محققان اسپانیایی فاش کردند که برای حل معمای چند صد ساله ملیت کریستف کلمب به سراغ تجزیه و تحلیل دی‌ان‌ای رفته و از این طریق جزئیات ملیت این کاشف قرن پانزدهم را کشف کرده‌اند. کشورهای مختلف بر سر خاستگاه و آرامگاه این شخصیت بحث‌برانگیز بحث و جدل بسیاری دارند. کلمب از دهه ۱۴۹۰ با سرمایه‌گذاری اسپانیا به اکتشاف پرداخت و راه فتح قاره آمریکا را برای اروپاییان هموار کرد.
بسیاری از مورخان این نظریه قدیمی را که می‌گوید کریستف کلمب از جنوای ایتالیا آمده است زیر سوال برده‌اند. برخی نظریههای دیگر هم می‌گوید کلمب، یهودی، یونانی یا حتی اهل باسک یا پرتقال است.
تعدادی از محققان، با سرپرستی کارشناس پزشکی قانونی میگل لورنته، نمونه‌های کوچک بقایای دفن‌شده در کلیسای جامع سویل را، که از مدتها قبل گفته می‌شود آرامگاه کلمب است، آزمایش کردند. محققان این نمونه‌ها را با اقوام و اجداد شناخته‌شده مقایسه کردند و قرار است نتایج به‌دست‌آمده در قالب مستندی به نام «دی‌ان‌ای کلمب؛ خاستگاه اصلی»، از تلویزیون ملی اسپانیا (TVE) پخش شود.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
به گزارش رویترز، لورنته، روز پنج‌شنبه، بی‌آنکه به نتایج این تحقیق اشاره مشخصی بکند، شرح مختصری به خبرنگاران داد و نظریههای قبلی را مبنی بر اینکه بقایای دفن‌شده موجود در سویل به کلمب تعلق دارد، تایید کرد.
او می‌گوید: «امروزه به کمک فناوری‌های جدید تشخیص این موضوع امکان‌پذیر شده، بنابراین، نظریههای جزئی قبلی که می‌گفت بقایای سویل به کریستف کلمب تعلق دارد، کاملا درست است.» بررسی ملیت کریستف کلمب با توجه به عوامل متعدد، ازجمله حجم زیاد داده‌ها دشوار شده بود، اما لورنته می‌گوید: «این نتایج کاملا قابل اطمینان است.»
کریستف کلمب در سال ۱۵۰۶ در «وایادولید» اسپانیا درگذشت، اما آرزویش این بود که در جزیره «هیسپانیولا»، که امروزه در بین جمهوری دومینیکن و هائیتی مشترک است، به خاک سپرده شود. بقایای او را در سال ۱۵۴۲ به آنجا بردند و سپس در سال ۱۷۹۵ به کوبا منتقل کردند و مدتها در اسپانیا تصور بر این بود که در سال ۱۸۹۸ به سویل منتقل شده است. در سال ۱۸۷۷ کارگران در پشت محراب کلیسای جامع سانتو دومینگو، پایتخت جمهوری دومینیکن، تابوت سربی دفن‌شده‌ای را پیدا کردند که حاوی قطعات استخوانی بود که بنا به گفته این کشور به کریستف کلمب تعلق دارد.
لورنته می‌گوید که هر دو ادعا می‌تواند درست باشد، زیرا هر دو مجموعه استخوان‌های ناقص‌اند.
