چرا همه راه‌ها به ریاض ختم می‌شود؟ ظهور عربستان سعودی به عنوان یک میانجی کلیدی جهانی

عربستان از زمان آخرین دوره ریاست‌جمهوری دونالد ترامپ، بلوغ و نفوذ ژئوپلیتیکی خود را تقویت کرده است. ترامپ در دوره اول ریاست‌جمهوری‌اش به ارزش عربستان سعودی پی برد، این بار، ریاض قدرت ترامپ را به خدمت گرفته است

گفت‌و‌گوی فاکس‌نیوز با شاهزاده محمد بن سلمان-@Saudi_Gazette

مارک استون، نویسنده اسکای‌نیوز در مقاله‌ای به دلایل اینکه چرا عربستان سعودی به عنوان یک میانجی کلیدی در عرصه جهانی در حال ظهور است و در حال حاضر بسیاری از بحران‌های جهانی در ریاض در حال حل‌و‌فصل است، اشاره می‌کند. 

به عقیده نویسنده اسکای‌نیوز، زمانی بود که جاده‌های دیپلماتیک از مکان‌های واضحی مانند واشنگتن، لندن، بروکسل، برلین و پاریس عبور می‌کرد. اکنون، این مسیرها از فلوریدا و عربستان سعودی می‌گذرند.

بروکسل، لندن، برلین، پاریس و حتی مخالفان در واشنگتن کاملا کنار گذاشته شده‌اند.

مارک استون می‌نویسد، از زمانی که دونالد ترامپ آخرین بار رئیس‌جمهور بود، عربستان سعودی توانایی ژئوپلیتیکی خود را تقویت کرده و به بلوغ رسانده است. ترامپ در دوره اول ریاست‌جمهوری‌اش، ارزش (به معنای واقعی کلمه) عربستان سعودی را تشخیص داد.

از نگاه مارک استون، این بار، عربستان سعودی از قدرت ترامپ بهره می‌گیرد. آنها می‌دانند که پول حرف اول را می‌زند و او ترجیح می‌دهد به آنها نزدیک باشد.

استون  به یک تجربه شخصی در این زمینه اشاره می‌کند و می‌نویسد، در هتل فائنا در ساحل میامی، هنگام صبحانه، مکالمه‌ای را که روی میز کناری در جریان بود، شنیدم.

یکی می‌گفت: «ترامپ دارد بی‌ثباتی ایجاد می‌کند»، اما دیگری با او مخالف بود.

این دو مرد، مهمانان یک انجمن سرمایه‌گذاری به مدیریت سعودی‌ها بودند که در میامی در حال برگزاری است.

انجمن آینده سرمایه‌گذاری (Future Investment Initiative – FII) گاهی «داووس در صحرا» توصیف می‌شود.

کنفرانس اصلی هر سال در عربستان سعودی برگزار می‌شود. این کنفرانس که صندوق سرمایه‌گذاری دولتی عربستان آن را اداره می‌کند، خود را به‌عنوان «رویدادی سالانه که مردم را برای سرمایه‌گذاری در امیدبخش‌ترین راه‌حل‌ها گرد هم می‌آورد» توصیف می‌کند.

رویداد میامی، شاخه‌ای از کنفرانس ریاض است و ثروتمندترین افراد در زمینه‌های مالی، فناوری، نوآوری، سیاست، بشردوستی و فراتر از آن را جذب می‌کند.

نویسنده اسکای‌نیوز می‌نویسد، یکی از مردان را هنگام صبحانه به‌عنوان یک مدافع حقوق بشر میلیاردر شناختم. از آنجا که مکالمه او خصوصی بود، هویتش را محفوظ نگه می‌دارم. اما به‌طور قطع می‌توان گفت، ترامپ موضوع اصلی گفت‌وگو در این کنفرانس است.

سمینارهایی که طی سه روز آینده برگزار می‌شود - یا همان «اجلاس‌های دعوتی» که از آنها نام برده می‌شود - دقیقا به موضوعات مهم زمانه پرداخته‌اند.

موضوعاتی مانند: «آیا کشورها مالک اقیانوس‌ها هستند؟»، «پایان چندجانبه‌گرایی و معنای آن برای جهان»، «چگونه اقتصادهای مقاوم برای زمان‌های نامطمئن بسازیم»، و «آیا عصر جدیدی از همکاری اقتصادی آمریکا و خاورمیانه در حال ظهور است؟» در میان بحث‌ها دیده می‌شود.

رویداد آخر، استیو ویتکاف، نماینده و مذاکره‌کننده اصلی ترامپ برای خاورمیانه (و روسیه-اوکراین)، را به‌عنوان سخنران اصلی معرفی کرده است. مدیر این بحث جرد کوشنر، داماد ترامپ و فردی است که برای اولین بار ایده «ریویرا غزه» را مطرح کرد.

اولین سخنران این رویداد، رئیس‌جمهوری آمریکا بود. دونالد ترامپ مصمم است که سرمایه‌گذاری عظیم عربستان سعودی به ارزش یک تریلیون دلار (۷۹۴ میلیارد پوند) در آمریکا را تضمین کند. در مقابل، او نیز در ریاض سرمایه‌گذاری می‌کند.

عربستان سعودی، میزبان این رویداد پر زرق و برق، به‌عنوان یک میانجی کلیدی جهانی ظاهر شده است. مذاکرات روز سه‌شنبه روسیه و آمریکا در ریاض برگزار شد. دیدار احتمالی ترامپ و پوتین نیز در آنجا خواهد بود.

عربستان سعودی یک بازی ژئوپلیتیکی استراتژیک و آشکارا معامله‌ای را دنبال می‌کند.

مارک استون می‌نویسد، آنها اساسا می‌گویند: «ما می‌خواهیم سرمایه‌گذاری کنیم، شما هم باید سرمایه‌گذاری کنید، اما ما همچنین دستورکار خود را در دیپلماسی منطقه‌ای داریم.»

در خاورمیانه، خطوط قرمز عربستان سعودی در مورد غزه و چشم‌انداز عادی‌سازی دیپلماتیک با اسرائیل، مانعی برای حذف کامل فلسطینیان به‌دست ترامپ و نتانیاهو است.

در موضوع روسیه-اوکراین، سعودی‌ها میزبان مذاکرات و میانجی‌اند و این امر آنها را در مرکز صحنه قرار می‌دهد.

در مورد جمهوری اسلامی هم آنها می‌توانند نقش کلیدی در هر توافق جدید هسته‌ای ایفا کنند.

استون در پایان این مقاله می‌نویسد: زمانی بود که جاده‌های دیپلماتیک از مکان‌های واضحی مانند واشنگتن، لندن، بروکسل، برلین و پاریس عبور می‌کرد. اکنون، این مسیرها از فلوریدا و عربستان سعودی می‌گذرند.

بروکسل، لندن، برلین، پاریس و حتی مخالفان در واشنگتن کاملا کنار گذاشته شده‌اند.

دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مقاله لزوماً سیاست یا موضع ایندیپندنت فارسی را منعکس نمی کند.

بیشتر از دیدگاه