محققان دانشگاه جنوب دانمارک و دانشگاه هلسینکی دریافته‌اند که جوهر خالکوبی (تتو) ممکن است خطر ابتلا به سرطان پوست و لنفوم را افزایش دهد.
به گفته تیم تحقیقاتی، دلیل این موضوع آن است که جوهر تتو در غدد لنفاوی تجمع می‌کند و فقط در محل تزریق باقی نمی‌ماند. غدد لنفاوی ساختارهای کوچکی‌اند که به محافظت از بدن در برابر مواد بالقوه مضر کمک می‌کنند.
به‌گزارش اسکای‌نیوز، محققان نگران‌اند که جوهر تتو باعث التهاب در غدد لنفاوی شود؛ آنچه می‌تواند به رشد غیرطبیعی سلول‌ها و افزایش خطر سرطان در طول زمان منجر شود.
تیم دانشگاه جنوب دانمارک (SDU) اطلاعات بیش از پنج هزار و ۹۰۰ دوقلوی دانمارکی را که بخشی از نتایج نظرسنجی از گروه دوقلوهای دارای تاتو در دانمارک بود، بررسی کرد. این مطالعه با تحلیل الگوهای تتو و تشخیص‌های سرطان، افزایش موارد سرطان پوست و لنفوم را در افرادی که تتو دارند، مشاهده کرد.
به گفته جیکوب فون بورنمان هلمبورگ، استاد آمار زیستی در این دانشگاه، «جنبه منحصربه‌فرد رویکرد ما این است که دوقلوهایی را مقایسه کرده‌ایم که یکی از آن‌ها سرطان دارد، در حالی که بسیاری از عوامل ژنتیکی و محیطی آن‌ها مشترک است.»
این مطالعه نشان می‌دهد که اندازه تتو نیز می‌تواند تاثیرگذار باشد و نرخ ابتلا به سرطان لنفوم به‌ویژه در افرادی که تتوهایی بزرگ‌تر از کف دست دارند، بیشتر است.
نرخ ابتلا به سرطان لنفوم در افرادی که تتوهای بزرگ داشتند، تقریبا سه برابر بیشتر از کسانی بود که هیچ تتویی نداشتند.
سیگنه بدستد کلمسن، استادیار آمار زیستی در دانشگاه جنوب دانمارک، می‌گوید: «این یافته‌ها نشان می‌دهد هرچه تتو بزرگ‌تر باشد و مدت بیشتری روی پوست باقی بماند، میزان جوهر انباشته‌شده در غدد لنفاوی بیشتر می‌شود.»
پژوهشگران قصد دارند تحقیقات بیشتری انجام دهند تا مشخص شود آیا رنگ‌های مختلف جوهر آثار متفاوتی دارند و آیا برخی انواع خاص لنفوم بیش از دیگر انواع با تتو مرتبطند یا خیر.
