روز دوشنبه ۱۷ اوت، وزارت کشور آمریکا به دستور دستگاه رهبری ترامپ طرح استخراج نفت و منابع طبیعی را در «پناهگاه ملی حیات وحش قطب شمال» (ای ان دبلیو آر) نهایی کرد. این اقدام، از دسامبر  سال جاری راه را برای رهن اراضی نفتی به منظور اکتشاف و استخراج نفت و گاز در این منابع پاک و دست نخورده که ده‌ها سال از دسترس بشر دور بوده است، هموار می‌کند. مجوز وزارت کشور برای ارائه این طرح، لایحه مالیات است که در سال ۲۰۱۷ توسط جمهوری‌خواهان به تصویب رسید. این مصوبه به شرکت‌های نفتی اجازه می‌دهد تا در این منطقه دست به اکتشافات نفتی و گازی بزنند. دیوید برنهارت، وزیر کشور آمریکا، گفته است که باکشف نفت، عملیات استخراج می‌تواند ظرف هشت سال آغاز شود و تا پنجاه سال ادامه یابد. اما سئوالات و چالش‌های بسیاری در مورد احتمال به واقعیت پیوستن این طرح وجود دارد.    

استخراج نفت و منابع طبیعی دیگر در «ای ان دبلیو آر» موضوع اختلاف نظرات داغی میان طرف‌داران محیط زیست و دموکرات‌ها از یک سو، و لابی شرکت‌های نفتی و جمهوری‌خواهان از سوی دیگر بوده است. «ای ان دبلیو آر» یک پناهگاه ملی حیات وحش به وسعت نزدیک به هشت میلیون متر مربع در شمال شرقی آلاسکا است که قانون فدرال آن را به خاطر حیات وحش و ارزش محیط زیستی‌اش، منطقه حفاظت شده اعلام کرده است. با این حال، ذخایر عظیم نفت آلاسکا همواره برای شرکت‌های نفتی جاذب بوده است. منطقه مورد نظر برای استخراج نفت و منابع طبیعی، بخشی از خطه ساحلی ۶.۵ میلیون متری موسوم به «ناحیه ۱۰۰۲» است که طبق برآوردها می‌تواند حاوی ۴.۳ تا ۱۱.۸ میلیارد بشکه نفت قابل استخراج تجارتی باشد.

چالش گروه‌های طرفدار محیط زیست

گروه‌های طرفدار محیط زیست مدت‌هاست که طرح‌های استخراج نفت در «ای ان دبلیو آر» و خطرات آن علیه حیات وحش را به چالش گرفته‌اند. آن‌ها بار دیگر تهدید کرده‌اند که به منظور متوقف کردن طرح رهن این اراضی توسط وزارت کشور، اقامه دعوا خواهند کرد. نمونه‌وار، آن‌ها می‌توانند با استناد به مصوبه فدرال «جانوران در حال انقراض»، ادعا کنند که شرکت‌های استخراج نفت قادر به حفاظت از از خرس‌های قطبی در جریان عملیات اکتشاف نخواهند بود. 

گروه‌های مدافع محیط زیست همچنین کار را برای بانک‌ها و موسسات سرمایه‌گذاری برای تامین سرمایه لازم برای عملیات «ای ان دبلیو آر» دشوار کرده‌اند. گفته می‌شود که چند بانک عمده آمریکا اعلام کرده‌اند که روی عملیات جدید استخراج نفت در این منطقه سرمایه‌گذاری نخواهند کرد. محدویت سرمایه و چالش‌های قانونی، هزینه این طرح را افزایش می‌دهد و از جذابیت آن برای کمپانی‌های نفت و گاز می‌کاهد. با افزایش نگرانی‌های عمومی در مورد محیط زیست، کمپانی‌های بزرگتر و عمومی‌تر همچنین نگران‌ آنند که  با مشارکت در طرح رهن این مناطق، به شهرتشان لطمه خورد و با  واکنش منفی سهامداران رو‌به‌رو شوند. 

انتخابات ماه نوامبر نقشی تعیین کننده دارد

انتخابات ماه نوامبر نیز نقشی تعیین کننده در پیشرفت طرح رهن «ای ان دبلیو آر» دارد. هرچند مصوبه سال ۲۰۱۷ اجازه چنین اقدامی را می‌دهد، اما یک دستگاه رهبری زیر ریاست جمهوری جو بایدن می‌تواند اقدامات بسیاری در جهت کند کردن یا توقف آن در پیش گیرد. در واقع، جو بایدن گفته است که در صورت انتخاب شدن، رهن این مناطق نفت‌خیز را متوقف خواهد کرد. 

بایدن در مقام ریاست جمهوری می‌تواند به گروه‌های طرفدار محیط زیست اجازه دهد که موارد قانونی مورد استفاده ترامپ را ملغی، و رهن اراضی نفت‌خیز این مناطق را متوقف کنند. او همچنین می‌تواند به مصوبه «آثار باستانی» متوسل شود  و بگوید که این منطقه جزو میراث ملی است. به همین گونه، در صورتی که دموکرات‌ها اکثریت را در سنا به خود اختصاص دهند، آقای بایدن قادر خواهد بود از مسیرهای قانونی عملیات اکتشاف و استخراج را  محدود کند.   

از سوی دیگر، انتخاب شدن ترامپ در دور دوم ریاست جمهوری و با حمایت سنا، احتمالا برنامه رهن اراضی پارک ملی قطب شمال را تسریع می‌کند و توان و زمان لازم را در اختیار دستگاه رهبری ترامپ می‌گذارد تا این طرح را به واقعیت نزدیک کند. این روند می‌تواند شامل افزودن انگیزه‌ها و امتیازاتی برای جلب شرکت‌ها برای سرمایه‌گذاری در منطقه باشد.

در این میان، احتمال افزایش مالیات در ایالت آلاسکا می‌تواند به عنوان عامل بازدارنده‌ای برای سرمایه‌گذاری در پارک ملی آلاسکا باشد. افزایش مالیات روی اوراق انتخاباتی ماه نوامبر درج شده است که بر اساس آن، مالیات تولید نفت و گاز، از جمله تولیدات آتی «ای ان دبلیو آر»، به گونه ای چشمگیر افزایش می‌یابد.

نگرانی‌های زمین شناسی

ماهیت زمین «ای ان دبلیو آر» نیز برای تولید نفت و گاز جای تردید دارد. در قیاس با نواحی همسایه آن در شمال غربی که هم اکنون چنین عملیات در آن جریان دارد، اراضی پُرشیب این ناحیه عملیات استخراج را دشوارتر می‌کند. برخی زمین‌شناسان با تجربه کار در منطقه می‌گویند که در قیاس با نواحی همسایه از جمله «پرودو بِی»، شالوده‌ای برای ذخایر عظیم نفت و گاز در «ای او دبلیو آر» مشاهده نمی‌کنند. 

در مجموع، کمپانی‌های معظم نفت و گاز که از منابع مالی کافی برای رویارویی با هزینه و ریسک برخوردارند، تمایل چندانی به سرمایه‌گذاری در «ای ان دبلیو آر» نشان نداده‌اند. بر خلاف انقلاب «شِیل» (استخراج نفت از خرده‌های سنگ‌های نفت‌زا)، تصور نمی‌شود که این منطقه معرف یک انقلاب درآینده تولیدات نفتی باشد.