در حالی که به دستور طالبان، زنان از همه عرصه‌های زندگی عمومی در افغانستان حذف شده‌اند، هنوز زنانی در گوشه و کنار این کشور، بدون هیچ سروصدایی به فعالیت‌های اقتصادی‌شان به اشکال مختلف ادامه می‌دهند. این زنان هرچند در داخل افغانستان بازار فروش محصولاتشان را تا حد زیادی از دست داده‌اند، اما به کمک برخی پلتفرم‌های (بسترهای) آنلاین در تلاش برای رساندن محصولاتشان به بازارهای جهان‌اند.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
فاطمه رسولی، یک زن کارآفرین در شهر کابل است که کارگاه کوچک ساخت جواهرات دارد. او با شمار دیگری از زنان در این کارگاه مشغول ساخت زیورآلات به سبک‌های مدرن و سنتی است. فاطمه می‌گوید این کار یکی از بزرگ‌ترین بازوهای اقتصادی خانواده او و کارکنانش است. اما بازار فروش این محصولات در کجا است؟
شماری از جوانان افغانستان که تجربه زندگی در غرب و آشنایی با تجارت آنلاین را دارند، از سال ۲۰۱۹ به این سو، صنایع‌دستی صنعتکاران افغان را در یک فروشگاه آنلاین به نام اصیل، به بازار جهانی معرفی و برای فروش این محصولات بازاریابی کرده‌اند.
فاطمه رسولی می‌گوید آشنایی با پلتفرم آنلاین اصیل، به تجارت کوچک او کمک فراوانی کرده است. او فروشگاه آنلاینی برای فروش محصولاتش در وب‌سایت اصیل ایجاد کرده و از این طریق به مشتریان خارجی امکان دسترسی به محصولاتش را داده است.
کارگزاران وب‌سایت اصیل می‌گویند هدف از ایجاد این پلتفرم آنلاین، معرفی کارهای صنعتکاران داخلی افغانستان به مشتریان خارجی و ایجاد زمینه اشتغال برای صنعتکاران بیشتر است. از طریق این پلتفرم محصولات صنعتکاران کوچک معرفی می‌شود و در صورتی که سفارشی از طرف مشتری در هر گوشه جهان دریافت کنند، از طریق شرکت اصیل محصول نزد فروشنده بسته‌بندی شده و به مشتری ارسال می‌شود؛ درست مانند شرکت‌های فروش آنلاین آمازون و علی بابا.
کارگزاران اصیل بیشتر به صنعتکاران زن توجه دارند، زیرا محدودیت‌های طالبان سبب شده است بازارهای کاری این صنعتکاران از بین برود و در نتیجه کارشان متوقف شود. اما با نگاهی به تلاش زنان برای ادامه کارشان در داخل افغانستان، به نظر می‌رسد محدودیت‌های وضع‌شده از طرف طالبان، هنوز نتوانسته است روحیه برخی از زنان برای ادامه کار و تلاش را درهم شکند.
بنفشه احمدی از هشت سال پیش تاکنون، کارگاه خیاطی‌اش را در کابل داشته و زنان زیادی در آن کار کرده‌اند. این زنان با وجود محدودیت‌ها هنوز به کارشان ادامه می‌دهند.
بنفشه می‌گوید: «زنانی که قبل از این در کارگاه من کار می‌کردند، اکنون به‌دلیل محدودیت‌ها نمی‌توانند به کارگاه بیایند، آن‌ها از خانه‌هایشان کار می‌کنند و محصولاتشان را برای من می‌فرستند.»
این زن کارآفرین، پیش از سلطه طالبان توانسته بود کارگاه خیاطی‌اش را ارتقا دهد و محصولاتش را از طریق پروژه‌های حمایتی برای زنان، به بازارهای خارجی برساند. اما پس از سلطه طالبان بر افغانستان، با متوقف شدن پروژه‌های بزرگ حمایتی از طرف جامعه جهانی برای زنان در افغانستان، میزان دسترسی او به بازارهای خارجی و مشتریان بیشتر، به شدت کاهش یافته است. او گفت که بزرگ‌ترین تاثیر سلطه طالبان بر کار او، کاهش میزان فروش بوده است، اما او و زنان همکارش، اگرچه کمتر از گذشته، همچنان به کارشان ادامه می‌دهند.
به گزارش سازمان بین‌المللی کار، پس از سلطه طالبان بر افغانستان به‌دلیل وضع محدودیت‌ها علیه زنان، زمینه‌های کاری زنان ۷۰ درصد کاهش یافته و این مسئله سبب افت دست‌کم ۳۵ درصدی تولید ناخالص داخلی شده است.
