پژمان درستکار در بازگشت به سمت سرمربی‌گری تیم ملی کشتی آزاد ایران، بار دیگر کارنامه‌ای ضعیف در مسابقات جهانی به‌جا گذاشت تا دوباره انتقادها از علیرضا دبیر بابت این انتخاب افزایش یابد.

برخی اهالی کشتی در ایران، بر این باورند علیرضا دبیر با انتخاب دوستی قدیمی‌ به‌عنوان سرمربی تیم ملی کشتی آزاد ایران، می‌تواند به‌نوعی سرمربی پشت پرده و همه‌کاره تیم آزاد باشد و به نوعی دوران ریاست و مربیگری همزمان رسول خادم در فدراسیون کشتی را تکرار کند.

شرایطی که با حضور فردی باتجربه و کارنامه‌دار مانند محس کاوه در راس تیم آزاد، برای دبیر مهیا نبود و در نتیجه کاوه با وجود به دست آوردن ۳ مدال نقره در المپیک پاریس که نتیجه‌ای قابل دفاع و پیشرفت محسوب می‌شد، برکنار و پژمان درستکار جانشین او شد. نتیجه این تصمیم هم وضعیت فعلی و واگذاری مسابقات حساس در لحظات پایانی به دست پرامیدترین ستاره‌های آزادکار در رقابت‌های کشتی قهرمانی جهان آلبانی در اوزان غیرالمپیکی شد.

برخلاف کشتی فرنگی که با هدایت حسن رنگرز و درخشش فوق‌العاده در بازی‌های المپیک، همچنان به روند صعودی و رونمایی از ستاره‌های جدید یا احیای ستاره‌های قدیمی ادامه می‌دهد و در اوزان غیرالمپیکی در آلبانی با یک طلا و یک نقره به نایب‌قهرمانی دست یافت، اما حالا حتی در مسابقات جهانی اوزان غیرالمپیکی هم تیم آزاد ایران، به‌عنوان یکی از پرافتخارترین‌ها در تاریخ این رشته موفق به رسیدن به فینال هیچ‌یک از اوزان نشد.

پس از حذف رضا مومنی و سینا خلیلی، درحالی که محمد نخودی در ۷۹ کیلوگرم و کامران قاسمپور در وزن ۹۲ کیلوگرم در دیدارهای نیمه‌نهایی از رقبای خود پیش بودند، در لحظات پایانی دو مسابقه تن به شکست دادند و از رسیدن به فینال بازماندند و حتی کامران قاسم‌پور در رده‌بندی توانایی برد دیوید تیلور ناآماده و ۳۴ ساله را نداشت و ۶ بر ۲ باخت.

به این ترتیب هر ۴ آزادکار ایران موفق به رسیدن تا فینال نشدند تا تیم پژمان درستکار تنها با یک برنز محمد نخودی از مسابقات کنار برود.

علیرضا دبیر که حالا با اعطای صندلی وزارت ورزش به احمد دنیامالی به‌عنوان یکی از نیروهای سیاسی محمدباقر قالیباف، از نفوذ و قدرت بیشتری در ورزش و حتی فضای سیاسی جمهوری اسلامی بهره‌مند شده است و پیش از آن نیز از تاییدکنندگان فهرست‌های نیروهای اصولگرا برای انتخابات مجلس محسوب می‌شد، در تمام مسابقاتی که تیم‌های آزاد را همراهی می‌کند، در نزدیک‌ترین فضا به تشک مسابقه می‌نشیند و در آلبانی ویدیوهایی از داد و فریادهای او بر سر کشتی‌گیران منتشر شد.

اما باخت‌های ثانیه آخری که همچنان کشتی آزاد ایران را رها نمی‌کند، این سوال بزرگ را برای اهالی کشتی آزاد به وجود آورده است که علیرضا دبیر چه زمانی قانع خواهد شد که برخلاف دوران حضورش روی تشک، از توان مربیگری بالایی برخوردار نیست. در یک نمونه کشتی‌گیران ایرانی نمی‌دانند در لحظات حساس و پایانی کشتی‌های خود باید با چه سیاست و استراتژی از امتیازهای به‌دست آورده محافظت کنند.

اشتباهات فنی بسیاری که منجر به تغییر پیروزی با شکست می‌شود، آن هم مقابل حریفانی که اکثر آنان از لحاظ فنی و بدنی و مدال‌آوری در سطح فنی پایین‎‌تری از آزادکاران ایرانی هستند. در آلبانی هم نخودی کشتی برده را در نیمه‌نهایی با باخت واپسین ثانیه‌ها عوض کرد، همان‌طور که کامران قاسم‌پور نتوانست برد ارزشمندش مقابل تانک روسی را در ثانیه‌های آخر دیدار نیمه‌نهایی حفظ کند و سپس در رده‌بندی، درحالی که از تیلور جلو بود بازی را واگذار کرد.

از اصلی‌ترین نقاط ضعف آزادکاران ایرانی در فنون مختلف، می‌توان به مهارت ناکافی آنها در دفاع از فن بارانداز به‌عنوان پرکاربردترین فن کشتی اشاره کرد که باز هم انگشت اتهام را به سمت دبیر و درستکار نشانه می‌برد. در المپیک رحمان عموزاد و امیرحسین زارع و قبل‌تر از آن، امیرمحمد یزدانی در فینال جهانی با بارانداز‌های متوالی سنگین‌ترین شکست را تجربه کردند و نشان دادند که با وجود داشتن بهترین شرایط بدنی، حفظ نتیجه و کنترل کشتی را بلد نیستند.

همچنین در آلبانی ۴ نماینده ایران در دیدارهای حساس خود به راحتی خاک می‌شدند و فن می‌خوردند تا حیرت کشتی‌دوستان ایرانی از ضعف فنی آزادکاران بیشتر شود. در نتیجه باید گفت کشتی آزاد ایران حالا با دخالت‌های بیش از اندازه علیرضا دبیر، شرایط رو به افول و محاق را تجربه می‌کند و نمی‌توان انتظار داشت که با ادامه حضور پژمان درستکار بدون ‌کارنامه قابل دفاع و بدون افتخار در راس تیم ملی، کشتی آزاد ایران به این زودی‌ها دارنده یک یا چند مدال خوش‌رنگ طلا در مسابقات جهانی و المپیک شود.

این درحالی است که در شرایط افول کشتی آزاد ایران و آمریکا و همچنین محرومیت حضور تیم‌های روسیه در مسابقات فیلا، ژاپنی‌ها درحال تبدیل شدن به یکی از قدرت‌های برتر جهان در آزاد و فرنگی هستند. ازجمله در مسابقات امسال آلبانی که تیم آزاد ژاپن با ماسانوسوکه اونو در ۶۱ کیلوگرم و یوشینوسوکه آئویاگی در ۷۰ کیلوگرم، دو کشتی‌گیر در فینال مسابقات داشت. یا حتی گرجستان که از لحاظ افتخارات از کشتی ایران بسیار پایین‌تر است، اما دو آزادکار آن‌ها به نام‌های آوتاندیل کنتچادزه و میرانی میسورادزه در اوزان ۷۹ و ۹۲ کیلوگرم به فینال رسیدند.