برای زنان تساوی با مردان در أمور مالی امری نادر است، چه به دستمزد مربوط باشد، چه به سرمایه‌گذاری، چه حتی مقدار پول توجیبی در کودکی؛ مگر آن که راننده باشند. 

قانون پرسابقه اتحادیه اروپا حکم می‌کند که هزینه محصولات مصرفی و خدمات نباید بر مبنای جنسیت تفاوت کند.

نتیجه تازه‌ترین پژوهش‌ها که تنها در اختیار ایندیپندنت قرار گرفته است، نشان می‌دهد که مردها برای استفاده و نگهداری از اتوموبیلشان، از جمله سوخت، بیمه و سرویس و قطعات اضافی، متوسط سالیانه ۴۳۴۴ پوند هزینه می‌کنند، در حالی که این مبلغ برای زنان به ۲۴۱۸ پوند محدود می‌شود.  

تحقیقات در مورد هزاران راننده بریتانیایی توسط تارنمای «نوُ یوُر مانی» نتیجه‌گیری کرده است که هزینه اتوموبیل قسطی در بریتانیا برای هر فرد در مجموع سالیانه ۵۷۴۴ پوند است.

اما اینجا هم هزینه‌های مربوطه برای مردها بیشتر از زنان است. مردها برای اتوموبیل قسطی متوسط ۶۹۳۲ پوند و زن‌ها ۴۴۹۸ پوند هزینه می‌کنند.

از سال ۲۰۱۲ قانون بریتانیا بیمه‌گران را از دخالت دادن جنسیت افراد در حق بیمه پرداختی‌شان منع کرده است. حتی در هنگام تصویب این قانون هشدار داده شد که حق بیمه زنان به فوریت تا چندصد پوند در سال افزایش خواهد یافت تا با حق بیمه مردها برابر شود.

اما این اتفاق نیفتاد و هرچند حق بیمه انوموبیل برای هم مردها و هم زنان در یک سال گذشته قدری کاهش یافت، اما در حال حاضر حق بیمه برای مردان متوسط سالیانه مبلغ ۸۱۰ پوند و برای زنان ۷۱۹ پوند است.

در واقع، جنسیت به عنوان یک عامل جداگانه به تنهایی نقشی در مبلغ بیمه اتوموبیل بازی نمی‌کند، بلکه سابقه تصادف، نوع و مدل اتوموبیل، میزان مصرف و سوءسابقه و حتی کیفیت قبولی در امتحان رانندگی، در تعیین میزان بیمه موثر است. 

نمونه‌وار، داده‌های وزارت دادگستری بریتانیا نشان می‌دهد که تقریبا ۸۰ درصد از ۵۰۰ هزار تخلفات رانندگی در سال ۲۰۱۸ توسط مردان صورت گرفته است.

این تخلفات شامل سرعت بیش از حد (که در آن تعداد مردها سه برابر زنهاست) و رانندگی در حال مستی است که در آن نسبت مردها به زن‌ها پنج به یک بوده است. و نیز، اگر بدون گواهی بیمه یا مالیات و بی‌مهابا رانندگی می‌کنید، احتمالا مرد هستید.

هرچند تعداد مردان راننده در بریتانیا اندکی بیشتر از زنان است (حدود ۵۳ درصد از ۴۹ میلیون راننده در این کشور) در این واقعیت که مردهای راننده تقریبا دو برابر زنان از شرکت‌های بیمه‌شان ادعای خسارت می‌کنند، تغییری نمی‌دهد. 

بنا به تارنمای «کانفیوزد»، مردها سالیانه تنها حدود ۱۲۰ کیلومتر بیشتر از زنان رانندگی می‌کنند، اما موارد مقصر بودن آن‌ها هنگام اعلام خسارت به شرکت بیمه دوبرابر زنان است. مردهای راننده همچنین دوبرابر زنان برای به سرقت رفتن اتوموبیل‌هاشان استعلام خسارت می‌دهند. 

کمتر شرکت بیمه‌ای یا تارنماهای مقایسه کننده یا نهاد دیگری جرات آن را دارد که علنا برخی رفتارها یا دستکم شاخص‌های آماری را متوجه مردها کند، اما در حال حاضر روی این تفاوت‌ها (میان زن و مرد راننده) و نیز اختلافات دیگر حساب می‌شود. 

در حال حاضر پس از أقساط وام مسکن یا اجاره، اتومبیل بالاترین هزینه ماهیانه شهروندان بریتانیاست و سال گذشته یک چهارم صاحبان اتوموبیل مرد در مقایسه با ۱۴ درصد صاحبان اتوموبیل زن، برای سرویس، تعمیر یا حق معاینه اتوموبیلشان یک وام جدید گرفته‌اند و این امر، به‌رغم استفاده نکردن از میلیون‌ها اتوموبیل در جریان قرنطینه بوده است.

اخیرا سازمان خدمات مالی بریتانیا اعلام کرد که طرح‌هایی در دست است که برنامه کمک به مصرف‌کنندگانی که به دلیل همه‌گیری کرونا توانایی پرداخت حق بیمه‌شان را نداشته‌اند، تمدید شود.  

این اقدامات کمکی که در حال حاضر در پایان ماه اکتبر منقضی می‌شود، شامل بیمه‌های کلی است و شرکت‌های بیمه را موظف می‌کند در مورد نحوه پرداخت حق بیمه مشتریان، از جمله بیمه سفر، تا سه ماه از خود انعطاف نشان دهند و تلاش کنند تا برای آن‌ها بیمه های ارزانتری بیابند. لغو هزینه ابطال یا ترمیم موارد بیمه مثل کاهش کیلومتر اتوموبیل، بخشی از این برنامه کمکی است.

سازمان خدمات مالی بریتانیا در حال حاضر در حال بررسی این نکته است که آیا آنچه پیشتر موارد اضطراری (در پرداخت حق بیمه) تلقی می‌شد، باید به خاطر بحران کووید ۱۹ یا هر دلیل دیگری برای کسانی که با مسایل مالی دست به‌گریبانند، دایمی شود یا نه.

جان المور، رئیس تارنمای «نو یور مانی»، هشدار می‌دهد: «برای بسیاری از مردم اتوموبیل یک وسیله  ضروری است. اما در این واقعیت تاثیری نمی‌گذارد که داشتن آن پرهزینه است و مردم باید کاملا متوجه هزینه‌های سالیانه آن باشند.»

او می‌گوید: «بیمه، سرویس، تعمیر، سوخت، بیمه ازکارافتادگی، این‌ها همه هزینه‌های معمول است، اما مقدار آن بر مبنای هشیاری صاحب اتوموبیل تفاوت می‌‌کند. همین نکته در مورد أقساط اتوموبیل نیز صحت دارد. از آنجا که اتوموبیل قسطی (یا اجاره بلندمدت) معمول‌تر می‌شود، مصرف‌‌کننده باید با دقت گزینه‌هایش را بررسی کند.»

در این میان، با نزدیک شدن ماه سپتامبر که بنا به سنت ماه عرضه اتوموبیل‌های جدید است، شرکت بیمه «گوُ کامپِر» به رانندگان بریتانیایی هشدار داده است که انتقال و ادامه بیمه‌هاشان از اتوموبیل کهنه به نو می‌تواند در سال جاری موجب به هدر رفتن مبلغ ۱.۹ میلیارد پوند شود.  

این تارنما در تحقیقاتش به این نتیجه رسیده است که ۶.۷ میلیون راننده به بیمه‌گرهاشان «مالیات وفاداری» پرداخته‌اند که راه را برای تمدید خودکار بیمه‌شان را در ۱۲ ماه گذشته باز گذاشته است.