تَپ‌ها [یا پالس‌های] رادیویی مرموز از جایی ارسال می‌شوند که دانشمندان هرگز آن را ندیده‌اند.

به مدت یک دهه، چیزی هر دو ساعت یک‌بار، فوران‌هایی از امواج رادیویی را به سمت ما ارسال کرده است، تقریبا از صورت‌واره ملاقه بزرگ [یعنی ستارگانی که قسمتی از صورت فلکی دب اکبر را تشکیل می‌دهند]

اما پژوهش‌هایی که در طول این سال‌ها با استفاده از چند تلسکوپ انجام شد، سرانجام نشان دادند که این امواج احتمالا از کجا نشات می‌گیرند. پژوهشگران بر این باورند که این تَپ‌های طولانی رادیویی از یک جفت ستاره مرده منتشر می‌شوند.

دانشمندان معتقدند که این دو ستاره‌ــ یک کوتوله سرخ و یک کوتوله سفید‌ــ در مداری چنان نزدیک به یکدیگر قرار دارند که میدان‌های مغناطیسی‌شان با هم برهم‌کنش دارند. هر بار که این دو ستاره به هم نزدیک می‌شوند، یعنی هر دو ساعت یک‌بار، یک فوران از امواج رادیویی ارسال می‌کنند.

پیش‌تر، ستاره‌شناسان تنها توانسته بودند چنین تپ‌های طولانی رادیویی را به ستاره‌های نوترونی نسبت دهند، اما این بررسی جدید برای نخستین بار نشان می‌دهد که این امواج می‌توانند از حرکت ستارگانی که در یک سامانه دوتایی قفل شده‌اند نیز ناشی شوند.

این تپ‌ها که فلش‌های کوتاهی از امواج رادیویی‌اند، می‌توانند از چند ثانیه تا چند دقیقه ادامه داشته باشند. آن‌ها به پدیده‌ای به نام فوران‌های رادیویی سریع (FRB) شباهت دارند؛ پدیده‌ای که همچنان ستاره‌شناسان را مجذوب خود کرده و هنوز رازآلود باقی مانده است، اما اندکی با آن متفاوت‌اند.

کیلپاتریک گفت: «تپ‌های رادیویی بسیار شبیه فوران‌های رادیویی سریع‌اند، اما هر یک مدت‌زمان‌های متفاوتی دارند. این تپ‌ها نسبت به فوران‌های رادیویی سریع، انرژی بسیار کمتری دارند و معمولا چند ثانیه دوام می‌آورند، در حالی که فوران‌های رادیویی سریع تنها چند میلی‌ثانیه طول می‌کشند. هنوز این پرسش اساسی مطرح است که آیا میان «امواج رادیویی گذرا با دوره طولانی» و «فوران‌های رادیویی سریع» طیف پیوسته‌ای از اجرام وجود دارد یا اینکه این دو گروه کاملا از هم مجزا هستند.»

این پژوهش در مقاله‌ای با عنوان «تپ‌های رادیویی پراکنده از یک سامانه دوتایی کوتوله سفید در دوره مداری» در مجله «نیچر استرونومی» (Nature Astronomy) منتشر شده است.