مقام‌های سلامت بریتانیا برای افرادی که به ویروس کرونا مبتلا شده و بهبود یافته‌اند فراخوانی صادر کرده‌اند تا پلاسما اهدا کنند.
در تاریخ سوم اوت، واحد خون و پیوند خدمات سلامت ملی بریتانیا درخواست فوری برای اهدای پلاسما صادر کرد.
این درخواست با توجه به آن صادر شده که خدمات سلامت برای مقابله با موج دوم ویروس کرونا آماده می‌شود. به گفته دکتر گالی میفین، رئیس بخش پزشکی، تاکنون بیش از ۱۳ هزار پلاسما اهدا شده اما تعداد بیشتری مورد نیاز است.
بر اساس پژوهش‌های مقدماتی، پلاسمای سه گروه بیماران، به دلیل پادتن‌هایی که سیستم ایمنی آن‌ها برای مقابله با ویروس تولید کرده، پتانسیل کمک به دیگران را دارد.
این بیماران شامل افراد بالای ۳۵، مردان و کسانی‌اند که نیاز به بستری پیدا کرده‌بودند.
پروفسور دیوید روبرت، دستیار مدیر پزشکی بخش اهدای خون قبلا گفته بود: «لطفا به سیستم خدمات سلامت خودتان کمک کنید که با کووید-۱۹ مقابله کند. اهدای پلاسمای نقاهت امن و ساده است و شما می‌توانید زندگی دیگران را نجات دهید. اگر این درخواست را دریافت کردید، لطفا اهدا کنید.»
در ماه مه، دکتر آلساندرو گیاردینی، یک مشاور در بخش قلب و عروق بیمارستان گریت اورموند استریت، پس از آن‌که به دلیل ابتلا به ویروس کرونا هفت روز زیر دستگاه اکسیژن در بخش مراقبت‌های ویژه گذراند، عنوان «اهداکننده فوق‌العاده» را دریافت کرد.
مدتی بعد مشخص شد این مرد ۴۶ ساله اهل کامدن لندن بالاترین سطح پادتن را که تاکنون در یک بیمار یافت‌شده دارد. میزان پادتن او ۴۰ برابر بیش از اهداکنندگان معمول پلاسما بود.
دکتر گیاردینی گفت که با وجود آن‌که بعد از آن دوره بیماری سخت، بازگشت به محیط درمانی برایش وحشتناک بود، احساس کرد که «اگر شانسی برای کمک به دیگران باشد که هنوز با این بیماری دست‌وپنجه نرم می‌کنند باید این کار را انجام دهم.»
این‌جا هر آن‌چه را لازم است درباره اهدای پلاسما بدانید آورده‌ایم.
- پلاسمای نقاهت چیست؟
خدمات سلامت ملی توضیح می‌دهد که «پلاسما مایعی شفاف در خون شماست که وظیفه انتقال سلول‌های خونی را به عهده دارد.»
این نهاد می‌افزاید: «پلاسما حدود نیمی از حجم خون را تشکیل می‌دهد و گلبول‌های قرمز و سفید و پلاکت‌ها را به سراسر بدن می‌رساند.»
پس از بهبودی از یک بیماری ویروسی، پلاسمای خون شما حاوی پادتن‌هایی است که به پیش‌گیری از عفونت‌های آینده کمک می‌کند. این پلاسما، پلاسمای نقاهت نامیده می‌شود.
- چرا خدمات سلامت ملی به پلاسما نیازمند است؟
وقتی یک بیمار مبتلا به ویروس کرونا بهبود می‌یابد، سیستم ایمنی بدن پادتن‌هایی تولید می‌کند که می‌تواند به درمان دیگران کمک کند.
این نهاد درمانی به‌تازگی ۴۳۵ پلاسمای اهدایی از بیماران بهبود یافته ویروس کرونا دریافت کرد.
پروفسور روبرت، دستیار مدیر پزشکی قانونی در امور اهدای خون می‌گوید: «افرادی که سخت‌تر بیمار شده‌اند، پادتن‌های بیشتری تولید کرده‌اند که انتقال آن‌ها می‌تواند به دیگران کمک کند.»
او می‌افزاید: «شواهدی که تاکنون به دست آمده حاکی از آن است که مردان و افراد مسن سخت‌تر در معرض ویروس کرونا قرار می‌گیرند.»
آن‌ها کشف کرده‌اند، احتمال این‌که مردان به سطح بالای ویروس مبتلا شوند که پادتن در خونشان به‌وجود آید، دو برابر بیشتر از زنان است. در عین حال، ۷۰ درصد بیمارانی که در بیمارستان بستری شده‌بودند سطح کافی پلاسما در خونشان داشتند اما در میان بیمارانی که آزمایش مثبت داشته و بستری نشده بودند، تنها ۳۱ درصد سطح کافی پلاسما داشتند.
علاوه بر این، تنها ۱۰ درصد افراد زیر ۳۵ سال سطح کافی پادتن را در خونشان داشتند، درحالی‌که ۳۱ درصد از افراد ۳۵ تا ۴۵ ساله و ۴۰ درصد از افراد ۴۵ ساله و بالاتر سطح کافی پادتن داشتند.
- چگونه پلاسمای نقاهت می‌تواند به درمان ویروس کرونا کمک کند؟
نمای کلی که خدمات سلامت ملی بریتانیا ترسیم می‌کند این است که این پلاسمای غنی‌شده با پادتن می‌تواند «به بیمارانی که سیستم ایمنی آن‌ها در تلاش برای تولید پادتن‌های خودشان است کمک کند.»
اگر پلاسما ۲۸ روز بعد از درمان کووید-۱۹ دریافت شود، این امید وجود دارد که پلاسمای افراد درمان‌شده حاوی سطح بالایی از این پادتن خنثی‌کننده باشد.
این پلاسما می‌تواند به بیمارانی که اکنون از این ویروس رنج می‌برند، کمک کند و «سرعت درمان و شانس زنده‌ماندن آن‌ها را افزایش دهد».
این درمان اکنون در مرحله آزمایش بالینی ملی قرار دارد و امید است که در آینده در دسترس همه بیمارستان‌ها قرار گیرد.
- اهدای پلاسما چطور انجام می‌شود؟
خدمات سلامت ملی می‌گوید: «دو آزمایش کلینیکی تایید می‌کند که آیا اهدای پلاسما از سوی افرادی که خوب شده‌اند به بیمارانی که با این بیماری مبارزه می‌کنند کمک خواهد کرد.»
خدمات سلامت ملی بریتانیا تصریح کرده که اگر «انتقال پلاسما به بیماران کمک کند» ظرفیتی برای دریافت پلاسما و تزریق آن به بیماران در مقیاس بزرگ به‌وجود می‌آید.
روند اهدای پلاسما از زمان رسیدن به مرکز تا پایان آن ۴۵ دقیقه خواهد بود.
- چه کسی می‌تواند پلاسما اهدا کند؟
برای این‌که بتوانید پلاسما اهدا کنید باید یا آزمایش مثبت کووید-۱۹ یا قبلا علایم آشکار ابتلا به این ویروس را داشته باشید.
کسانی که آزمایش مثبت دارند، افرادی که قبلا خون اهدا کرده‌اند و کسانی که «به اندازه کافی سلامتند که خون اهدا کنند» در اولویت قرار دارند.
خدمات سلامت ملی تاکید می‌کند: «این نکته مهم است که اهداکنندگان بهبود یافته باشند و از بهبودی آن‌ها زمان کافی برای تولید پادتن گذشته باشد. به همین دلیل تنها از افرادی که ۲۸ روز از بهبودی آن‌ها گذشته است پلاسما دریافت می‌کنیم.»
وقتی شما درخواست اهدای پلاسما را ارائه می‌دهید، باید ویژگی‌های لازم را داشته باشید و قادر به رفتن به یک مرکز دریافت پلاسما باشید.
۲۳ مرکز دریافت پلاسما در لندن، منچستر، کمبریج، لوتون، ناتینگهام، شفیلد، لایسستر، بردفورد، لیدز، نیوکاسل، لانکستر، لیورپول، استاک، بیرمنگام، بریستول، گلوسستر، آکسفورد، ساوتمپتون، پول و پلیماوث وجود دارد.
- آیا کسی از اهدای پلاسما منع می‌شود؟
خدمات سلامت ملی تصریح کرده که هیچ‌کس از اهدای پلاسما، خون یا پلاکت بر اساس جنسیت منع نمی‌شود.
هرچند که قوانین اهدای پلاسما، چون قوانین کلی اهدای خون، محدودیت‌هایی برای اهداکنندگان مرد که با مردان ارتباط جنسی دارند قائل است: «همه مردان تا سه ماه پس از رابطه جنسی با دیگر مردان نباید خون اهدا کنند.»
این دستورالعمل می‌افزاید: «این قانون برای همه مردان، بدون توجه به تمایلات جنسی آن‌ها به اجرا درمی‌آید. تفاوتی هم ندارد که آیا آن‌ها در رابطه پایدارند، رابطه جنسی محافظت‌شده دارند یا اقدامات پیشگیرانه را انجام می‌دهند یا خیر.»
خدمات سلامت ملی تاکید کرده که این قانون به منظور کاهش خطرات ناشی از «عفونت‌هایی که افراد به‌تازگی گرفته‌اند» درنظر گرفته شده‌است. چون «در یک سطح جمعیتی مردانی که با مردان رابطه جنسی داشته‌اند بیشتر در معرض خطر ابتلا به عفونت قرار دارند.»
اندی روبرت، مدیر مراقب‌های ضروری به تازگی از اهدای پلاسما منع شد چون از طریق تلفن به یکی از کارکنان گفته بود که رابطه‌ای با جنس موافق داشته است. شریک او، کیت وارد به ITV News گفت که از این موضوع بسیار عصبانی است: «ما بیش از ۳۰ سال رابطه تک‌همسری با هم داریم و من قبلا از این قانون عجیب سه ماهه خبر نداشتم.»
او افزود: «این نشان می‌دهد که هنوز در بریتانیا همجنس‌گرا بودن نوعی فساد محسوب می‌شود. چنان‌چه آن‌ها می‌گویند، اگر شما جنس مخالف‌گرا باشید و هر آخر هفته با افراد مختلف رابطه داشته باشید، اطمینان‌بخش‌تر است.»
لاورا روسل، مدیر سیاستگذاری استونوال می‌گوید تصمیم‌گیری درباره این‌که چه کسانی خون یا پلاسما اهدا کنند «باید بر اساس ارزیابی خطرپذیری فردی، و نه تمایلات جنسی افراد، صورت گیرد.»
© The Independent
