ساکنان روستای نوآباد سجی در شهرستان خواجه بهاوالدین استان تخار در شمال‌شرق افغانستان، پیش‌ازظهر سه‌شنبه ۳۰ خرداد، با مردان کوچی که به‌تازگی از پاکستان به این روستا آمده و در مسجد محل مستقر شده‌اند، درگیر شدند.

یکی از ساکنان بومی به ایندیپندنت فارسی گفت که صبح سه‌شنبه حدود ۱۰۰ نفر از کوچی‌ها وارد روستای نوآباد سجی شدند و با هدف تصاحب خانه‌های روستا در مسجد مستقر شدند. این افراد مانع ورود ساکنان بومی به مسجد شدند و به آنان هشدار دادند که خانه‌های روستا را تخلیه کنند، چون آن‌ها مالکان اصلی‌اند.

به گفته این منبع، در واکنش به تهدید کوچی‌ها، ده‌ها نفر از ساکنان خواجه‌ بهاوالدین اطراف مسجد تجمع کردند و با کوچی‌ها درگیر شدند. در ویدیوهایی که با ایندیپندنت فارسی به اشتراک گذاشته شده، ساکنان خشمگین روستا دیده می‌شوند که چوب و سنگ‎‌‌ در دست دارند و برخی به سمت مسجد سنگ می‌‎اندازند تا کوچی‌ها را به ترک محل وادار کنند. کوچی‌هایی که در این روستا مستقر شده‌اند، دست‌کم به ۳۰۰ خانواده اخطار داده‌اند خانه‌هایشان را تخلیه کنند.

از تلفات و خسارات ناشی از درگیری میان ساکنان بومی و کوچی‌ها در تخار اطلاعی در دست نیست اما ساکنان محلی می‌گویند مصمم‌اند از خانه‌های خود دفاع کنند و سعی دارند کوچی‌ها را از روستای نوآباد سجی بیرون کنند.

یک منبع مطلع در تخار گفت: کوچی‌ها از حمایت مسئولان محلی طالبان و به‌ویژه فرماندهان پشتون‌تبار این گروه برخوردارند. به نقل از این منبع، مسئولان محلی طالبان بارها گفته‌اند که در ۲۰ سال حاکمیت دولت جمهوری و حتی پیش از آن، قدرتمندان غیرپشتون خانه‌ و زمین‌های پشتون‌ها را غصب کرده و به مردمان غیرپشتون و ازبک سپرده‌اند و اکنون این زمین‌ها به مالکان اصلی برگردانده می‌شوند.

با سلطه دوباره طالبان بر افغانستان، صدها خانواده از قوم پشتون به‌ویژه قبایل کوچی که پیش از این در پاکستان زندگی می‌کردند، به افغانستان برگشتند و در استان‌های تخار، سرپل، بلخ، فاریاب، جوزجان، بغلان و برخی دیگر از استان‌ها خانه‌هایی را تصاحب کردند. این افراد مدعی‌اند که حدود ۴۰ تا ۵۰ سال قبل در شمال افغانستان زمین و خانه داشتند اما قدرتمندان محلی آنان را از این مناطق بیرون کردند و اکنون که طالبان از آنان حمایت می‌کنند، دوباره به خانه‌های خود بازگشته‌اند.

سال گذشته، ۴۰۰ خانواده در شهرستان دشت قلعه استان تخار، از خانه‌هایشان رانده شدند و خانه‌های تخلیه‌شده به کوچی‌ها واگذار شد. بسیاری از خانواده‌های رانده‌شده در دشت قلعه هنوز هم سرپناهی ندارند و در وضعیت بدی زندگی می‌کنند.