یوناما: از بازداشت‌های طولانی‌مدت و خودسرانه در افغانستان نگرانیم

جوزپ بورل، نماینده عالی اتحادیه هم رفتار طالبان با زنان را «آپارتاید جنسیتی» خوانده است

ندا پروانی(سمت راست) و ژولیا پارسی (سمت چپ) دو فعال زنی که از دو ماه به اینسو در زندان طالبان بسر می‌برند- AFP 

دفتر هیئت معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان (یوناما) بار دیگر نگرانی شدید خود را از بازداشت‌های خودسرانه و طولانی‌مدت در افغانستان ابراز داشت.

یوناما روز پنجشنبه، ۱۶ آذر (۷ دسامبر) با انتشار بیانیه‌ای در شبکه اجتماعی ایکس نوشت که از ۱۹سپتامبر تا کنون چهار فعال حقوق زنان در کابل بازداشت شده‌اند.

در این بیانیه تصریح شده است: «ما نگرانی‌های شدیدی در مورد تأثیر بازداشت‌های طولانی‌مدت و خودسرانه داریم.»

با این حال، این دفتر از مقام‌های رژیم طالبان خواست حقوق زندانیان را تامین کنند از جمله حق مراقبت‌های بهداشتی، ملاقات با اعضای خانواده و داشتن وکیل. 

یوناما همچنان خواستار احترام به آزادی بیان و اندیشه مطابق با تعهدات بین‌المللی حقوق بشر شده است. 
 

Read More

This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)

در چند ماه گذشته، رژیم طالبان چندین فعال مدنی و حقوق زنان را در کابل بازداشت کرده‌اند و هنوز از سرنوشت آنها هیچ اطلاعی در دست نیست. دسترسی نداشتن این زندانیان به وکیل و همچنان اجازه ندادن به آنها برای ملاقات خانواده‌ها از مواردی بوده که انتقادهای نهادهای مدافع حقوق بشر را به همراه داشته است. 

دیده‌بان حقوق بشر هم روز سه‌شنبه این هفته با انتشار گزارشی در مورد افغانستان، از گروه طالبان خواست ژولیا پارسی، ندا پروانی، منیژه صدیقی و پریسا آزاد، از فعالان حقوق زنان را که در زندان این گروه به‌سر می‌برند، آزاد کنند. به گفته این سازمان، طالبان تعداد زیادی از فعالان زن و زنان معترض را هم زندانی کرده‌اند که نامشان هنوز اعلام نشده است.

سحر فطرت، دستیار پژوهشگر بخش زنان در این سازمان، گفت که طالبان به سرکوب زنان در افغانستان ادامه می‌دهند و زنان در افغانستان با خطرات متعددی چون بازداشت خودسرانه، تهدید و شکنجه مواجه‌اند.

در عین حال، جوزپ بورل، نماینده عالی اتحادیه اروپا در امور خارجی و سیاست امنیتی، در یک مراسم در بروکسل، حکومت طالبان در افغانستان را «دیکتاتوری وحشتناک» خواند و رفتار این گروه با زنان را «آپارتاید جنسیتی» دانست. 

بورل با تاکید بر ترویج تبعیض جنسیتی تحت حکومت طالبان، خاطرنشان کرد که زنان و دختران از دسترسی به آموزش محروم هستند و کشور تحت کنترل طالبان چیزی است که او آن را «دیکتاتوری وحشتناک» می‌داند.

گروه طالبان پس از اینکه از اوت ۲۰۲۱ قدرت را در افغانستان به دست گرفتند، حداکثر تلاششان را برای محدود کردن زنان و دختران به کار بستند و آنان را از تمامی حقوق اساسی‌شان محروم کردند.

ملاله یوسف‌زی، فعال عرصه آموزش و برنده جایزه صلح نوبل، در سخنرانی‌‌اش در بیست‌ویکمین نشست سالانه نلسون ماندلا هم اذعان کرد که ظلم و ستمی که در حال حاضر علیه زنان در افغانستان صورت می‌گیرد، بی‌سابقه است و طالبان به‌نوعی زن بودن را هم غیرقانونی کرده‌اند.

ملاله از جهان خواست آپارتاید جنسیتی در افغانستان را به عنوان جنایت علیه بشریت به رسمیت بشناسد و به این ترتیب در کنار زنان و دختران افغان که همه روزه تحت ستم طالبان قرار دارند، بایستد.

همزمان با تشدید این بازداشت‌ها و سیاست‌های سرکوبگرانه طالبان، سازمان عفو بین‌الملل به تازگی از دیوان بین‌المللی کیفری خواست رسیدگی به جنایاتی را که طالبان و سایر گروه‌ها در افغانستان پیش از بازگشت طالبان به قدرت مرتکب شده‌اند، در اولویت قرار دهد.