«شما باشندگان حاشیه خلیج فارس، خائن و مزدور آمریکا هستید و در فلک آمریکا می‌چرخید، در حالی‌که آمریکا، پشتیبان، هم‌پیمان و تکیه‌گاه اسرائل است. شما جهت مبارزه را تغییر داده و دشمن حقیقی خود یعنی اسرائیل را به فراموشی سپرده اید و یک دشمن خیالی تراشیده اید به نام ایران، در حالی‌که ایران یک کشور همسایه و مسلمان و صلحجوی شما است که نیروهای مقاومت ضد اسرائیلی را کمک می‌کند و برای آزادی فلسطین از هیچ تلاشی دریغ نمی‌ورزد. شما باشندگان خلیج فارس، قربانی تبلیغات شبکه‌های غربیِ صهیونیستی،ِ امپریالیستیِ، صلیبیِ استعماری هستید، آنان برای شما دشمن خیالیِ به نام ایران درست کرده اند، تا نفت شما و دلارهای شما را در ازای فروش اسلحه بدوشند و ببرند. شما هم طبق سفارش آنان بجای این‌که با دشمن حقیقی یعنی اسرائیل بجنگید، در صدد راه اندازی جنگ علیه ایران شده اید. آیا از سرنوشت صدام حسین درس عبرت نگرفتید؟ آیا ندید که چگونه غربی‌ها صدام را فریب دادند تا به کشور همسایه‌اش ایران حمله کرد و پس از آن بار دیگر فریبش دادند و او کشور همسایه و برادر عرب خود را اشغال کرد؟ شما شکار دسیه‌‌ای شده اید که هدف نهایی آن فروش فلسطین و تسلیم شدن به اسرائیل است.»

 سخنان بالا فشرده اظهاراتی است که شماری از روشن‌فکران عرب، نثار ملت های حوزه خلیج فارس می‌کنند، به ویژه آنانی‌که در بخش غربی جهان عرب یعنی در کشورهای عربی شمال آفریقا و دورتر از ایران، به سر می‌برند.

این روشن‌فکران عرب، غرب را منبع تمام شرارت ها و فتنه انگیزی ها می‌دانند و نسبت به کشورهای غربی به ویژه ایالات متحده آمریکا نفرت و انزجار خاصی دارند، این نخبگان ۷۰ سال است که با زبان و یا قلم با اسرائیل اظهار دشمنی می‌کنند.

از دید این روشن‌فکران، تنها دشمن واقعی، اسرائیل است و همه مشکلات و گرفتاری‌های منطقه و ملت‌های ساکن آن ناشی از اشغال سرزمین فلسطین توسط اسرائیل است، آنان جز اسرائیل دشمن دیگری را دیده نمی‌توانند، در حالی‌که ایرانی‌ها تسلط خود بر چهار پایتخت عربی، یعنی بغداد، دمشق، بیروت و صنعا را به گونه علنی اعلام کرده اند. هم‌چنان روس‌ها در خاک سوریه مداخله نظامی کرده و در آن‌جا همه روزه سرگرم کشتار مردم هستند.

هرچه تلاش کردیم تا این روشن‌فکران عرب را به خطر جدی و بزرگ ایران و به رنج و دردی که ملت‌های عرب در عراق، لبنان، سوریه ویمن از دست این رژیم می‌کشند، متوجه کنیم، صداهای‌مان گرفت و جوهر قلم‌های‌مان تمام شد، اما نتوانستیم قناعت آن‌ها را فراهم سازیم؛ چون از همه چیز مهم‌تر نزد ایشان ملت فلسطین است.

این در حالی‌ است که آمارها نشان می‌دهد، شمار شهروندان سوریه‌ که توسط رژیم ایران در ۷ سال  اخیرکشته شده اند، بیشتر از تعداد کل فلسطینی‌هایی است که در طول ۷۰ سال گذشته توسط اسرائیل کشته شده اند. هم‌چنان شمار شهروندان سوریه که در همین مدت توسط ایران، بی‌خانه و آواره شده اند دو برار فلسطینی‌هایی است که توسط اسرائیل به این سرنوشت دچار گشته اند، مگرخون فلسطینی رنگین تر از خون سوری است، مگر سوری‌ها مانند فلسطینی‌ها عرب و مسلمان نیستند؟

پس از این‌که مردم عراق و لبنان دست به انقلاب زدند، ما به این روشن‌فکران عرب گفتیم: بیایید به آنچه در لبنان و عراق می‌گذرد و به حمام خونی‌که در شهرهای شیعه نشین کربلا، ناصریه، نجف و بغداد از دو ماه به این سو روزانه جریان دارد، نگاهی بیندازید، شاید که گوشه‌ای از حقایق برای شما روشن شود.

ما خلیجی‌ها، خرد و وجدان این روشن‌فکران را مخاطب قرار داده و به آن‌ها می‌گوییم: ما در مورد این‌که اسرائیل سرزمین فلسطینی‌ها را اشغال و حقوق آن‌ها را مصادره کرده و بر آن‌ها ظلم و ستم روا می‌دارد، اختلافی نداریم و ما هیچ‌گاه از همبستگی و کمک به مردم فلسطین کوتاهی نکرده ایم و نخواهیم کرد، اما آیا نمی‌بینید که ایران چه بلایی بر سر منطقه آورده است؟

اگر سخن ما را باور ندارید، از عراقی‌ها بپرسید که چگونه صدها جوان و نوجوان عراقی روزانه به دست شبه نظامیان وابسته به ایران، به خاک و خون می‌افتند و هزاران نفر دیگر زندانی و یا ناپدید می‌گردد، در حالی که علی خامنه‌ای، رهبر ایران میلیون‌ها عراقی معترض را تخریب‌کار و مزدور می‌نامد. می‌دانید چرا؟ برای این که ملت عراق بر ضد ایران و وابستگانش، قیام کرده و خواستار پایان یافتن دخالت های ایران در عراق می باشد.

بیایید لحظه‌ای چرند گویی در باره خلیجی‌ها را کنار بگذارید و مزدوری شان را برای غرب و ترس موهوم شان از ایران را به خود شان رها کنید و به آنچه در عراق می‌گذرد، نگاه کنید و به مقاومت ملت عراق بر ضد تسلط و مداخله رژیم ایران بیندیشید، سپس در پرتو واقعیت های موجود، به قضاوت کردن بپردازید.