مطالعات جدید: ۱۰ درصد مردم «تجربه نزدیک به مرگ» داشته‌اند

مشاهده سریع زندگی خود در پیش چشمان‌تان، تجربه کند شدن زمان یا داشتن این حس که روح از بدن‌تان خارج می‌شود، شایع‌تر از آن است که در ابتدا تصور می‌شد، زیرا یک تحقیق در دانمارک به این نتیجه رسیده است که ۱۰ درصد از مردم، چنان حسی را تجربه کرده‌اند.

محققان دانمارکی که در زمینه واکنش بدن به خطر مرگبار قریب‌الوقوع واقعی یا هر شکل دیگری تحقیق می‌کنند، گفته‌اند که آن تجربیات ناشی از همان مکانیزمی است که موجب خواب و رویای واضح نیز می‌شود.

شرکت‌کنندگان در این تحقیق گزارش داده‌اند که درگذشتگان خانواده خود را دیده‌اند، حس کرده‌اند که  روح از بدن‌شان خارج می‌شود، یا بختکی روی سینه آنها نشسته و توانایی حرکت کردن ندارند. این پدیده خارق‌العاده برای یکی از شرکت کنندگان در آن تحقیق، تبدیل به یک خواب تکراری شده است.

تحقیقات پیشین در بیمارانی که ایست قلبی داشته‌اند، نشان داده بود که بین ۵ الی ۸ درصد از این افراد، تجربه نزدیک به مرگ داشته‌اند.

نتایج این تحقیق که توسط محققان دانمارکی و با استفاده از پرسشنامه و پاسخ‌های هزار و ۳۴ نفر شرکت کننده در ۳۵ کشور انجام گرفته است، حاکی از آن است که نزدیک به ۳۰۰ نفر از این افراد نوعی از تجربه روحی و روانی را گزارش کرده‌اند. 

۷۳ درصد (اکثریت) گفته‌اند که تجربه خوشایندی نداشته‌اند، اما از ۱۰۶ فردی که دارای شاخص‌های یک تجربه نزدیک به مرگ «حقیقی» بر اساس تعریف «مقیاس تجربه نزدیک به مرگ گریسون» بودند، ۵۳ درصد تجربه‌شان را «خوب» دانستند و فقط ۱۴ درصد گفتند که تجربه خوشایندی نداشتند.

این گروه، از جمله افرادی را که تقریبا غرق شده بودند، افرادی که مورد ضرب و شتم بدنی قرار گرفته بودند، یا زنان در حین زایمان را در بر می‌گرفت. 

یکی از شرکت کنندگان که در سن هشت سالگی نزدیک بوده غرق شود، توضیح داده است که چگونه یک حس «آرامش کامل» به وی دست داده بود.

او به محققان گفته است:« بعد از بیست سال هنوز هم یادم می‌آید که چه حسی داشتم. یک حس فوق‌العاده بود».

بیشترین تجربه مشترک در میان شرکت کنندگان، احساس «کند شدن زمان یا مسخ شدن» بوده است، که ۸۷ درصد از افراد این مورد را گزارش دادند، و در پی آن، ۶۵ درصد «افکار سریع و فوق‌العاده» را گزارش دادند، و در رده سوم، ۶۳ درصد «احساسات روشن و واضح» را اعلام کردند.

حدود نیمی از شرکت کنندگان تجربه خروج روح از بدن را داشتند، و خانمی گفته است که زایمان او محرک تجربه نزدیک به مرگ بوده است. این خانم ناشناس ۳۶ ساله گفته است: «احساس کردم مُردم و رفتم به بهشت، صداهایی می‌شنیدم، و مطمئن بودم که دیگر به زندگی برنمی‌گردم. خیلی عجیب بود. نمی‌توانستم بدنم را کنترل کنم».

یک مرد آمریکایی که در کودکی به دریا افتاده بود، زندگی خودش را دیده بود که با سرعت از پیش چشمانش می‌گذرد و افراد فوت شده خانواده‌اش را دیده بود، و پیش از عبور از میان چیزی شبیه یک تونل و افتادن به پشت،‌ نور روشنی را مشاهده کرده بود. 

تصور می‌شود که این پدیده‌های خارق‌العاده با همپوشانی حالت‌های خواب و  بیداری مرتبط باشد. در طول چرخه خواب، مغز وارد حالتی می‌شود که به عنوان «حرکت سریع چشم» شناخته شده است. در این حالت، مغز مانند زمان بیداری فعال است و خواب و رویا واضح و شفاف است.

این حالت ممکن است به لحظات بیداری افراد نیز نفوذ یابد و به رویاهایی تبدیل شود که در یاد می‌مانند، و حتی به احساس عدم توان تحرک منجر شود. چنین رویاهایی با حس بیدار بودن، توسط حدود نیمی از گروه تجربه نزدیک به مرگ (در قیاس با ۱۶ درصد از افرادی که چنان تجربه‌ای نداشته‌اند)، تجربه شده است. 

این نتایج هنوز در یک مجله علمی مورد بررسی دقیق قرار نگرفته و منتشر نشده‌ است، اما در کنگره آکادمی مغز و اعصاب اروپا ارائه شده است. 

پژوهش‌گر ارشد این تحقیق، دکتر دانیل کوندزیلا، متخصص مغز و اعصاب در دانشگاه کپنهاگ، گفته است: «ما رابطه «تجربه نزدیک به مرگ» را با حرکت سریع چشم در مرحله ورود به خواب، تایید می‌کنیم. شناخت عملکرد فیزیولوژیک در پس حرکت سریع چشم در مرحله ورود به خواب و انتقال آن به حالت بیداری، امکان پیشبرد فهم ما را از «تجربه نزدیک به مرگ» افزایش می‌دهد».