در سالگرد خیزش سراسری «زن، زندگی آزادی»، دانشجویان دانشگاه‌های علامه، دانشگاه تهران و دانشگاه تربیت‌مدرس در بیانیه‌هایی، بر ادامه مبارزه سراسری علیه نظام جمهوری اسلامی تاکید کردند. دانشجویان در این بیانیه‌ها گفتند که «جنبش ژینا» یک «نه بزرگ» به «حکومت و ایدئولوژی فرتوت» آن بوده است و «برخلاف خیال باطل دیکتاتور»، دانشجویان در دانشگاه می‌مانند و «آن را به فضایی زنده برای مقاومت، سرپیچی و نافرمانی و سنگری علیه دیکتاتور» تبدیل می‌کنند.
شنبه، ۲۵ شهریور (۱۶ سپتامبر)، نیز دانشجویان دانشگاه‌های امیرکبیر، علم و صنعت، بهشتی و خواجه‌نصیر و شمار دیگری از دانشگاه‌ها با انتشار بیانیه‌هایی در سالگرد مهسا امینی، بر ادامه خیزش سراسری و تداوم «قیام علیه فساد و استبداد دینی» تاکید کرده بودند.
بدین‌گونه، همزمان با سالگرد مهسا امینی، در دو روز اخیر دانشجویان هفت دانشگاه بزرگ ایران بر ادامه خیزش سراسری علیه نظام جمهوری اسلامی تاکید کرده‌‌اند.
دانشجویان دانشگاه علامه طباطبایی در بیانیه خود که یکشنبه، ۲۶ شهریور (۱۷ سپتامبر)، منتشر شد، با اشاره به اینکه «یک سال از قتل دختر ایران گذشت»، افزودند: «آن هنگامی که ظالمان می‌تاختند و خوش‌خیالان سال‌ها در خیال خام اصلاح فساد حاکم بودند و تنها این مظلومیت غریب ژینا بود که وجدان خفته ایرانی را بیدار [کرد] و ما را بر آن داشت که دیگر با این حکومت انسان‌کش، هر سازش و مماشات و توقع اصلاحی غیرممکن است.»
در این بیانیه با اشاره به آزار بازداشت و اعمال فشار بر خانواده‌های دادخواه و حتی اقدام نیروهای حکومتی در تخریب مزار معترضان کشته‌شده، آمده است: «وجدان انسانی زندگی‌خواهان اکنون به این واقف است که پس از مرگ، مزار هم در امان نبوده و در نتیجه، این وجدان بیدار بر ما حکم می‌کند مادامی که اینان باشند، جان انسان در خطر [است] و زندگی به یغما برده خواهد شد.»
دانشجویان دانشگاه علامه در ادامه با تاکید بر اینکه «جمهوری اسلامی هرگونه ظلمی را با وقاحت تا به انتها رسانده و به وضوح دشمن» جان ایرانیان شده است، افزودند: «اینک که حجت بر هر جان شریفی تمام گشته و جای هیچ بهانه نیست، برای نجات انسان و ایران به پیش می‌رویم.»
آنان با تاکید بر ادامه خیزش علیه نظام جمهوری اسلامی، نوشتند: «... همانگونه که در اذهان‌مان از جمهوری کشتار اسلامی عبور کردیم، و به واقع هیچ چیز دشوارتر و هراسناک‌تر از این لحظه برای قدرت نیست که انسان‌ها بدانند با همین بدن که چیزی جز گوشت و پوست نیست و آن ذهنیت پساخیزشی، چه امکان‌هایی می‌توانند بیافرینند.»
نویسندگان این بیانیه، جنبش «زن زندگی آزادی» را «انقلابی برای آینده» خواندند و افزودند که این انقلاب «تا زمانی که زندگی به آخرت حواله‌شده را باز نستاند، از حرکت نمی‌ایستد».
فعالان دانشجویی دانشگاه علامه در پایان بیانیه خود نوشتند: «ما دوشادوش مردم بیدارمان، ایستاده‌ایم و به امید روز آزادی، روزی بهتر از امروز، با تداوم در مبارزات خود تا سرنگونی تمامیت این نظام، دیگر لحظه‌ای غافل نخواهیم نشست.»
فعالان دانشجویی دانشگاه تهران نیز در بیانیه‌ای به مناسبت «سالگرد خیزش زن، زندگی آزادی»، با تاکید بر اینکه «در یک سال گذشته شاهد ددمنشی نظام جمهوری اسلامی در جای‌جای کشور و سرکوب حداکثری تمامی صداهای مخالف و مشت‌های گره شده بودیم»، افزودند: «قیام ژینا تصویری شفاف از وضعیت جامعه کنونی ایران به ما ارائه داد» و «فهمیدیم که ترس، حصاری بیش نبوده و دورنمای ایران، با گذار از حکومت کنونی قابل ترسیم است.»
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
آن‌ها همچنین تاکید کردند که «اعتصابات کارگری گسترده و پیوند میان مرکز به مثابه پایتخت، و پیرامون کشور»، نشان داد که «ساختار مرکز- پیرامونی کشور و همچنین شکاف طبقاتی عمیق، مانعی بر اتحاد مردم در سطح ملی» نیست.
هرچند کارگران و معلمان نقش چشمگیری در اعتصابات و اعتراضات جنبش داشتند، حضور آنان در رسانه‌ها به‌درستی بازنمایی نشد.
فعالان دانشجویی دانشگاه تهران در بیانیه خود با تاکید بر اعتقاد به اینکه «زن زندگی آزادی، یک شعار همه‌شمول و نه طردکننده است»، افزودند که «بنا بر عنصر «زندگی»، جنبش‌های کارگری و معلمی که در جهت دستیابی به سطحی انسانی‌تر از زندگی تلاش می‌کنند، نیز در کالبد این جنبش رهایی‌بخش قرار می‌گیرند».
آنان با تاکید بر تداوم اعتراضات، افزودند: «جنبش دانشجویی هیچگاه آرام و قرار نخواهد گرفت. ما همان نوشته‌های ستاریم، ما صدای رسای نوید افکاری، مشت گره‌شده حدیث و آواز نیکاییم؛ ما انقلابیم.»
همزمان، فعالان دانشجویی دانشگاه تربیت‌مدرس نیز با انتشار بیانیه‌ای تاکید کردند که «جنبش ژینا یک «نه بزرگ» به حکومت و ایدئولوژی فرتوت و نازایش بوده که چهار دهه به زور پلیس و رسانه و پول سرپا نگه‌داشته شده بود».
آن‌ها همچنین نوشتند که درست‌ترین و دقیق‌ترین تعبیر درباره یک سال خیزش سراسری علیه نظام جمهوری اسلامی، این است که «بعد از کشته شدن مهسا و جنبش ژینا، دیگر هیچ چیز مانند گذشته نیست».
در بخش دیگری از این بیانیه آمده است که «دانشگاه، خیابان، میادین، محلات، زندان‌ها، مدرسه، کارخانه، بازار و حتی بیلبوردهای تبلیغاتی، که تا به حال فضاهایی فروبسته و انحصاری محسوب می‌شدند» در جریان خیزش علیه نظام جمهوری اسلامی، «به فضاهایی انقلابی و گشوده تبدیل شدند و فرم‌های خلاقانه‌ای از کنشگری سلبی و ایجابی» را ممکن کردند.
این بیانیه تاکید می‌کند که «جنبش ژینا، نقطه گسستی از نظم امور پیشین، و انفجاری در الگوها و شیوه‌های جاری و گشودن امکان‌ها و افق‌هایی جدید» است.
دانشجویان دانشگاه تربیت‌مدرس در ادامه نوشتند: «اکنون جنبش ژینا نه در لحظه نهایی، بلکه در فرایند کامل‌شدن و تحقق یافتن ظرفیت‌ها، بالقو‌گی‌ها و امکان‌هایش» قرار دارد و «ما اکنون در یک‌سالگی جنبش، یک پیشاانقلاب را تجربه می‌کنیم.»
در این بیانیه همچنین بر «خلق شیوه‌ها، فرم‌ها و فضاهای جدیدی از زندگی جمعی در خانه، مدرسه، دانشگاه، محل کار و فراغت»، «تشکل‌سازی‌های خرد و ایجاد شبکه‌های نامحسوس از گروه‌های مختلف‌اجتماعی» تاکید، و «نقد بنیانی الگوهای ذهنی و معرفتی که تاریخ ستم، طرد و سلطه، در آن خانه کرده» است، بخشی از فرایندهای «پیشاانقلاب» توصیف شده است.
دانشجویان دانشگاه تربیت‌مدرس ضمن تاکید بر ادامه خیزش علیه نظام جمهوری اسلامی، می‌افزایند: «ما به عنوان دانشگاهیان، دانشگاه را به عنوان یک فضای ماهیتا سیاسی همچون سنگری علیه «دیکتاتور» دانسته و از آن محافظت خواهیم کرد. برخلاف خیال باطل دیکتاتور و یارانش، در دانشگاه می‌مانیم و آن را به فضایی زنده برای مقاومت، سرپیچی و نافرمانی تبدیل می‌کنیم.»
