نشریه وال‌استریت ‌ژورنال روز یکشنبه چهاردهم ژویيه (۲۴ تیر) درباره نجات دونالد ترامپ از سوءقصد و تیراندازی به او در گردهمایی انتخاباتی پنسیلوانیا یادداشتی منتشر کرد.

در این یادداشت آمده است: «سوءقصد به دونالد ترامپ در شامگاه شنبه یک لحظه وحشتناک برای آمریکا به شمار می‌رود و می‌توانست بسیار فاجعه‌بار باشد؛ با این حال نمی‌توان گفت که این اتفاق کاملا غافلگیرکننده بود زیرا خصومت سیاسی و لفاظی‌های نفرت‌آمیز در آمریکا بسیار افزایش یافته است.»

به اعتقاد نویسندگان یادداشت وال‌استریت ژورنال، اینکه ترامپ تنها چند میلی‌متر با مرگ فاصله داشت، چیزی جز معجزه نیست و نمی‌توان گمان کرد که رئیس جمهوری سابق آمریکا با کمک نیروهای حفاظتی جان سالم به در برد.

به‌رغم نجات ترامپ، در این تجمع که قرار بود وفاداری سیاسی و مشارکت دموکراتیک آمریکایی‌ها جشن گرفته شود، یک نفر کشته شد و دو نفر هم به‌شدت زخمی شدند.

 سرویس مخفی ایالات متحده اعلام کرده که مظنون به تیراندازی را کشته، اما سوال این است که او اصولا چگونه توانست به آن مکان مرتفع در بالای ساختمان نزدیک شود که بتواند به سمت رئیس‌جمهوری سابق شلیک کند؟ درست است که گردهمایی‌های دونالد ترامپ به نوعی آزمون‌های امنیتی به شمار می‌روند، اما سرویس مخفی سال‌ها فرصت داشت که بداند چگونه از او در این رویدادها محافظت کند.

در ادامه یادداشت این نشریه، تاکید شده اینکه گفته شود تیرانداز خارج از محدوده امنیتی قرار داشته است، کافی نیست. هویت تیرانداز، انگیزه‌های او و اینکه آیا همدستانی داشته یا خیر، می‌تواند در مورد اینکه چگونه توانسته است در محدوده تیراندازی قرار گیرد، اطلاعات بیشتری ارائه کند. اما رهبران سرویس مخفی باید در این زمینه با شفافیت توضیح دهند تا از گسترش تئوری‌های توطئه پیشگیری شود؛ زیرا از سویی دموکرات‌ها نشانه گرفته شده‌اند و از سوی دیگر رسانه‌های اجتماعی شنبه‌شب مملو از پوسترهای ضدترامپ شدند و ادعا کردند که این تیراندازی برای کمک به کارزار انتخاباتی او انجام شده است.

جو بایدن تیراندازی به ترامپ را با عنوان «خشونت سیاسی» محکوم کرد و رهبران هر دو حزب سیاسی نیز چنین کردند؛ اما مسئله اینجا است که اگر این اظهارات با تغییر در رفتار دنبال نشوند، تاثیری در پی نخواهند داشت.

نویسندگان در ادامه به این اشاره می‌کنند که اگرچه تیرانداز به‌تنهایی مسئول اعمالش است، رهبران هر دو حزب باید در سخنرانی‌های انتخاباتی‌شان از توصیف خطرات پیروزی رقیب با اصطلاحات آخرالزمانی دست بردارند: « اگر یکی از نامزدها انتخاب شود، دموکراسی پایان نخواهد یافت و اگر ترامپ پیروز شود، فاشیسم حاکم نمی‌شود؛ مگر اینکه به نهادهای آمریکایی اعتقاد کمی داشته باشیم.»

در بخش دیگری از یادداشت وال‌استریت ژورنال آمده است: «ما با بیانیه شنبه‌شب بیل بار، دادستان کل سابق، موافقیم که گفت دموکرات‌ها باید اظهارات غیرمسئولانه‌شان را در مورد اینکه ترامپ یک تهدید وجودی برای دموکراسی است، متوقف کنند، او چنین نیست.»

در عین حال، یکی از خطرات بزرگ کنونی این است که این تیراندازی باعث شود برخی طرفداران حزب راست به دنبال انتقام خشونت‌آمیز باشند. اینجا است که ترامپ و جمهوری خواهان باید نقش‌آفرینی کنند و تعهد سیاسی‌شان را در برابر آمریکا نشان دهند.

آمریکایی‌ها بعد از اتفاق روز شنبه بیش از گذشته به دنبال انتخاب رهبری باثبات و اطمینان‌بخش خواهند بود. عکس دونالد ترامپ که بعد از تیراندازی، در محاصره نیروهای امنیتی با چهره‌ای خون‌آلود مشتش را بلند کرده، نمایشی از صلابت شخصی او است که احتمالا در طول مبارزات انتخاباتی تاثیر بسیار زیادی خواهد داشت.

به اعتقاد نویسندگان این یادداشت، اکنون دیگر هیچ‌کس در تمایل دونالد ترامپ برای مبارزه تردید ندارد و حالا وقت آن است که او خود را به‌عنوان کسی که می‌تواند از سوءقصد جان به در ببرد و کشور را متحد کند، معرفی کند. در چنین شرایطی، اگر دموکرات‌ها را مسئول این سوءقصد بداند، اشتباه خواهد کرد. در عوض اگر به پیروانش بگوید که باید به مبارزه مسالمت‌آمیز ادامه دهند، می‌تواند آرای بیشتری را از آمریکایی‌ها به دست آورند. اگر کارزار ترامپ هوشمندانه عمل کند و در عین حال به منافع آمریکا بیندیشد، حمله در گردهمایی پنسیوانیا را دعوتی به اتحاد سیاسی در نظر خواهد گرفت.

در پایان این نوشته تاکید شده که «حمله به ترامپ فضا را بیش از پیش برای انتقاد از دموکرات‌ها و سیاست‌های شکست‌خورده آن‌ها فراهم می‌کند اما در شرایط فعلی آمریکا نیازمند اتحاد و گفتمان است نه جنگ داخلی».

به اعتقاد نویسندگان این یادداشت، به همان اندازه که سوءقصد به جان ترامپ می‌تواند عامل نفرت‌‌پراکنی بیشتر در آمریکا باشد و چرخه خشونت را گسترش دهد، ممکن است یک لحظه رستگاری باشد که به گفتمانی سیاسی در ایالات متحده منجر شود و عملکرد احزاب را بهبود ببخشد.