رکود اقتصادی چین رهبران این کشور را نگران کرده و همه تلاششان را به کار گرفته‌اند تا چرخ اقتصاد را دوباره به حرکت درآورند.

به گزارش سرویس جهانی بی‌بی‌سی، در هفته جاری اقدام‌هایی مانند ارائه بسته‌های مشوق، اعطای کمک‌های نقدی نادر، برگزاری جلسه‌ای غیرمنتظره، و تصمیم‌هایی برای احیای بازار مسکن صورت گرفت.

شی جین‌پینگ روز دوشنبه در مورد «خطرات احتمالی» و لزوم «آمادگی» برای غلبه بر چالش‌های بزرگ صحبت کرد، که از نظر بسیاری، اشاره‌‌ای به وضعیت اقتصادی بود. اما تاثیر این رکود بر زندگی روزمره مردم چین همچنان نامشخص است زیرا انتظارات و نارضایتی‌های آن‌ها اغلب سانسور می‌شود.

اما دو پژوهش جدید تا حدی این موضوع را روشن می‌کند. مورد اول، یک نظرسنجی در مورد نگرش چینی‌ها به اقتصاد است که نشان می‌دهد مردم به شکل فزاینده‌ای به آینده بدبین شده‌اند و مایوس‌اند. مورد دوم، سوابق اعتراض‌ها، فیزیکی و آنلاین، را بررسی می‌کند که افزایش موارد ناشی از نارضایتی‌های اقتصادی را نشان می‌دهد.

سوای بحران در بخش املاک، بدهی عمومی بالا و افزایش بیکاری بر پس‌انداز و هزینه مردم تاثیر گذاشته است و دومین اقتصاد بزرگ جهان ممکن است امسال به هدف رشد اقتصادی ۵ درصد نرسد.

این شرایط برای حزب کمونیست چین نگران‌کننده است. رشد اقتصادی انفجاری چین را به قدرتی جهانی تبدیل کرد، و رفاه پایدار پاداشی بود که رژیمی سرکوبگر به مردم ارائه کرد اما هرگز از کنترلش بر جامعه نکاست.

رکود اقتصادی زمانی آغاز شد که همه‌گیری کرونا به پایان رسید، که تا حدی به‌دلیل سه سال قرنطینه و تعطیلی‌هایی بود که چرخ فعالیت اقتصادی را از کار انداخت.

نگرانی‌های جوانان چینی در انتخاب‌های آن‌ها منعکس شده است. با افزایش بیکاری، میلیون‌ها فارغ‌التحصیل دانشگاه ناچار به پذیرش مشاغل کم‌درآمد شده‌اند. عده‌ای نیز به خانه والدینشان بازگشته‌اند زیرا نمی‌توانند شغلی پیدا کنند یا از شدت کار فرسوده شده‌اند.

تحلیلگران معتقدند که مشت آهنین چین در مدیریت کرونا نقش بزرگی در از بین بردن خوش‌بینی و امید به آینده مردم چین داشته است و میزان اقتدارگرایی دولت را به مردم یادآوری کرد. و کاهش حقوق‌ها پس از آن بود که «بحران اعتماد» را تشدید کرد.

بر اساس این نظرسنجی جدید، کار سخت دیگر به چشم نشانه‌ آینده روشن دیده نمی‌شود و فقط ۲۸.۳ درصد از پاسخ‌دهندگان معتقد بودند که تلاش‌هایشان به نتیجه خواهد رسید.

مردم چین اغلب معتقد بودند سال‌هایی که صرف تحصیل می‌شود به موفقیت مالی منجر می‌شود. اما در نظرسنجی اخیر، بیشتر پاسخ‌دهندگان بر این باور بودند که افراد به‌دلیل امتیازهای خانوادگی و روابط ثروتمند شده‌اند.

این تغییر نگرش در حالی رخ داده است که هدف سیاست «رفاه مشترک» شی جین‌پینگ کاهش شکاف ثروت بود، اما منتقدان می‌گویند این سیاست فقط به تنگ کردن عرصه بر کسب‌و‌کارها منجر شده است.

علاوه بر این، نشانه‌های دیگری از نارضایتی وجود دارد مانند افزایش ۱۸ درصدی اعتراض‌های در چهارماهه دوم سال ۲۰۲۴ نسبت به زمان مشابه در سال گذشته. اعتراض‌ در چین حتی اگر کوچک باشد مهم و معنادار است، زیرا حتی اعتراض‌های فردی نیز به‌سرعت شناسایی و فرد معترض دستگیر می‌شود. بر اساس پژوهش جدید، دست‌کم سه مورد از هر چهار اعتراض به‌دلیل نارضایتی‌های اقتصادی بوده است.

حزب کمونیست چین به‌وضوح نگران است و از اوت ۲۰۲۳ تا ژانویه ۲۰۲۴، پکن انتشار آمار بیکاری جوانان را که رکورد شکسته بود متوقف کرد. مقام‌های چینی اصطلاح «اشتغال کند» را ابداع کرد و گفتند پیدا کردن شغل برای این افراد بیشتر طول می‌کشد و با افراد بیکار فرق دارند.

در چین هرگونه ابراز نارضایتی از وضعیت مالی سانسور می‌شود، پست‌های انتقادی در فضای مجازی حذف می‌شوند و حساب کاربری افرادی که زندگی تجملی‌شان را در رسانه‌های اجتماعی به نمایش بگذارند مسدود می‌شود. رسانه‌‌های چینی در توجیه این ممنوعیت‌ها، آن‌ها را بخشی از تلاش برای ایجاد محیطی «متمدن، سالم و هماهنگ» توصیف کرده‌اند.

اما بر اساس پژوهش جدید، با وجود کنترل شدید دولتی، نارضایتی به اعتراض‌ها دامن زده است. هرچند به عقیده پژوهشگران این تحقیق، خشم عمومی به انفجار اجتماعی منجر نخواهد شد، رکود اقتصادی مشروعیت حزب را تضعیف می‌کند که طی دهه‌‌‌ها رشد اقتصادی پایدار و بهبود کیفیت زندگی به دست آمده بود.