جانشین فرمانده ناجا اعلام کرد، با زنانی که در خودرو، در پاساژ‌ها و فروشگاه‌های بزرگ، در تفرجگاه‌ها و پیاده‌رو‌ها حجاب مدنظر حکومت را رعایت نکنند، برخورد خواهد شد.

سایت پلیس به نقل از قاسم رضایی گزارش داد که نیروی انتظامی در رابطه با عفاف و حجاب، چهار طرح را برنامه ریزی و اجرا می‌کند که در طرح ناظر یک با افرادی که در خودرو حجاب را رعایت نکرده، در طرح ناظر ۲ با افراد بدحجاب و بی حجاب در پاساژ‌ها و فروشگاه‌های بزرگ و همچنین در طرح ناظر ۳ و ۴ با افرادی که در تفرجگاه‌ها و پیاده‌رو‌ها و نیز فضای مجازی حجاب را رعایت نمی‌کنند، برخورد می‌شود.

این سخنان در حالی بیان می‌شود که اخیرا تعداد بسیاری پیامک‌، به صورت تصادفی برای مردم فرستاده شده و آنها را به دلیل عدم رعایت حجاب جریمه کرده است. در میان افرادی که این پیامک را دریافت کرده‌اند، چندین روحانی نیز به چشم می‌خورد.

مسئله حجاب از ابتدای انقلاب و پس از تظاهرات اسفند سال ۱۳۵۷، به عنوان دغدغه مهم زنان کشور مطرح شد. حکومت با تصویب و اجرای طرح «حجاب اجباری» تمامی زنان را وادار کرد تا پوشش مد نظرش را رعایت کنند. این در حالی است که زنان طی یک فرآیند مستمر و ۲۵ساله توانستند تا حدی این فشار را تعدیل کنند. این افراد از سوی حکومت با عنوان «بدحجاب» معرفی می‌شوند.

اخیرا مهدی نصیری، مدیر مسئول و سردبیر سابق روزنامه کیهان که عضوی از اصولگرایان تندرو تلقی می‌شود، در برنامه‌ای تلویزیونی عنوان کرد که بر اساس نظرسنجی وزارت ارشاد اسلامی، ۷۰درصد مردم مخالف حجاب اجباری هستند. در میان این ۷۰ درصد، بسیاری نیز خود محجبه و ملتزم به پوشیدن چادر هستند. به عبارت دیگر دیدگاه حجاب اجباری حتی حمایت بخشی از طبقه مذهبی جامعه را نیز از دست داده است.

او در ادامه پیشنهاد کرد که این مشکل باید حل شود و در غیر این صورت نظام با مشکل عمیق‌تر شدن شکاف خودی و غیر خودی مواجه خواهد شد. به نظر می‌رسد نصیری به دلیل مسائل جانبی حجاب اجباری و کاهش مشروعیت حکومت، بسیاری از نظرات ۲۰ سال پیش خود را تعدیل کرده است. البته این موضع او با واکنش شدید طیف تندروی موسوم به ارزشی مواجه شد.

 از سوی دیگر بسیاری از اصولگرایان میانه‌رو، به صورت نامحسوس و نگران از حملات طیف ارزشی که مورد حمایت هسته سخت قدرت نیز هستند، تلویحا از سخنان نصیری حمایت کردند. در میان اصلاح‌طلبان نیز دست‌کم در حد شعار، حجاب اختیاری مطرح شده است. اگرچه به نظر می‌رسد برخی از آنان در محافل خصوصی طور دیگری فکر می‌کنند و در محافل عمومی شعار دیگری می‌دهند.

پیشتر وحید هروآبادی از افراد نزدیک به طیف احمدی‌نژاد اعلام کرد که در جلسه‌ای که آقای عباس عبدی به صورت آنلاین در آن حضور داشته، با طرح حجاب اختیاری مخالفت کرده و گفته که در صورت آزادی حجاب، ممکن است عده‌ای لخت به خیابان بیایند. اگرچه مهدی نصیری به این قبیل افراد که اتفاقا عبدی نیز یکی از آنهاست، چنین پاسخ داده است: «آنها که در موضوع رفع الزام حجاب مرتبا از گسترش مطالبات مردم در حد عریانی و بازشدن کازینوها و.... ابراز نگرانی می کنند، (جدای از فهم غلطشان از عرف اکثریت مردم ایران) اعتراف به ناتوانی شان در همراه کردن مردم با ایده های دینی می کنند. باید پرسید پس در این چهل سال چه می کردیم؟!»

مسئله حجاب اجباری مدتهاست که به موضوعی حیثیتی برای حکومت ایران تبدیل شده است. از این رو فشارها بر روی نیمی از جامعه به دلیل آن است که به جهان نشان دهد که همچنان سیطره فرهنگی خود را حفظ کرده است. این موضوع البته با توجه به عملکرد متفاوت مردم در خارج از مرزهای ایران و محافل خصوصی، بازخورد متفاوتی را در جهان داشته است.

از منظر دیگر، حکومت نگران است که در صورت عقب‌نشینی از مقوله حجاب اجباری و تن دادن به خواسته اکثریت مردم، مجبور شود گام‌های دیگری را نیز در جهت آزادی‌های اجتماعی و سپس سیاسی بردارد. با توجه به آگاهی سردمداران کشور به عدم مقبولیت، پذیرش تغییر در رویکرد سیاسی برای آنها نگران کننده است. از این رو بحث حجاب اجباری برای بسیاری از افراد تندرو، خاکریز مبارزه با تغییرات جامعه و اکثریت معتقد به آزادی است.

به نظر می‌رسد پس از تغییراتی که در عربستان سعودی صورت گرفته، ایران تنها کشوری است که حجاب در آن به صورت اجباری باقی‌مانده و پلیس بی‌حجابی را در زمره جرائم می‌شمارد.

به هر روی با ورود به دهه پنجم انقلاب و کاهش شدید مشروعیت حکومت، حل مسئله حجاب و تغییر در رویکرد نسبت به آزادی‌های اجتماعی، از گام‌هایی است که حکومت در دستور کار خود قرار داده است. اگرچه بعید به نظر می‌رسد که تا پایان رهبری علی خامنه‌ای و تغییر اساسی در سطوح بالای حکومت، حق حجاب اختیاری به زنان ایران بازگردانده شود.