گذرانند باید سه سال زمان بدهند تا  مغزشان بتواند از تغییرات رخ‌داده در سفر، بهبود یابد.

این‌ها یافته‌های مطالعه‌ای تازه‌اند که به چگونگی واکنش مغز در برابر ترک گرانش زمین می‌پردازند. این یافته‌ها در شرایطی طرح می‌شوند که گمان می‌رود عصر جدیدی از سفرهای طولانی در فضا باشد؛ از جمله نخستین ماموریت‌ها به مریخ.

محققان اسکن مغزی ۳۰ فضانورد را که پیش و پس از سفر به فضا ثبت شده بود، بررسی کردند. آنان دریافتند که سفرهای بیش از شش ماه، سبب می‌شود که بطن‌های مغز به طرز چشمگیری بزرگ شوند - و بهبود آن ممکن است تا سه سال طول بکشد.

بطن‌ها، حفره‌هایی در مغزند که با مایعی پر شده‌اند که از مغز محافظت می‌کند و به آن ماده مغذی می‌رساند، و نیز مواد زائد را از بین می‌برد. معمولا این مایع به گونه‌ای مفید در سراسر بدن پخش می‌شود، اما فقدان گرانش در فضا، ممکن است سبب شود که مایع به سمت بالا رانده شود و مغز را در جمجمه به بالاتر هل دهد.

ریچل سیدلر، استاد فیزیولوژی کاربردی و حرکت‌شناسی در دانشگاه فلوریدا و از نویسندگان این مقاله، گفت: «دریافتیم که هر چه افراد زمان بیشتری را در فضا بگذرانند، بطن‌های [مغزهای] آن‌ها بزرگ‌تر می‌شود. بسیاری از فضانوردان بیش از یک بار به فضا سفر می‌کنند، و بررسی ما نشان می‌دهد که حدود سه سال بین پروازها طول می‌کشد تا بطن‌ها کاملا به حالت نخست برگردند.»

از میان ۳۰ فضانورد حاضر در این بررسی، هشت نفر دو هفته به فضا رفته بودند، ۱۸ نفرشان به ماموریت‌های شش‌ماهه رفته بودند و چهار نفر یک سال در فضا سفر کرده بودند. مغز پس از دو هفته [اقامت در فضا] تغییر مشخصی نکرده بود، و به نظر می‌رسید که با گذشت شش ماه، تغییرات متوقف شده است.

این یافته‌‌ها برای کسانی که درگیر سفرهای کوتاه‌اند، [یعنی سفرهایی] که در پروژه‌های گردشگری از قبیل پروژه‌های اسپیس‌ایکس ارائه می‌شوند، سودمند است.

این یافته‌ها همچنین ممکن است برای فضانوردانی که عازم سفرهای طولانی می‌شوند، مانند سفرهای مریخ،  نیز مفید باشند. محققان هنوز افرادی را که بیش از یک سال در فضا سفر کرده‌ باشند، بررسی نکرده‌اند – اما نبود تغییرات بین شش تا ۱۲ ماه نیز ممکن است خبر خوبی برای سفرهای طولانی باشد.

پروفسور سیدلر گفت: «با در نظر گرفتن اینکه در نهایت انسان‌هایی را برای دوره‌های طولانی‌تری به فضا خواهیم فرستاد، خوشحال شدیم که دیدیم این تغییرات به شکل تصاعدی افزایش نمی‌یابند.»