می‌تواند یک شوخی از پیش‌تمرین‌شده باشد یا آهی بی‌اختیار که صدایش بیش‌از‌اندازه بلند است. اسوشیتدپرس در مقاله‌ای به لحظات قابل‌توجه مناظره‌های ریاست‌جمهوری قبلی می‌پردازد که نشان می‌دهند چگونه کلمات و زبان بدن نامزدها می‌تواند بر برداشت عمومی از آن‌ها تاثیر بگذارد.
در ادامه نگاهی داریم به برخی لحظات برجسته و غیرمنتظره مناظره‌های پیشین انتخابات ریاست‌جمهوری در آمریکا:
(باز هم) همان سوال قدیمی
وقتی همه می‌دانند سوالی حساس در راه است اما پاسخ شما خودجوش به نظر برسد، مناظره‌ای خوب دارید.
رونالد ریگان ۷۳ ساله برای دوره دوم ریاست‌جمهوری‌اش با والتر ماندیل ۵۶ ساله دموکرات رقابت می‌کرد. در مناظره اول، ریگان در به یاد آوردن نکات مشکل داشت و گاهی سردرگم به نظر می‌رسید.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
بنابراین تیم ریگان در مناظره دوم با ماندیل کمتر مداخله کرد. وقتی از ریگان سوالی پیش‌بینی‌پذیر در مورد استقامت ذهنی و جسمی‌اش شد، او به اندازه کافی آماده بود تا طوری پاسخ بدهد که پاسخش برنامه‌ریزی‌نشده به نظر برسد.
مجری پیش از سوال در مورد توانایی ریگان در مدیریت چالشی مانند بحران موشکی کوبا، گفت: «شما مسن‌ترین رئیس‌جمهوری تاریخ هستید.»
ریگان در دفاع از خود گفت: «ابدا. می‌خواهم بدانید که از نظر من در این کارزار انتخاباتی سن مسئله‌ای نیست. من قصد ندارم برای اهداف سیاسی از جوانی و بی‌تجربگی رقیبم سوءاستفاده کنم.»
او سپس با اتکا به سال‌ها آموزش کمدی در هالیوود، جرعه‌ای آب نوشید و به حضار و حتی ماندیل فرصت خنده داد. بعد با لبخندی بر لب گفت: «سنکا بود، یا سیسرو، نمی‌دانم کدام‌یک از آن‌ها بود که گفت اگر سالخوردگان نبودند تا اشتباهات جوانان را اصلاح کنند، هیچ دولتی وجود نداشت.»
ماندیل سال‌ها بعد گفت وقتی بینندگان او را می‌دیدند که می‌‌خندید، «فکر می‌کنم اگر نزدیک می‌آمدید، اشک‌هایی را که می‌ریختند می‌دیدید، زیرا می‌دانستم که او آن‌جا شکستم داد. آن شب واقعا پایان کارزار انتخاباتی من بود.»
اشتباهات فراوان
جرالد فورد، رئیس‌جمهوری وقت، در سال ۱۹۷۶ در مناظره دومش با جیمی کارتر لحظه‌ای به‌یادماندنی داشت، البته نه مثبت.
فورد گفت: «شوروی هیچ تسلطی بر اروپای شرقی ندارد، و در دولت فورد هرگز چنین اتفاقی نخواهد افتاد.» با توجه به اینکه مسکو کنترل بخش زیادی از شرق اروپا را در دست داشت، مکس فرانکل، مجری برنامه، نتوانست تعجبش را پنهان کند و گفت: «ببخشید، چی؟... آیا درست متوجه شدم آقا؟» فورد بر پاسخش اصرار ورزید و در روزهای بعد در کارزار انتخاباتی‌اش سعی کرد آن اشتباه را توضیح دهد. او در نهایت نتیجه انتخابات را به کارتر واگذار کرد.
ریک پری، فرماندار وقت تگزاس، در تلاش کوتاه‌مدتش برای نمایندگی جمهوری‌خواهان در انتخابات ریاست‌جمهوری در سال ۲۰۱۲، با وجود تلاش‌های مکرر و مکث‌های بسیار طولانی، نتوانست سومین سازمان فدرالی را که وعده داده بود در صورت انتخاب تعطیل می‌کند به یاد بیاورد. در نهایت، با شرمندگی گفت: «ای بابا.»
شخصی شدن بحث
لحظه ناخوشایند دیگر در دومین مناظره ریاست‌جمهوری در سال ۱۹۸۸ رخ داد، وقتی مجری سی‌ان‌ان از مایکل دوکاکیس دموکرات در مورد مخالفتش با مجازات اعدام پرسید و در سوالی به همسر او اشاره کرد.
مجری پرسید: «اگر به کیتی دوکاکیس تجاوز شود و به قتل برسد، آیا شما با مجازات اعدام بدون بخشش قاتل موافقت می‌کردید؟» دوکاکیس هنگام پاسخ احساسات چندانی بروز نداد و گفت: «من شواهدی نمی‌بینم که این مجازات بازدارنده باشد.»
دوکاکیس بعدها گفت که کاش گفته بود همسرش ارزشمندترین چیزی است که در این دنیا دارد.
خطاهای بی‌کلام
جورج اچ. دبلیو. بوش در انتخابات ۱۹۸۸ به‌راحتی پیروز شد، اما در سال ۱۹۹۲ شکست خورد، وقتی در مناظره با بیل کلینتون، رای‌دهنده‌ای سوالی در مورد بدهی ملی پرسید، دوربین جورج بوش را شکار کرد که داشت به ساعتش نگاه می‌کرد و حس انفعال یا بی‌حوصلگی او را به بینندگان القا کرد.
در نمونه‌ای دیگر، ال گور، معاون رئیس‌جمهوری وقت، در مناظره سال ۲۰۰۰ با جورج دبلیو بوش او بارها آشکارا و با صدای بلند آه کشید. در دومین مناظره، گور به‌قدری به بوش نزدیک شد که بوش سرانجام نگاه کرد و با اعتمادبه‌نفس سری تکان داد که باعث خنده حضار شد.
