یکی دیگر از مسئولان حوزه درمان برای چندمین بار زنگ خطر کمبود پرستار در ایران را به صدا درآورد. محمد میرزابیگی، رئیس سازمان نظام پرستاری، از کمبود بیش از ۱۰۰ هزار نیروی پرستاری در ایران خبر داد. این در حالی است که طی یک سال گذشته پرستاران برای حقوق و همچنین قراردادهایشان به‌صورت مداوم در شهرهای مختلف تجمعات اعتراضی برگزار کرده‌اند.
اخراج پرستاران و کادر درمان، نداشتن قرارداد و افزایش نامتناسب حقوق، بخشی از دلایلی است که پرستاران و کادر درمان را به سمت مهاجرت سوق می‌دهد. عمان، امارات، آلمان و کشورهای اروپایی مقاصد پزشکان و پرستارانی محسوب می‌شوند که به‌دلیل مشکلات صنفی در ایران مجبور به مهاجرت می‌شوند.
پیمایش رصدخانه مهاجرت در دی‌ماه سال گذشته نشان داد که نیمی از پزشکان تمایل به مهاجرت دارند. ضمن اینکه ۲۱ درصد از شرکت‌کنندگان در این پیمایش گفته بودند تا سه سال دیگر از ایران مهاجرت می‌کنند. برخی نیز اعلام کرده بودند که برای فعالیت در مشاغل دیگر و حتی رده‌های پایین‌تر در کشورهای دیگر آماده‌اند.
بهرام صلواتی، مدیر رصدخانه مهاجرت، می‌گوید سالانه حداقل ۶۵ هزار نفر از ایران مهاجرت می‌کنند. دبیرکل خانه پرستار نیز پیشتر از مهاجرت ماهانه ۲۰۰ پرستار از ایران خبر داده و مدیرکل منابع انسانی وزارت بهداشت نیز به کمبود شدید نیرو در شبکه درمان اشاره کرده بود.
با این حال، مجوز جذب تنها ۲۵ هزار کادر درمان در سال جدید صادر شده است. رئیس سازمان نظام پرستاری در‌‌این‌باره به تسنیم می‌گوید: «از حدود ۲۵ هزار مجوزی که برای جذب کادر درمان صادر شده است، مشخص نیست که دقیقا چه تعدادی مربوط به پرستاران است. این درحالی است که کشور با کمبود پرستار مواجه است. از سوی دیگر دولت درحال افتتاح کلان بیمارستان‌ها و مراکزی است که نیاز به افزایش تعداد نیروهای پرستاری را بیشتر می‌کند. درحال حاضر نیاز به بیش از ۱۰۰ هزار نفر نیروی پرستاری برای جبران کمبود نیروی پرستار داریم.»
از سوی دیگر پرستاران با پرداخت تبعیض‌آمیز حقوق خود روبرو شده‌اند. «تعرفه خدمات پرستاری»، یکی از چالش‌های جدی پرستاران و دولت در سال جدید است. پرستاران معتقدند آیین‌نامه تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری، پشت درهای بسته به رای‌گیری گذاشته شده و حقوق صنفی آن‌ها در این قانون دیده نشده است. هرچند همین قانون نیز این روزها اجرا نمی‌‌شود.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
واریز معوقات سال ۱۴۰۱ تعرفه خدمات پرستاری به حساب پرستاران، به اعتراضات گسترده آنان منجر شد. پرستاران ارقام واریزی را ناعادلانه می‌دانند و پرستارانی در شهرهای اراک، قزوین، بابل، مشهد، با تجمع مقابل استانداری‌ها به اجرای ناقص و پر اشکال قانونی که سال ۱۳۸۶به تصویب رسید، اعتراض کردند.
به گزارش ایلنا، پرستاران معترض خواستار برقراری عدالت‌اند و می‌گویند: «مبالغ تعرفه‌گذاری به‌شدت ناچیز است و پرستاران به این پرداختی‌های ناعادلانه اعتراض دارند. ما می‌خواهیم حاصل زحمات پرستاران به جیب خودشان برود نه دیگران؛ می‌خواهیم بدانیم چه کسانی مخالف اجرای قانون‌اند و نمی‌گذارند پرستاران به حقشان برسند.»
به گزارش اعتماد، ارقام واریزی برای پرستاران هیچ تناسبی با حجم کار موظف و اضافه‌کار نداشته و در اغلب موارد این ارقام حتی از رقم اضافه‌کاری یا کارانه پرستاران هم کمتر بوده است. یکی از پرستاران شاغل در یک بیمارستان آموزشی واقع در مرکز تهران، به خبرنگار این روزنامه می‌گوید: «در بیمارستان ما برای کمک بهیار حدود سه الی پنج میلیون تومان و برای پرستاران حدود ۲۲ میلیون تومان به‌عنوان معوقات تعرفه خدمات پرستاری سال ۱۴۰۱ واریز شده است و بنابراین، هر پرستار به ازای ۱۹۷ ساعت کار موظف و ۱۵۵ ساعت اضافه‌کار در طول یک ماه، حدود یک میلیون و ۸۰۰ هزار تومان به‌عنوان تعرفه خدمات پرستاری دریافت کرده که این رقم، حتی از میزان دریافتی ما بابت اضافه‌کار یا کارانه ماهانه کمتر است.»
رئیس سازمان نظام پرستاری در‌مورد نحوه اجرایی شدن این قانون و همچنین حقوق واریز نشده پرستاران می‌گوید: «۱۰ هزار و ۲۰۰ میلیارد تومان بابت اجرای قانون تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری در وزارت بهداشت و بیمه‌ها مانده و به دست پرستاران نرسیده است. از این مبلغ تنها ۲۵۰۰ میلیارد تومان به دست جامعه پرستاری رسیده است.»
او می‌افزاید: «باید خدمات پرستاران در سیستم اچ‌آی‌اس بیمارستان‌ها ثبت شود و خدمات پرستاران براساس ارزش نسبی تعریف شده پرداخت شود و کارانه از محل درآمدی که از ثبت خدمات پرستاری حاصل شده است، به پرستاران پرداخت شود. بخشی از این درآمد صرف بیمارستان می‌شود و ۸۵ درصد تعرفه این خدمات باید به جامعه پرستاری اختصاص یابد، اما این اتفاق نیفتاده است و این امر به این معناست که قانون تعرفه‌گذاری برای پرستاران اجرا نشده است و پرداخت‌های علی‌الحساب نمی‌تواند توجیه‌کننده اجرای قانون باشد.»
با این حال، در طی ماه‌های گذشته خبرهایی مبنی بر مهاجرت کادر درمان از ایران برای به دست آوردن حقوق‌های چند برابری و رفاه بیشتر منتشر می‌شود. هم‌زمان دولت نیز با مشکلاتی که پیش پای کادر درمان می‌گذارد، بیش‌از‌پیش به بحرانی شدن شرایط کمک می‌کند. نیاز به پرستار و کادر درمان روزبه‌روز بیشتر می‌شود و دولت مانند همیشه تنها لوکوموتیو سقوط را هل می‌دهد.
