رزا اوتونبایوا، رئیس هیئت معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان (یوناما)، می‌گوید تلاش‌هایش برای قانع کردن طالبان به تغییر سیاست‌های زن‌ستیزانه این گروه تاکنون نتیجه نداده، اما «صبر» و گفت‌وگو تنها راهی برای پیشرفت در این مسیر است.  

این مقام ارشد سازمان ملل متحد در افغانستان امیدوار است که رهبران طالبان موضعشان در قبال حقوق زنان را تغییر دهند و آماده تعامل با جامعه جهانی شوند. با این حال، اوتونبایوا تاکید کرد که جامعه بین‌الملل باید از گذشته درس بگیرد و نگذارد که رویداد یازدهم سپتامبر (۲۰۰۱) بار دیگر تکرار شود. 

او خاطرنشان کرد: «جامعه بین‌المللی دوران پس از به قدرت رسیدن طالبان پیش از سال ۲۰۰۱ در افغانستان را تجربه کرده است. زمانی که این کشور به طالبان واگذار و به کانون تروریسم تبدیل شد و سپس حملات یازدهم سپتامبر اتفاق افتاد.»

نماینده ویژه دبیرکل سازمان ملل متحد در افغانستان همچنین یادآور شد که او به عنوان نماینده جامعه بین‌الملل همچنان به گفت‌وگو با طالبان ادامه می‌دهد. به باور او، «ما در نهایت باید یک پلتفرم مشترک پیدا کنیم تا افغانستان بتواند به شکل عادی توسعه یابد. این بدان معنا است که اول از همه باید به زنان اجازه داده شود که از پستوها خارج شوند.»

وب‌سایت سازمان ملل روز چهارشنبه ۱۲ مهر به نقل از اوتونبایوا نوشت که او همواره با وزیران طالبان در این مورد بحث و گفت‌وگو می‌کند و اکثر رهبران طالبان و وزیران آن‌ها ارزش تعامل و تماس با جامعه بین‏‌المللی را درک می‌کنند.

رئیس هیئت معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان تاکید کرد: «آن‌ها (طالبان) در گذشته همه جنگجو بودند و جنگیدند. از هر سه نفر آن‌ها یکی در گوانتانامو زندانی بوده است. آن‌ها چنین سرگذشتی دارند. با این حال، ما در همه جبهه‌ها کار می‌کنیم. من با یادآوری نقش ده‌ها و صدها وزیر زن در کشورهای مسلمان به آن‌ها گوشزد می‌کنم که زنان توانایی هر کاری را دارند، آن‌ها می‌توانند ماموریت‌ها را رهبری کنند.» 

هرچند این مقام ارشد سازمان ملل تاکنون موفق به قانع کردن طالبان نشده، امیدش را از دست نداده است. او تصریح کرد: «این به صبر، صبر و صبر نیاز دارد».

رزا اوتونبایوا که پیش‌تر رئیس‌جمهوری و وزیر خارجه قرقیزستان بود، اکنون به عنوان نماینده ویژه دبیرکل سازمان ملل متحد برای افغانستان و رئیس هیئت معاونت سازمان ملل متحد (یوناما) در این کشور فعالیت می‌کند. وب‌سایت سازمان ملل در مورد دشواری کار او در افغانستان نوشت که او و همکاران زنش اکنون در کشوری کار و زندگی می‌کنند که مقام‌های کنونی آن، اشتغال زنان را عملا غیرقانونی اعلام و آن‌ها را از کار، تحصیل و حضور در اماکن عمومی منع کرده‌اند. 

هشت میلیون معتاد به مواد مخدر

رئیس هیئت معاونت سازمان ملل از وضعیت بد حقوق‌ بشری در افغانستان هم ابراز نگرانی کرد و گفت که با توجه به سطح فقر و گرسنگی در افغانستان، با فرا رسیدن فصل سرما در این کشور، افغان‌ها زمستان سختی پیش رو دارند. 

او تاکید کرد: «مسلما یکی از مبرم‌ترین مسائل کمبود مواد غذایی لازم برای زنده ماندن در زمستان آینده است. زمستان‌ها در افغانستان بسیار سخت است و مردم فقیر و گرسنه و بسیاری بیمارند. چون ۴۰ سال در این کشور جنگ بود و هر خانواده‌ای متحمل خسارت شد.»

به گفته اوتونبایوا، از حدود ۴۰ میلیون نفر جمعیت افغانستان، بین پنج تا هشت میلیون نفر به مواد مخدر اعتیاد دارند که یک میلیون نفر از آن‌ها زن و کودک‌اند. او که از بیشتر کلینیک‌ها درمانی در افغانستان بازدید کرده، از افزایش شمار کودکان مبتلا به سوءتغذیه، پروتزهای خانگی برای افراد قطع عضو‌شده، و شمار معتاد به مواد مخدر ابراز نگرانی کرد و گفت: «فقر غیرقابل حلی در اطراف وجود دارد و پول کافی برای کمک قابل‌توجه وجود ندارد.»

به گفته او، اقدام‌های حاکمان فعلی (طالبان) یکی از دلایل عمده کاهش بودجه کمک‌ها به افغانستان است. به گفته او ۵۰ فرمان سختگیرانه و زن‌ستیزانه از جمله منع دختران از تحصیل بعد از کلاس ششم و در دانشگاه‌ها، منع زنان از رفتن به پارک، باشگاه‌های ورزشی و حمام سبب شده است حمایت‌کنندگان از کمک دست بکشند. او تاکید کرد: «زنانی که ملاقات کردم به من گفتند با اینکه آب گرم در خانه ندارند، حتی نمی‌توانند فرزندانشان را به حمام ببرند. به دلیل این نگرش به زنان است که اهداکنندگان‌ــ عمدتا کشورهای غربی‌ــ از ارائه کمک خودداری می‌کنند.»