سازمان گزارشگران بدون مرز در جدیدترین رتبه‌بندی خود در مورد آزادی رسانه‌ها در جهان رتبه ایران را با سه پله سقوط، ۱۷۳ اعلام کرد. در این گزارش تنها وضعیت آزادی رسانه‌ها در کشورهایی مانند سوریه، ویتنام، جیبوتی، چین، اریتره، ترکمنستان و کره شمالی از ایران وخیم‌تر است. 

در این گزارش نروژ برای چهارمین سال متوالی آزادترین و امن‌ترین کشور برای رسانه‌ها معرفی شد و پس از آن فنلاند، دانمارک، سوئد و هلند، جامائیکا، کاستا‌ریکا، سوئیس، ‌نیوزلند و پرتغال قرار دارند.

رتبه ایران در سال گذشته در بین حدود ۱۸۰ کشور جهان، ۱۷۰ اعلام شده بود.

سقوط سه پله‌ای ایران از نظر آزادی رسانه‌ها موجب شده که ایران در گروه کشورها با «وضعیت بسیار بد» قرار بگیرد. این گزارش تاکید می‌کند که حکومت ایران با کنترل گسترده رسانه‌ها نسبت به آزاد و اذیت روزنامه‌نگاران مستقل اقدام می‌کند و با بازداشت‌های خودسرانه و حبس‌های طولانی مدت برای روزنامه‌نگاران فضا را برای آنها ناامن کرده است. این گزارش می‌افزاید در ۴۰ سال گذشته دست‌کم ۸۶۰ روزنامه‌نگار در ایران زندانی شده‌اند.

در ماه‌های گذشته گزارش‌های متعددی از فشار جمهوری اسلامی بر روزنامه‌نگاران به خصوص روزنامه‌نگاران شاغل در رسانه‌های فارسی‌زبان خارج از کشور منتشر شد. به نحوی که حمید بعیدی‌نژاد، سفیر ایران در بریتانیا آشکارا در صفحه‌ توییتر خود اقدام به تهدید روزنامه‌نگاران خارجی کرد.

گزارش سازمان گزارشگران بدون مرز که امروز (سه‌شنبه) منتشر شد، به نحوه مواجهه نظام با سیل فروردین‌ماه سال گذشته، سرکوب اعتراض‌های آبان‌ماه و سرنگونی هواپیمای اوکراینی اشاره می‌کند و حاکی از آن است که بحران بهداشتی (شیوع ویروس کرونا)، روش‌های همیشگی رژیم ایران را درباره اطلاعات نادرست بدتر کرده است.

این گزارش می‌افزاید: «پنهان کردن اطلاعات، نشر ضداطلاعات و حتی دروغ های دولتی ... روش‌هایی است که همیشه جمهوری اسلامی ایران در زمان بحران‌ها و فجایع به‌کارمی‌گیرد، از ابتدای همه‌گیر شدن ویروس کرونا دوباره بکار گرفته شده است.»

این گزارش در ادامه می‌نویسد: «برای نمونه، در بهمن‌ماه پس از انتشار گزارش‌هایی در رسانه‌های نزدیک به دولت در باره  مرگ دو تن بر اثر کوید - ۱۹  در شهر مقدس قم، مقامات  شروع به انكار وسعت همه گیری ویروس كردند. اما پس از دو ماه پذیرفتند که کانون اصلی همه‌گیری حوزه علمیه این شهر بوده است که پذیرای دانشجویان مذهبی چینی است. زمانی‌که حقیقت این بیماری همه‌گیر پذیرفته‌شد، رژیم تمام تلاش خود را برای محدود کردن جریان آزاد اطلاعات در مورد بحران بهداشت انجام داد. انتشار اطلاعات غیررسمی در مورد این بحران باعث شده است که بسیاری از روزنامه‌نگاران و شهروند- خبرنگاران احضار و بازجویی شوند و یا به "شایعه‌پراکنی" متهم شوند. توییت‌هایی درباره وضعیت بهداشتی در زندان منجر به بازداشت یکی از آنها شده است.»

در بخش دیگری از این گزارش آمده است: «رژیم ایران به جای اطلاع‌رسانی در مورد واقعیت این بیماری همه‌گیر، عدم شفافیت خود را بیشتر می‌کند و از بحران سلامتی بهره می‌گیرد تا  آتش  تبلیغات ضد آمریکایی خود را تندتر و تحریم‌های اعمال شده توسط ایالات متحده را محکوم کند. میل به نشان دادن اینکه ایران بحران بهداشت را بهتر از غربی‌ها مدیریت می‌کند و اطلاعات غلط دولت زندگی میلیون‌ها ایرانی را به خطر انداخته است.»