دانشمندانی که در جنگلهای بارانی آمازون مشغول پژوهش بر روی یک گروه از میمونهای خاکستری پشمالو بودند، به این نتیجه رسیدهاند که این موجودات یک گونه جدید از جانوران هستند.
این نخستیسانان که با نام علمی «پلکتروسیبس پارسیس» شناخته میشوند، برای نخستین بار 100 سال پیش توسط زیستشناسان کشف شده بودند اما به تازگی مشخص شده است که آنها خود یک گروه جانوری منحصر به فرد هستند.
این گونه جانوری که در فلات «پارسیس» واقع در راندونیای برزیل زندگی میکند، از روند جنگلزدایی جان سالم به در برده است، زیرا اطراف این فلات شیبدار بوده و دسترسی به آن را دشوار میکند.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
زیستشناسان در سال 1914، یعنی زمان کشف این میمونها، گمان میکردند که اینان در زمره «تیتی»های سیاه خاکستری هستند. «تیتی» گونهای از میمونهای بومی آمریکای جنوبی است. اما اِیدرین بارنِت، یکی از زیستشناسانی که متمایز بودن این گونه جانوری را تایید کرده، به نشریه «نیو ساینتیست» گفت گزارش دانشمند زیستشناسی که نخستین بار با این میمونها مواجه شد، نشان میدهد که او کاملا نسبت به طبقهبندی آنها تردید داشته است.
میمونهای پارسیس که از سوی مردمان بومی «اُتوهو» خوانده میشوند، به واسطه رنگ قهوهای قرمزفامِ پشتشان و همچنین لکههای بزرگ و سفید رنگ روی سینهشان از تیتیهای سیاه خاکستری متمایز میشوند.
این گروه پژوهشی از طریق «دی ان اِی» میمونهای پارسیس با 10 گونه جانوری دیگر از جمله تیتیهای سیاه خاکستری، دریافتند که آنها گونه جداگانهای هستند.
پژوهشگران در توضیحات خود اشاره کردند که این میمونها را باید برپایه معیارهای مندرج در «فهرست قرمز گونههای در معرض خطر» در زمره گونههای «در نزدیکی تهدید» به شمار آورد.
در همین رابطه، بارنت به نشریه «نیو ساینتیست» گفت: «گستردگی این گونه اندک و جمعیت آن محدود است.» او افزود که میمون پارسیس سومین گونه جدید جانوری است که در سال جاری میلادی در برزیل کشف میشود و همچنین بیستمین گونه از میمونهاست که پژوهشگران از سال 2000 تا کنون به وجود آنها پی بردهاند.
یکی دیگر از زیستشناسان حاضر در این گروه، ماریلویس مسیاس، در سال 2011 همراه با تیم دیگری گونههای جدیدی از جانوران را یافته و همچنین در اوایل سال جاری میلادی در کشف مارموزتهای «موندوروکو» در جنوب شرقی آمازون مشارکت داشت. مارموزتها، میمونهای کوچکاندام آمریکای جنوبی و مرکزی هستند.
بارنت خاطرنشان کرد که تعدد کشفیات تازه ممکن است به دلیل روند جنگلزدایی باشد که دسترسی به بخشهای گوناگون آمازون را آسانتر کرده. به گفته این پژوهشگر، چیزی که درباره جنگلزدایی وجود دارد، این است که دسترسی افراد به مناطق دورافتاده را میسر میسازد و از این رو گاهی دانشمندان امکان ورود به مناطقی را پیدا میکنند که تا پیش از هجوم ارههای موتوری برای قطع درختان، هرگز به درستی مورد بررسی قرار نگرفته بودند.
این پژوهش با عنوان «گونههای جدید پلکتروسیبس از راندونیای برزیل» در نشریه علمی «محافظت از نخستیسانان» منتشر شده است.
© The Independent