واتیکان ممنوعیت فراماسون شدن کاتولیک‌ها را تایید کرد. فراماسونری انجمنی سری با قدمتی چند صد ساله است که تعداد اعضای آن در جهان تا شش میلیون نفر تخمین زده می‌شود. کلیسای کاتولیک مدت‌ها است که در قبال این انجمن موضعی خصمانه دارد.
دفتر امور اعتقادی واتیکان روز چهارشنبه در نامه‌ای به رسانه واتیکان اعلام کرد: «عضویت فعال مومنان در فراماسونری به دلیل آشتی‌ناپذیری میان دکترین آن‌ها با اعتقاد کاتولیک، ممنوع است.»
این دفتر که با عنوان «دکاستری دکترین ایمان» شناخته می‌شود، روز ۱۳ نوامبر این رای را با امضای پاپ فرانسیس و در پاسخ به سوال اسقفی از فیلیپین صادر کرد. این اسقف پیش‌تر درباره نگرانی‌اش از افزایش تعداد فراماسون‌ها در فیلیپین به واتیکان نامه نوشته بود.
همین نهاد هفته گذشته اعلام کرده بود که افراد تراجنسیتی اجازه دارند غسل تعمید شوند، به عنوان پدرخوانده شناخته شوند و در ازدواج‌های کاتولیک به عنوان شاهد حضور یابند.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
نامه دفتر امور اعتقادی به بیانیه سال ۱۹۸۳ این دفتر که به امضای پاپ بندکیت شانزدهم رسیده بود، اشاره می‌کند. در آن زمان، رئیس این دفتر اعلام کرده بود که عضویت کاتولیک‌ها در انجمن‌های فراماسونری در حکم گناه کبیره است و آن‌ها نمی‌توانند در مراسم عشای ربانی حضور یابند.
لژهای ماسونی عموما جوامعی مختص مردان‌اند. وجود این جوامع که به آیین و نماد‌های سری‌شان شناخته می‌شوند، با تئوری‌های توطئه و «نظم نوین جهانی» در هم آمیخته است.
بنا بر اعلام لژ بزرگ متحد انگلستان، فراماسونری مدرن «یکی از قدیمی‌ترین سازمان‌های اجتماعی و خیریه جهان است که در سنن سنگ‌تراش‌های قرون وسطی ریشه دارد».
از شاهزاده فیلیپ، همسر ملکه الیزابت فقید، وینستون چرچیل، نخست‌وزیر سابق بریتانیا، پیتر سلرز، بازیگر فقید، آلف رمزی، سرمربی سابق تیم ملی فوتبال انگلستان، و جوزف رودیارد کیپلینگ، نویسنده، به عنوان فراماسون‌های مشهور نام برده می‌شود.
سابقه ممنوعیت عضویت کاتولیک‌ها در انجمن فراماسونری
کلیسای کاتولیک نخستین بار در سال ۱۷۳۸ مومنان را از عضویت در سازمان‌های فراماسونری و انجمن‌های مخفی منع کرد. از آن زمان تاکنون دست‌کم ۱۱ پاپ درباره ناسازگاری دکترین‌های کاتولیک و فراماسونری سخن گفته‌اند.
از سال ۱۷۳۸ تا ۱۹۸۳ کاتولیک‌هایی که به صورت علنی در این انجمن‌ها عضویت داشتند یا از آن‌ها حمایت می‌کردند، به صورت خودکار تکفیر و تقبیح می‌شدند اما از سال ۱۹۸۳ تاکنون ممنوعیت عضویت در این انجمن‌ها به گونه‌ای دیگر وجود داشته و ارتکاب گناه کبیره دانسته شده است.
