رحمت‌الله نبیل، رئیس پیشین امنیت ملی افغانستان، در خصوص مذاکرات صلح که اکنون میان هیات مذاکره کننده دولت افغانستان و هیات طالبان در دوحه جریان دارد، گفته است که طالبان مذاکرات صلح را به دید یک «تاکتیک» می‌بینند و در اصل در پی انحصار قدرت هستند. 

آقای نبیل در صفحه توییترش نوشته است: «طالبان مذاکرات صلح را به دید یک تاکتیک می‌بینند. در اصل این گروه در پی انحصار قدرت در غلاف دین و فروپاشی نهادهای افغانستان هستند، که هر دو به نفع منافع پاکستان است، نه افغانستان.»

او هشدار داد که دولت افغانستان باید آمادگی اجرای برنامه دیگری را در این زمینه داشته باشد.

آقای نبیل، رئیس پیشین امنیت ملی افغانستان، چندی پیش نیز با اشاره به این که پاکستان تلاش دارد از طریق طالبان، علاوه بر نظام، هویت افغانستان را هم به چالش بکشاند و در آستانه مذاکرات بین‌افغانی در دوحه، به نفع این گروه فعالیت می‌کند، نوشت:«آی اس آی، می‌خواهد این‌بار علاوه بر نظام، هویت افغانستان را هم به چالش بکشد و این البته رویای درازمدت  ژنرال‌های پاکستانی است.»

آقای نبیل افزود: «پیام من به سران طالبان، سیاسیون و حکومت‌گران افغان این‌ است که محتاط باشند، و روی آنچه باعث بقای افغانستان باشد، به عنوان خانه مشترکی که همه در آن احساس مالکیت کنند، در مذاکرات بین‌افغانی به توافق برسند و از هر نوع انحصار، جاه‌طلبی و خودخواهی پرهیز کنند و آن ‌را مردود بدانند. وگرنه باید برای یک جنگ نیابتی خونین دیگر آماده شد که برای افغانستان و منطقه سنگین و سهمگین تمام خواهد شد، چون این‌بار توطئه بزرگتر از آنی‌ست که بعضی‌ها تصورش را هم نمی‌توانند بکنند.»

شماری از آگاهان سیاسی و شهروندان افغانستان نیز هشدار می‌دهند که هر آنچه در دوحه میان هیات‌های مذاکره‌کننده افغان و طالبان توافق می‌شود، دور از چشم مردم افغانستان نباشد و از هر خواسته‌ای که طالبان بر سر میز مذاکره پیشنهاد می‌کنند، باید همه آگاه شوند.

احمدخان پردیس، آگاه سیاسی مقیم کابل، می‌گوید: «من با گفته‌های آقای نبیل موافقم که طالبان در میز مذاکره برای تفاهم نه، بلکه برای انحصار قدرت تلاش دارند، زیرا این گروه حمایت قوی حکومت پاکستان را دارد، و هر خواسته‌ای که این گروه در میز مذاکره با هیات افغان در میان می‌گذارد، بدون شک دیدگاه پاکستان است. اما برای مردم افغانستان و حکومت ما بسیار مهم است که در این گفت‌وگوها با طالبان محتاط باشند و توجه کنند که هیات طالبان آنان را فریب ندهند و به اهداف شومی که دارند، دست نیابند.»

رامش صالح، از آگاهان سیاسی افغان، نیز می‌گوید: «تاخیر چند ماهه‌ برای آغاز مذاکرات صلح بین‌افغانی دوحه و تاخیر در نشست رو در رو میان هیات‌های دو طرف، نشان می‌دهد که همه‌ این بهانه‌جویی‌ها از سوی طالبان است و با این کارشان تلاش می‌کنند که به یکایک اهداف و خواسته‌های خود برسند. خواسته‌ها و اهداف طالبان پس از سقوط حکومت چندساله آنان تا کنون برای احیای مجدد نظام امارت اسلامی است و شک نداریم که در میز مذاکره نیز برای احیایی نظام‌شان تاکید خواهند کرد، اما بدانند که مردم افغانستان مخالف نظام طالبانی هستند و در مقابل آن خواهند ایستاد.»

اجمل عثمانی، از شهروندان ساکن کابل، می‌گوید: «ما نمی‌خواهیم که افغانستان دوباره از صفر آغاز کند و دستاوردهای چندین ساله‌ ما را در مذاکرات دوحه نابود کنند. ما به هیات افغانی با تاکید می‌گوییم که شما نماینده بیش از سی‌میلیون شهروند افغانستان و حافظ دستاورهای ما هستید و نباید بگذارید جمهوریت و دستاوردهای ما را قربانی امارت کنند. طالبان نیز بدانند که مردم افغانستان هیچ‌گاه نظام سیاه‌شان را نمی‌خواهند که هرچه خواستند، با زور به مردم ما تحمیل کنند.»

آقای عثمانی می‌افزاید: «طالبان و حامیان‌شان بدانند که مردم افغانستان هیچ‌گاه‌ طرفدار نظام طالبانی نبودند و نیستند و اگر بخواهند آن نظام را به زور برقرار کنند، افغانستان بدتر از دهه‌های هفتاد خواهد شد و جوی‌های خون دوباره جاری خواهد شد.»

سخنان و نظرات رحمت‌الله نبیل، رئیس پیشین امنیت ملی افغانستان، مبنی بر آن که طالبان در جریان مذاکره جویای به قدرت رسیدن هستند، در حالی مطرح می‌شود که هیات‌های مذاکره کننده افغان و طالبان از بیش از ده روز پیش به دوحه رفته‌اند، اما تا کنون موفق به آغاز مذاکرات رو در رو با هم نشده‌اند. 

با. این حال، گفته می‌شود که هیات‌های دو طرف در دوحه بارها دور از رسانه‌ها با یکدیگر نشست داشته‌اند. همچنین گفته می‌شود که طالبان در آن نشست‌ها بر برخی از خواسته‌های خود تاکید ورزیده‌اند و آن خواسته‌ها هنوز از سوی هیات مذاکره‌کننده دولت افغانستان پذیرفته نشده است.