یکی از مشاوران دولت بریتانیا، ضمن هشدار درباره بدتر شدن وضعیت اقشار و مناطق فقیر براثر پیامدهای ویروس کرونا در این کشور، تاکید کرده که دولت باید برای شورش‌های گسترده در تابستان سال جاری آماده شود. 

او بر همین اساس از پلیس و دولت بریتانیا خواسته تا برای رویارویی با خطر «اختلالات جدی عمومی» در مقیاس شورش‌های سال ۲۰۱۱ میلادی مهیا شود، مخصوصا اگر ناچار به اعمال محدودیت‌هایی برای آزادی شود. 

پروفسور کلیفورد استات، جعبه باروتی را پیش‌بینی کرده که ترکیب شده از نابرابری، خشم عمومی از پلیس،‌ اجرای محدودیت‌های «کاملا غیرممکن» و خشم طولانی از ماجرای دومینیک کامینگز. 

به گفته این عضو گروه مشاوران علمی در مواقع اضطرارای (Sage)، مشکل هنگامی تشدید می‌شود که «قرنطینه‌های منطقه‌ای» مقررات سخت‌گیرانه‌تری را برای ساکنان مناطق محروم و فقیر نسبت به محله‌های مرفه‌نشین اعمال کند.

پروفسور استات هشدار داده: «اگر پلیس از هم‌اکنون شروع به ایجاد رابطه‌ای مثبت میان نیروهای خود و جامعه نکند، احتمال آن می‌رود که تابستان امسال شاهد وقوع اختلالات عمومی گسترده و جدی در سطح کشور باشیم.»

او افزوده: «فکر می‌کنم در بدترین حالت ممکن، شاید غیرقابل تصور نباشد که انتظار تکرار حوادثی در مقیاس اختلال‌های ماه اوت سال ۲۰۱۱ میلادی را داشته باشیم. مسائل مهمی در ارتباط با نابرابری در جامعه وجود دارد که اگر نتوانیم آن را مدیریت کنیم، مانند باروتی عمل کرده و تابستان آینده به ایجاد تقابل و درگیری منجر خواهند شد.»‌

پروفسور استات ایده قرنطینه محلی را «خیلی خیلی مشکل زا»‌ توصیف کرده است. این در حالی است که چند روز پیش نیز شهرداران مناطق شمال غربی، جایی که این تدابیر احتمالا اجرا خواهند شد، آن را غیرقابل اعمال خوانده بودند. 

او هم‌چنین هشدار داده پس از آن که اعتراض‌های «جان سیاهان مهم است» به رغم ممنوعیت راهپیمایی‌ها، برگزار شد، اعمال محدودیت‌های موجود هم اکنون تا حد زیادی غیرممکن شده است. 

این مشاور علمی ضمن هشدار درباره احتمال تحت فشار بودن پلیس برای سرکوب تجمعات مربوط به وضعیت مسکن، گفته: «فکر می‌کنم این می‌تواند به ایجاد فضایی منجر شود که در آن مردان جوان احساس کنند اتفاقاتی که برای آن‌ها می‌افتد، ناروا و ناعادلانه است و هنگامی که پلیس سعی کند آن بی‌عدالتی‌ها را اعمال کند، شاید منجر به فروپاشی انسجام اجتماعی و ایجاد حس بی‌عدالتی در پلیس شود. ما می‌دانیم که این عناصر معمولا محرکی برای بروز مناقشات و درگیری‌های اجتماعی هستند.» 

مشاور آقای جانسون در امور نقض قرنطینه، هم‌چنین گفت: «فقدان اعتماد و اطمینانی که در پی ماجرای آقای کامینگز ایجاد شده، کمکی به اوضاع نکرده است. به نظرم این کاملا واضح است. »‌

انگستان در ماه اوت ۲۰۱۱ میلادی صحنه شورش‌هایی گسترده بود. در اعتراضاتی که در پی مرگ مارک دوگان به ضرب گلوله پلیس در شمال لندن جریان داشت، پنج نفر کشته شدند. 

ظرف چند روز موج اعتراض‌ها به شهرهای بیرمنگهام، بریستول، کاونتری، لیورپول، دربی، لستر، منچستر، ناتینگهام، وست برومویچ و ولورهمپتون نیز کشیده شد. 

پروفسور استات در گفت‌وگو با خبرگزاری پی ای، خواستار آمادگی مقام‌های رسمی بریتانیا شده و گفته: «کاری که ما باید انجام دهیم این است که اطمینان حاصل کنیم و همین حالا عوامل پیش‌زمینه را بررسی کنیم تا در صورت وقوع حوادث ناگهانی، شرایطی که منجر به شورش‌های سال ۲۰۱۱ شد، به وجود نیاید. به عبارت ساده، کارآمدترین روشی که پلیس می‌تواند انجام دهد این است که نیروهای پلیس را در مناطقی برای گشت‌زنی مستقر کند.»