بنی گانتز شامگاه یکشنبه نهم ژوئن (۲۰ خرداد) به آنچه از پیش هشدار داده بود، عمل کرد و در یک سخنرانی اعلام کرد که از کابینه جنگ بنیامین نتانیاهو خارج می‌شود.

او روز ۱۸ ماه مه تهدید کرده بود که اگر بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل، برای بازگرداندن گروگان‌ها و اداره غزه پس از جنگ برنامه منسجمی ارائه نکند، کابینه جنگ را تا هشتم ژوئن ترک خواهد کرد؛ تهدیدی که با توجه به نجات چهار گروگان اسرائیلی در روز شنبه، با یک روز تاخیر اجرایی شد.

گانتز شامگاه یکشنبه در یک سخنرانی تلویزیونی تاکید کرد: «ترک دولت تصمیمی پیچیده و دردناک است» اما در عین حال افزود: «نتانیاهو ما را از حرکت به سوی یک پیروزی واقعی [در غزه] بازمی‌دارد. به همین دلیل است که امروز با ناراحتی ناچارم دولت اضطراری را ترک کنم.»

او با خروج از دولت، اکنون بار دیگر به جایی بازگشت که پیش از آغاز حمله هفتم اکتبر حماس به اسرائیل و شروع جنگ غزه قرار داشت؛ وزیر دفاع سابق، رئیس سابق ستاد ارتش و شاید مهم‌تر از آن‌ها، رقیب سیاسی اصلی بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل.

خبرگزاری سی‌ان‌ان با انتشار گزارشی به این موضوع پرداخته که چرا خروج بنی گانتز از کابینه جنگ اسرائیل مهم است و هم‌زمان اهمیتی چندانی ندارد؟

استعفای گانتز می‌تواند در حوزه‌های مختلف داخلی و خارجی سیاست اسرائیل بررسی شود؛ از جمله ادامه جنگ با حماس، چشم‌انداز فعالیت‌های سیاسی گانتز و همچنین تاثیری که می‌تواند بر اسرائیلی‌ها، فلسطینی‌های غزه و جهان خارج داشته باشد.

در این میان، شاید مهم‌ترین نکته این باشد که خروج گانتز از کابینه جنگ و دولت اضطراری بنیامین نتانیاهو باعث فروپاشی دولت نمی‌شود.

با خروج بنی گانتز، دولت نتانیاهو ساقط نمی‌شود زیرا نخست‌وزیر اسرائیل و شرکایش در ائتلاف حاکم هنوز ۶۴ کرسی از ۱۲۰ کرسی کنست (پارلمان اسرائیل) را در اختیار دارند. با این حال برخی هشدار می‌دهند که خروج او می‌تواند بر تصمیم‌گیری‌های دولت تاثیر جدی داشته باشد.

در چنین شرایطی، اگر توافقی که جو بایدن، رئیس‌جمهوری ایالات متحده، در مورد آتش‌بس اسرائیل و حماس ارائه کرده، انجام نشود و وزرای راست‌گرای نتانیاهو که می‌گویند نباید تسلیم حماس شد، تهدیدهایشان مبنی بر ترک دولت را عملی نکنند، نتانیاهو می‌تواند با خیال راحت فعلا بر سر کار بماند. او دست‌کم تا زمان برگزاری انتخابات در اکتبر ۲۰۲۶ در این سمت خواهد بود؛ در حالی که نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد اگر انتخابات زودهنگام و اکنون برگزار می‌شد، گانتز پیروز می‌شد.

در سوی دیگر، برای فلسطینی‌های ساکن غزه در بهترین حالت، یک دولت عاری از گانتز به این معنی است که اوضاع بدتر نمی‌شود زیرا حضور داشتن یا نداشتن گانتز به‌تنهایی تاثیر چندانی بر وضعیت فلسطینی‌ها در غزه نخواهد داشت و به نظر نمی‌رسد که میانه‌روی گانتز توانسته باشد به رویکرد ملایم‌تر یا کاهش خشونت‌ها در مواجهه با حماس یا کاهش تلفات غیرنظامیان در غزه منجر شود.

حضور وزیر دفاع اسرائیل یعنی یوآو گالانت به عنوان سومین عضو کابینه جنگ نیز به خروج گانتز مرتبط نیست؛ اگرچه هم گانتز و هم گالانت هیچ ابایی از مخالفت علنی با نتانیاهو نداشته‌اند. گالانت حتی سال گذشته به دلیل درخواست از نتانیاهو برای توقف بازنگری در لایحه قضایی جنجالی اخراج شد.

با این حال برخی دیگر از تحلیلگران معتقدند که با رفتن گانتز، نتانیاهو حمایت یک بلوک میانه‌رو را که به طرفداری گسترده از دولت در اسرائیل و خارج از آن کمک کرده است، از دست خواهد داد؛ این موضوع به‌ویژه در شرایطی که فشار دیپلماتیک بر دولت نتانیاهو از یک‌سو و اعتراض‌های داخلی از سوی دیگر وجود دارد، می‌تواند مایه نگرانی نخست‌وزیر اسرائیل باشد.

با خروج گانتز از کابینه جنگ نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل باید بیشتر بر حمایت سیاسی احزاب ملی‌گرا تکیه کند؛ احزابی که رهبران آن‌ها حتی قبل از جنگ هم واشینگتن را خشمگین کردند و خواستار اشغال کامل غزه‌اند. این موضوع احتمالا تنش‌های آشکار در روابط اسرائیل با ایالات متحده را افزایش می‌دهد و فشار عمومی را در داخل تشدید می‌کند. آن هم در حالی که کارزار نظامی نتانیاهو هنوز به اهداف اعلام‌شده‌اش مبنی بر نابودی حماس و بازگرداندن تمام گروگان‌های باقی‌مانده در غزه دست پیدا نکرده است.