به گزارش «اینسایدر»، سازمان اطلاعات نظامی خارجی روسیه (GRU) بین سال‌های ۲۰۱۵ تا ۲۰۲۰ ده‌ها میلیون دلار به طالبان پرداخت کرد تا سربازان آمریکایی و دیگر نیروهای ائتلاف خارجی در افغانستان را هدف قرار دهد. ا

براساس این گزارش، یک واحد سازمان اطلاعات نظامی خارجی روسیه، به نام (جی‌آریو ۲۹۱۵۵) که بیشتر به دلیل هدف قرار دادن دشمنان و منتقدان روسیه شناخته می‌شود مسئول اجرای کارزار خشونت‌های هدفمند علیه نیروهای آمریکایی و ائتلاف بین‌المللی بوده است. هرچند در سال ۲۰۲۰، نیویورک تایمز در گزارشی افشا کرده بود که روسیه برای کشتن نیروهای ائتلاف بین‌المللی به رهبری آمریکا در افغانستان، به طالبان پاداش می‌پردازد، اما اینسایدر جزئیات بیشتر و جدیدی از ابعاد این ماجرا منتشر کرد. این گزارش نشان می‌دهد که واحد ۲۹۱۵۵ حداقل سه شبکه از افغان‌ها را اداره می‌کرد که وظیفه داشتند پاداش‌های نقدی را برای ترورهای موفق نظامی به طالبان و دیگر گروه‌های مسلح منتقل کنند.

این رسانه به نقل از منابع ناشناس در اداره امنیت ملی دولت پیشین افغانستان نوشت که که جنگجویان طالبان به‌طور متوسط ۲۰۰ هزار دلار برای کشتن هر سرباز آمریکایی یا کشورهای عضو ائتلاف دریافت می‌کردند، در حالی که مبالغ کمتری برای کشتن سربازان افغان و نگهبانان امنیتی پرداخت می‌شد. به گفته یکی از مقامات  امنیت ملی، مجموع پرداخت‌های سازمان اطلاعات نظامی خارجی روسیه به طالبان، حدود ۳۰ میلیون دلار بوده است که او این مبلغ را «مقداری کوچک برای وارد کردن ضربه‌ای خونین به ایالات متحده» توصیف کرد. افرادی که این پاداش‌های نقدی را به جنگجویان طالبان می‌رساندند، پس از اتمام ماموریت‌ در روسیه پناهندگی دریافت می‌کردند.

اینسایدر می‌گوید، سرلشکر ایوان کاسیاننکو، معاون فرمانده واحد ۲۹۱۵۵، به عنوان افسر مسئول نظارت بر این برنامه عمل می‌کرد و سرهنگالکسی آرخیپوف مسئول ارتباط با طالبان بوده است. به گفته این گزارش، موثرترین شبکه افراد انتقال دهنده پول به طالبان، را یک قاچاقچی‌ افغان به نام رحمت‌الله عزیزی هدایت می‌کرد. عزیزی یک شرکت تجاری سنگ‌های قیمتی تاسیس کرده بود که «در آدرسی در مسکو مرتبط با مقر سازمان اطلاعات نظامی خارجی روسیه ثبت شده بود» و به عنوان پوششی برای انتقال پول از این آژانس به جنگجویان طالبان استفاده می‌شد.

به گفته داگلاس لندن، رئیس ضدتروریسم سیا در جنوب و جنوب غرب آسیا از ۲۰۱۶ تا ۲۰۱۸، «روس‌ها می‌خواستند طالبان زمان بیشتری را صرف کشتن آمریکایی‌ها کنند. آن‌ها به جوایز مالی تامین‌شده از بودجه روسیه تکیه کردند تا جنگجویان را ترغیب کنند که ریسک بیشتری را برای حمله به نیروهای آمریکایی نسبت به اهداف افغان بپذیرند.» به گفته مقامات سابق اطلاعاتی افغان و آمریکایی، برنامه سازمان اطلاعات نظامی خارجی روسیه ابتدا شامل جذب نیروهای بومی افغان بود، اما سپس به ارسال سلاح و مهمات به طالبان از طریق تاجیکستان، جایی که روسیه بزرگ‌ترین پایگاه برون‌مرزی خود را دارد، گسترش یافت. در نهایت، این برنامه به انتقال پول برای تحریک حملات شورشیان علیه ارتش آمریکا منجر شد. مقامات سابق اداره امنیت ملی افغانستان گفتند که تحقیقات آن‌ها ثابت می‌کند که دست‌کم ۱۷ حمله طالبان به نیروهای کشورهای عضو ائتلاف به ویژه آمریکا، با مشوق‌های مالی روسیه مرتبط بوده است. مبلغ‌های تشویقی روسیه به طالبان از طریق یک شبکه پیچیده جابه‌جایی پول شامل شرکت‌های پوششی و حاملان در تاجیکستان، چین و پاکستان تامین می‌شد.

اینسایدر با استفاده از اطلاعات مخابراتی، سوابق سفر و عبور مرزی، و مکاتبات لو رفته، دریافت که واحد ۲۹۱۵۵ حداقل سه شبکه متفاوت از شهروندان افغان را برای برقراری رابطه با طالبان استخدام کرده است. فعال‌ترین شبکه، که از یک پایگاه در قندوز در شمال افغانستان فعالیت می‌کرد را رحمت‌الله عزیزی، یک قاچاقچی باسابقه هدایت می‌کرد. او اعضای خانواده خود را نیز برای فعالیت به عنوان حاملان میان واحد ۲۹۱۵۵ و طالبان استخدام کرده بود.

یک مقام سابق اداره امنیت ملی افغانستان گفت که تحقیقات این اداره درباره برنامه سازمان اطلاعات نظامی خارجی روسیه منجر به دستگیری ۱۲ عضو شبکه عزیزی شد، اما این اقدام به دلایل نامشخصی توسط مقام‌های ارشد دولت وقت افغانستان مختل شد. در گزارش آمده است که «فساد و منافع مرتبط با روسیه» ممکن است باعث شده باشد که اقدام امنیت ملی افغانستان علیه شبکه عزیزی که رابط میان سازمان اطلاعات نظامی خارجی روسیه و طالبان بود ناکام شود.

در این گزارش همچنین آمده است که دستکم شش حمله شبکه حقانی به رهبری سراج‌الدین حقانی به پایگاه‌های نظامی آمریکا در افغانستان را سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران تامین مالی کرده است.   داگلاس لندن، از مقام‌های پیشین سیا در افغانستان گفت که در دوران خدمتش مشاهده کرده است که جمهوری اسلامی در حال «حفظ گزینه‌های خود» بود. او افزود: «ایران علاقه‌ای به طالبان ندارد، اما وقتی دید که طالبان وضعیت بهتری پیدا می‌کند، به‌ویژه در غرب افغانستان، جایی که ایران منافع و دسترسی دارد، تهران شروع به ارتباط بیشتر با طالبان کرد. آن‌ها کمک نظامی ارائه دادند و با فرماندهان طالبان که به آن‌ها نزدیک‌تر بودند، همکاری می‌کردند.»

اینسایدر، جزئیاتی در مورد هویت افسران سازمان اطلاعات نظامی خارجی روسیه و شبکه عزیزی که بیشتر آنان اعضای یک خانواده در شهر قندوز در شمال‌شرق افغانستان منتشر کرد و نوشت که پس از فروپاشی دولت جمهوری و بازگشت طالبان به قدرت، شماری از اعضای این شبکه در روسیه و دو تن آنان در آلمان پناهنده شدند.