پژوهشگران اظهار کرده‌اند ریزپلاستیک‌هایی که در اندام‌های انسانی یافت شده‌اند، با آثار منفی بر سلامتی از جمله ایجاد زخم‌ها، سرطان دهانه رحم و دیگر بیماری‌ها «ارتباط‌هایی نگران‌کننده‌» دارند.

این آلودگی پلاستیکی‌ــ قطعات کوچک شکسته‌شده که بزرگ‌تر از پنج میلی‌متر نیستند‌ــ همه‌جا شناسایی شده‌اند: در آبی که انسان‌ها می‌نوشند، در هوایی که تنفس می‌کنند، در قلب‌ها و حتی در اندام‌های تناسلی ما و دانشمندان پیش‌بینی کرده‌اند که آلودگی محیط‌زیستی ممکن است تا سال ۲۰۴۰ دو برابر شود. با وجود اینکه رهیافت‌های جدید درباره شیوع این مواد به درک بهتر کارشناسان از وضعیت فعلی کمک کرده، دامنه کامل و پیامدهای منفی این آلودگی هنوز مشخص نشده است.

اکنون، تحلیلی از دانشگاهیان چینی نشان داده است که انباشت ریزپلاستیک‌ها با بیماری‌هایی مانند سرطان بافتی ارتباط دارد و بر نیاز فوری به تعیین دقیق‌تر خطرات مرتبط با این ذرات پلاستیکی در انسان تاکید می‌کند.

نویسندگان مقاله نوشتند: «[ریزپلاستیک‌ها] با انواع، اشکال و اندازه‌های مختلف در دستگاه‌های مختلف [بدن] انسان شناسایی شده‌اند. به طور خاص، حضور [این پلاستیک‌ها] به‌طور قابل‌توجهی با زخم‌ها و بیماری‌های مربوطه مرتبط است که این شواهد کلیدی نشان می‌دهد [آن‌ها] به سلامت انسان آسیب می‌رسانند.»

آن‌ها برای دستیابی به این نتایج، صدها مقاله درباره آلودگی در بافت‌های انسانی و آثار این ذرات بر بدن را بررسی کردند. نویسندگان گفتند که برای شناسایی این قطعات [ریزپلاستیک] که در بافت ریه و جفت یافت شدند، از روش‌های مختلفی استفاده شد.

این پژوهش که دانشگاه کشاورزی و جنگلداری ژجیانگ آن را سرپرستی و بودجه آن را بنیاد ملی علوم چین تامین کرد، در نسخه فوریه ۲۰۲۵ مجله «یافته‌های جدید در شیمی تجزیه» (TrAC/ Trends in Analytical Chemistry) منتشر شد.

یافته‌های پیشین از دانشگاه نیومکزیکو نشان داد که این ذرات از روده به بافت‌های کلیه، کبد و مغز منتقل می‌شوند. این ذرات همچنین با آسیب به دی‌ان‌ای و تغییرات در فعالیت ژن‌هایی که عاملی مرتبط با سرطان‌اند، پیوند دارند.

نویسندگان چینی گفتند: «تحلیل خوشه‌ای هم‌استنادی نشان داد که وجود [پلاستیک‌ها] در بافت‌های انسانی (مانند بافت ریه و جفت جنین انسان) و ارتباط آن‌ها با بیماری‌ها (مانند بیماری التهابی روده و سرطان دهانه رحم) از داغ‌ترین موضوع‌های تحقیقاتی در زمینه شناسایی [میکرو و نانوپلاستیک‌ها] در انسان است.»

«تحلیل خوشه‌ای» روشی آماری برای پردازش داده‌هایی است که از آن برای گروه‌بندی اشیای مشابه در دسته‌بندی‌های مربوطه استفاده می‌شود.

به طور خاص، هنوز مشخص نیست که آیا این پلاستیک‌ها موجب آسیبی می‌شوند که به بیماری منجر می‌شود یا اینکه در بافتی ظاهر می‌شوند که قبلا آسیب دیده است.

اگرچه این پژوهش رابطه علت و معلولی را ثابت نمی‌کند، بر ضرورت تحقیقات بیشتر و روش‌هایی برای اندازه‌گیری این ذرات در بافت‌های انسانی تاکید می‌کند.

آن‌ها گفتند: «خطرات بالقوه [ریزپلاستیک‌ها] برای انسان نیازمند توجه فوری است و برای روشن‌سازی بیشتر سازوکارهای مرتبط، آزمایش‌های نظارتی و مطالعات اپیدمیولوژیک بیشتری لازم است.»