محمد شریفیمقدم، دبیرکل خانه پرستار ایران، روز یکشنبه، ۲۱ آبان، در گفتوگو با وبسایت خبرآنلاین افشا کرد که معضل کمبود پرستار در بیمارستانها به قدری حادی شده است که بسیاری از بیماران به دلیل کمبود یا نبود پرستار جانشان را از دست میدهند.
عباس عبادی، معاون پرستاری وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی ایران، روز شنبه در توضیح علت کمبود پرستار به خبرگزاری دولتی ایرنا گفت: «یکی از دلایل کمبود نیروی انسانی جابهجایی پرستارها از کشورهای کمتر توسعهیافته به کشورهایی است که درآمد بالاتری دارند و کشور ما نیز از این موضوع مستثنا نیست.»
کمبود پزشک و پرستار اکنون به بحرانی جدی برای نظام سلامت ایران تبدیل شده است و دبیرکل خانه پرستار میگوید هر سال بیش از سههزار پرستار از ایران مهاجرت میکنند. مهمترین دلایل چندبرابر شدن مهاجرت متخصصان از ایران در سالهای اخیر «افزایش فشارهای اقتصادی و معضلات جدید اجتماعی و سیاسی» عنوان شده است.
بر اساس آمارهای وزارت بهداشت و درمان ایران، در حال حاضر در بسیاری از شهرها به ازای هر تخت بیمارستانی تنها ۰.۹ پرستار در طول ۲۴ ساعت وجود دارد که نشان میدهد با میانگین جهانی ۲.۵ پرستار برای هر تخت بیمارستانی، فاصلهای زیاد و چشمگیر وجود دارد.
شریفیمقدم در زمینه گفت: «در حال حاضر کمبود پرستار آنقدر جدی است که به دلیل این کمبود، بیماران جانشان را از دست میدهند و اگر شما از بیماران و مراجعان چنین چیزی را نمیشنوید، دو دلیل دارد؛ یا آگاه نیستند یا اینکه مظلوماند و کمبودها را میپذیرند. بهجرئت میگویم که بیماران به دلیل کمبود پرستار میمیرند.»
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
شریفیمقدم افزود: «در حالی که سالانه بیش از سه هزار پرستار از ایران مهاجرت میکنند، وزارت بهداشت حتی اندازه همین آمار نیز پرستار به کادر درمان ایران اضافه نمیکند. قرار بود از سال ۱۳۹۹ تا امسال ۱۲ هزار پرستار استخدام شوند که هنوز این روند تکمیل نشده و هنوز به جذب سالانه سه هزار پرستار در سال هم نرسیدهایم.»
معاون پرستاری وزارت بهداشت ایران هم در ادامه گفتوگوی تازهاش با ایرنا گفت: «کمبود نیروی انسانی تخصصگرایی را تحتالشعاع قرار داده است و بخشی از پرستاران در حوزه تخصصیشان فعالیت نمیکنند. اگر همه کارکنان حوزه نظام سلامت را با رابطهای استخدامی متفاوت اعم از رسمی، قراردادی و غیره بتوانیم تبدیل وضعیت کنیم، باز هم با عدد استاندارد که باید به ازای هر تخت ۲.۵ پرستار باشد، فاصله زیادی داریم. همکاران خارج از وزارت بهداشت باید اهمیت موضوعهای مرتبط به سلامتی و پرستاری را درک کنند، زیرا بیتوجهی به حوزه سلامت بیتوجهی به خود و خانوادههایشان است. شاید بتوان از برخی اقلام حیاتی چشمپوشی کرد اما حوزه سلامت چنین نیست و نظام سلامت جزو حقوق اولیه شهروندی است.»
پیشتر محمد میرزابیگی، رئیس سازمان نظام پرستاری، در این رابطه گفته بود: «با کمبود بیش از ۱۰۰ هزار پرستار در مراکز درمانی مواجهایم. شیوع بیماریهای نوپدید و بازپدید و مزمن، افزایش جمعیت سالمندان و بالا رفتن تعداد تختهای بیمارستانی باعث شده است که به نیروهای پرستاری نیاز بسیار زیادی داشته باشیم، اما مجوزهای استخدامی متناسب با افزایش تعداد تختهای بیمارستانی و تعداد پرستاران بازنشستهشده صادر نمیشود.»
علی طیبی، رئیس بیمارستان دولتی فیروزآبادی در شهرری، هم یازدهم اردیبهشت از کمبود نیروی انسانی در این بیمارستان و سایر بیمارستانهای ایران انتقاد کرده و گفته بود: «درحال حاضر ما با ۰.۷ پرستار به ازای هر تخت بیمارستان را اداره میکنیم، در حالی که با توجه به تعداد بیماران، باید تعداد تختها افزایش یابند. تعداد تختهای مصوب بیمارستان فیروزآبادی ۵۴۱ تخت است که به دلیل کمبود نیروی انسانی برای خدماتدهی اکنون ۲۸۱ تخت فعال است.»
با تمام اینها به نظر میرسد شرایط بحرانی بیمارستانها و مراکز درمانی ایران در خصوص کمبود پرستار و پزشک که طی ماههای اخیر بارها با انتقاد نهادهای صنفی و مدیران بیمارستانها مواجه شده، برای مدیران و مسئولان تصمیمگیرنده در نظام جمهوری اسلامی هنوز به اولویت تبدیل نشده و افزایش فوت بیماران به دلیل نبود پزشک و پرستار زنگ خطر را برای ابراهیم رئیسی و مدیرانش به صدا درنیاورده است.