باستان‌شناسان شواهدی از یک شهر باستانی عصر برنز زیر واحهای در استان مدینه در عربستان سعودی کشف کرده‌اند که از سال ۲۴۰۰ پیش از میلاد به‌تدریج مسکونی شده است.
پژوهشگران می‌گویند این شهر باستانی، که آن را النطاه نامیده‌اند، شهری بود که از سبک زندگی کوچ‌نشینی و گله‌داری به یک سکونتگاه شهری پیچیده تغییر کرده بود.
بقایای این شهر در واحه محصور خیبر پنهان بود، زمینی حاصلخیز در شمال‌غرب شبه‌جزیره عربستان که با صحرا احاطه شده است.
مطالعه روند شهرنشینی در شمال عربستان دشوار بوده است، زیرا در مقایسه با مناطقی مانند شام و بین‌النهرین که بهتر شناخته شده‌اند، محوطه‌های باستان‌شناسی به‌خوبی حفظ نشده‌اند.
با وجود این، حفاری‌های اخیر در شمال عربستان زمینه شناختی تازه‌‌ای از مراحل اولیه شهرنشینی در این منطقه را فراهم می‌کند.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
بر اساس پژوهشی که در نشریه پلاس وان (PLOS ONE) منتشر شده است، شهر باستانی النطاه با حدود ۵۰۰ نفر سکنه، ۱.۵ هکتار مساحت داشته و دارای منطقه‌ای مرکزی و منطقه‌ای مسکونی در همان نزدیکی بوده است که با باروها و استحکامات حفاظتی احاطه شده بودند.
پژوهشگران در این محوطه باستانی پی‌های ساختمانی یافتند که به‌اندازه کافی مستحکم بودند تا خانه‌های یک یا دو‌طبقه را به‌راحتی پشتیبانی کنند.
دانشمندان می‌گویند به نظر می‌رسد که این شهر حدود هزار سال بعد متروکه شده بود.
پژوهشگران همچنین شواهد مجموعه‌ای گور در نزدیکی شهر یافته‌اند که نشان‌دهنده گورستانی باستانی است.
این گورها حاوی سلاح‌های فلزی مانند تبر و خنجر و همچنین سنگ‌هایی مانند عقیق بودند، که نشان می‌دهد این جامعه باستانی آن زمان به‌نسبت پیشرفته بوده است.
آداب تدفین مشاهده‌شده در این مکان حاکی از آن است که درجه‌ای از طبقه‌بندی اجتماعی میان مردم باستانی که در عصر برنز در این‌جا زندگی می‌کردند وجود داشته است.
به گفته باستان‌شناسان، النطاه شبیه دیگر مکان‌های با قدمت مشابه در شمال عربستان است.
با وجود این، دانشمندان می‌گویند این مکان‌ها نسبت به مکان‌های هم‌عصر در شام و بین‌النهرین کوچک‌تر بوده‌اند و پیچیدگی سیاسی‌اجتماعی کمتری داشته‌اند.
بنابراین، به گفته پژوهشگران، النطاه نمایانگر وضعیت «شهرنشینی پایین» و مرحله گذار بین دامداری کوچ‌نشینی و سکونتگاه‌های شهری پیچیده است.
دانشمندان نوشتند: «با مقایسه مراکز واحهای همسایه، برداشت ما این است که شمال‌غرب عربستان در عصر برنز عمدتا در سیطره گروه‌های کوچ‌نشین دامدار بوده است و با شبکه شبکه تجارت دوردست ادغام شده بود.»
این یافته‌ها نشان می‌دهد که احتمالا در عصر برنز آغازین تا میانه، شهرهای کوچک مستحکم مشابهی در شمال عربستان پراکنده بوده‌اند، در حالی که سایر مناطق سریع‌تر شهری شده بودند.
دانشمندان می‌گویند این شهرها ممکن است سنگ بنای «جاده عود» را گذاشته باشند، که مسیر تجارت ادویه، کندر، و مر از جنوب عربستان تا مدیترانه بود.
پژوهشگران نوشتند: «باستان‌شناسان برای اولین بار در شمال‌غرب عربستان یک شهر کوچک عصر برنز (۲۴۰۰ تا ۱۳۰۰ قبل از میلاد) کشف کردند که به شبکه وسیعی از باروها و استحکامات متصل است و سوال‌هایی درباره توسعه اولین شهرنشینی محلی ایجاد می‌کند.»
© The Independent
