تجویز آزمایشی پنج داروی جدید کووید-۱۹ به زودی در بریتانیا آغاز می‌شود. دانشمندان بریتانیایی امیدوارند این داروها راهی برای درمان بیماری کرونا باشند.

نزدیک به ۳۰ بیمارستان در سراسر بریتانیا برای شرکت در این تحقیقات اعلام آمادگی کرده‌اند. این تحقیقات بخشی از پروژه «آکورد» (سر نام «تسریع تحقیق و توسعه کووید۱۹») است که هدف آن درمان صدها بیمار مبتلا به کرونا از راه‌های گوناگون است.

این پنج دارو هر کدام اثر خاص خود را دارند که از خواص ضد التهاب گرفته تا رقیق کردن خون متفاوت هستند. هدف این است که با بررسی علائم مختلف کووید۱۹ نیاز به واحد مراقبت‌های ویژه مرتفع شود.

تام ویلکنسون، استاد داروشانسی در دانشگاه ساتهمپتون، و سرگروه علمی تیم آکورد، در گفتگویی با ایندیپندنت می‌گوید «آن چه که ما انجام می‌دهیم این است که عمدا از چند مسیر و با چند مکانیزم مختلف راه‌های درمان را پیگیری می‌کنیم. در واقع همه تخم‌مرغ‌ها را در یک سبد نگذاشتیم. اگر یکی از داروها اثر نکند، هنوز ممکن است داروی دیگر اثر کند.»

وی ادامه می‌دهد «به همین دلیل ما سعی کردیم همه چیز را تحت پوشش بگیریم، از اقدامات ضد ویروسی گرفته تا ضد التهابی تا رگ‌های خونی در ریه تا اعضای دیگر. فلسفه این پروژه همین بوده است.»

ویلکنسون معتقد است با روند رو به کاهش موارد کووید-۱۹ در بریتانیا، محققان ما فرصت زیادی برای ثبت نام و آزمایش بیماران ندارند.

تا امروز فقط چند بیمار ثبت نام شده‌اند. طبق برنامه، برآورد می‌شود در ماه‌های پیش رو، هر دارو دست کم روی ۶۰ بیمار آزمایش شود.

به گفته ویلکنسون «ما فرصت زیادی نداریم و تا آنجا که بتوانیم داروها را روی بیماران بیشتری امتحان می‌کنیم تا اگر ناگهان با افزایش موارد ابتلا مواجه شدیم، آمادگی داشته باشیم. همه هدف ما همین است.»

به گفته آقای ویلکنسون سن و سال در این آزمایشات مطرح نیست، اما اگر با بیماری‌های دیگری درگیر باشند، نظیر بیماران کلیوی یا کبدی، ثبت نام نمی‌شوند.

داروهای مورد آزمایش عبارتند از هپارین (یک عامل رقیق‌کننده خون که در بیمارستان‌های بریتانیا رایج است)، زیلوکوپلان (بازدارنده‌ای برای جلوگیری از فعال شدن بیش از حد سیستم ایمنی بدن)، کالکوئنس (دارویی برای کنترل التهاب ریه)، بمسنتینیب (قرص ضد ویروس)، و مدی ۳۵۰۶ (آمپول ضد التهاب).

تمام داروهای فوق به غیر از هپارین، که فراوان است و ارزان تولید می‌شود، جزو داروهای ثبت شده شرکت‌های بزرگ داروسازی نظیر آسترازنکا و یو‌سی‌بی هستند، ولی به طور رایگان برای آزمایش در اختیار آکورد قرار داده شده‌اند.

برای انتخاب این پنج دارو، ۲۰۰ دارو مورد بررسی قرار گرفت که همگی پتانسیل درمان کرونا را دارند. بنابراین اگر در آزمایشات ثابت شود که این پنج دارو کمکی به درمان کووید۱۹ نمی‌کنند، سری دیگر داروها مورد آزمایش قرار خواهد گرفت.

به گفته ویلکنسون «ما از چند مسیر داریم وارد می‌شویم. تعداد داروهایی که به صورت بالقوه می‌توانند شفابخش باشند خیلی زیاد است. مردم وقتی می‌بینند این بیماری چقدر پیچیدگی دارد، خودشان داروهایی را پیشنهاد می‌کنند و پزشکان هم به شناسایی روند درمان می‌پردازند.»

این پروژه، که از حمایت مالی مؤسسه ملی تحقیقات پزشکی و همچنین مرکز تحقیقات و نوآوری بریتانیا برخوردار است، در بیمارستان‌های سراسر کشور در حال انجام است.

ویلکنسون توضیح می‌دهد «ما یک سری بیمارستان دانشگاهی داریم که خودشان همواره تحقیقاتی را در دست دارند. و یک سری بیمارستان عمومی هم هستند که مایلند در این تحقیقات فعال باشند.»

بیمارستان‌های سنت توماس و گای در لندن، بیمارستان سلطنتی منچستر، بیمارستان سلطنتی لاسستر، بیمارستان گونت در نیوپورت، بیمارستان سلطنتی سری کانتی، و بیمارستان دانشگاه باسیلدون از جمله این مراکز درمانی هستند که برای انجام آزمایش‌ها اعلام آمادگی کردند.

به گفته آقای ویلکنسون وسعت جغرافیایی این مراکز به محققان امکان می‌دهد که بیماری را در نقاط مختلف کشور مورد مطالعه قرار دهند. مثلا بیمارستان‌های واقع در شهرهای ساحلی بریتانیا، که تا به حال نسبتا خلوت بودند، حالا با برداشتن محدودیت‌ها و مسافرت مردم، ممکن است شاهد افزایش بیماران و مراجعه‌کنندگان باشند - که در هفته‌های اخیر عملا این اتفاق افتاد.

وی می‌گوید «مشکل اینجاست که ما هنوز نمی‌دانیم چه چیزی درست است. برای همین مجبوریم خیلی چیزها را امتحان کنیم و اگر فرصت داشته باشیم باز هم بیشتر امتحان می‌کنیم.»

در صورت موفقیت این پروژه، نتایج آن در برنامه تحقیقات ملی دانشگاه آکسفورد منتشر خواهد شد.