هند اکنون مملو از گمانهزنیها در مورد یک تغییر احتمالی بزرگ، تغییر نام رسمی این کشور به «بهارات»، است.
گمانهزنیها زمانی آغاز شد که در دعوت دراپادی مورمو، رئیسجمهوری هند، برای نشست آتی گروه ۲۰ (G20)، بهجای [عنوان] مرسوم «رئیسجمهوری هند»، از عبارت «رئیسجمهوری بهارات»، نام هندی این کشور، استفاده شد.
برخی از رسانههای هندی به نقل از منابع، گزارش دادند دولت نارندرا مودی -که به سیاست ملیگرایانه هندو و سابقه تغییر نام شهرها به تناسب فرهنگ محلی معروف است- در نظر دارد تا اواخر این ماه در جلسه ویژه پنج روزه پارلمان که ۱۸ سپتامبر آغاز میشود، قطعنامهای برای تغییر نام این کشور بهطور رسمی ارائه کند.
همزمان که بحثهای زیادی بین احزاب مخالف، کارشناسان و شهروندان هند بر سر ارزش این تغییر نام در جریان است، یک نگرانی خاص در مورد هزینه مالی چنین اقدام بزرگی برای کشوری به وسعت هند وجود دارد.
به عقیده کارشناسان، چنین اقدامی هزینههای مالی هنگفتی، حتی برای پنجمین اقتصاد بزرگ جهان، به همراه خواهد داشت.
در حالی که تغییر نام کشور ممکن است صرفا نمادین به نظر برسد، اما این حرکت تغییرات زیادی در سطوح محلی، ملی و بینالمللی پدید میآورد.
از تغییر در اسناد دولتی گرفته تا نقشهها، تابلوی بزرگراهها، و تبلیغ برای تغییر نام، همه اینها برای این کشور هزینه دارد.
برای درک هزینه احتمالی این تغییر نام کافی است به سایر کشورها مانند اسواتینی (سوازیلند سابق) و نحوه محاسبه هزینه برای آنها در سال ۲۰۱۸ نگاهی بیندازیم.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
مشخص نیست این کشور چقدر پول هزینه کرده است، اما فرمولی که دارن اولیویه، وکیل مالکیت معنوی و وبلاگنویس اهل آفریقای جنوبی، ابداع کرد، توجه همه را به خود جلب کرده است.
پس از این تغییر رسمی، اولیویه در وبلاگ خود نوشت که تغییر نام این کشور شش میلیون دلار هزینه دارد.
او نوشت میانگین بودجه بازاریابی برای یک شرکت بزرگ حدود ۶ درصد درآمد آن، هزینه دارد. این مبلغ برای اسواتینی ۶۰ میلیون دلار خواهد بود - و بودجههای تغییر نام تجاری معمولا ۱۰ درصد از هزینههای بازاریابی را به خود اختصاص میدهد.
این برآوردی شش میلیون دلاری را نشان میدهد که درنهایت دولت اسواتینی باید آن را تامین کند.
اولیویه در سال ۲۰۱۸ به بیبیسی گفت که [این مبلغ] برای چنین کشور کوچکی «کم نیست».
او به بیبیسی گفت: «در [آن نام] ارزشی نهفته است، در آن هویت و معنایی که برای مردم دارد ارزشی ذاتی هست.»
«اما با این حال هزینه دارد – هزینهای فیزیکی برای تغییر هویت.»
با استفاده از همین فرمول، این هزینه برای کشوری به وسعت هند، حدود ۱۴ هزار کرور روپیه (۱۷۲ میلیون دلار معادل ۱۳۶ میلیون پوند) میشود که نخستین بار آن را اوتلوک بیزنس (Outlook Business) با بهرهگیری از فرمول اولیویه اعلام کرد.
هرچند این رقم نزدیکترین برآوردی است که میتوان محاسبه کرد، اما هزینه واقعی، بسته به اینکه دولت هند قصد دارد چقدر برای تبلیغ این کار خود بپردازد، ممکن است بسیار بیشتر باشد.
هند اخیرا چندین بار این کار را برای تغییر نام شهرهایی که دولت مودی معرفی کرده انجام داده است. پیشتر در سال جاری، شهر اورنگآباد در ماهاراشترا به چاتراپاتی سامباجی ناگار تغییر نام داد، نام عثمانآباد در ماهاراشترا نیز به دهاراشیو تغییر یافت. به همین ترتیب، شهر اللهآباد در اوتار پرادش در سال ۲۰۱۸ به پرایاگراج تغییر کرد.
بیشتر این تغییرات بخشی از تلاشهای دولت مودی است برای خلاصی از شر نامهایی که بریتانیاییها و مغولها به آنها دادهاند و بازپسگیری «میراث هندو» است.
رهبران مخالف بارها این اقدامها را محکوم کردهاند و معتقدند این کار پول هدر دادن بیمورد است. با این حال، پولی که این کشور برای تغییر این نامها هزینه کرده است، برآورد نشده است.
افزون بر هزینه مالی، زمان زیادی هم طول کشید تا این کشور جزیرهای بهطور رسمی با نامهای جدید خود شناخته شوند. سریلانکا، همسایه هند، نام خود را در سال ۱۹۷۲ از سیلان تغییر داد، اما چند دهه طول کشید تا این کشور تغییرات را پشت سر بگذارد و با هویت جدید خود شناخته شود.
© The Independent