سیدجلال ملکی، سخنگوی سازمان آتشنشانی تهران گفت تا ماه آینده ساز و کار استخدام آتشنشانان زن در تهران مشخص میشود.
به گفته آقای ملکی در مرحله اول ۲۰ نفر به صورت آزمایشی جذب سازمان آتشنشانی خواهند شد: «اگر تفکراتی که در ذهن مدیران ارشد است محقق شود حتما ادامه هم پیدا خواهد کرد.»
به گفته سخنگوی سازمان آتشنشانی در ایران ظرف مدت دو ماه شرایط استخدام و جذب آتشنشانان زن و حضورشان در نیروهای عملیاتی و این که ساز و کار جذب آنها به چه صورت باشد مشخص میشود.
به گفته وی زنانی که در رسته عملیاتی وارد میشوند باید واجد شرایط سن و تحصیلات و دارای شرایط خاصی باشند.
مهدی داوری، رئیس سازمان آتشنشانی شهرداری تهران نیز با اشاره به جذب کمتر از ۲۰ زن آتشنشان تا دو ماه آینده در شهرداری تهران به «فارس» گفته است، در برخی عملیات آتشنشانی با وجود ملاحظات فرهنگی، حضور خانمها مؤثر است. به گفته وی حقوق و مزایای زنان آتشنشان معادل با حقوق و مزایای مردان شاغل در این رشته خواهد بود.
خردادماه سال ۱۳۸۵ نیز احمد ضیایی، مدیر عامل وقت، سازمان آتشنشانی شهرداری تهران از جذب صد زن آتشنشان در تهران خبر داده بود. به گفته سازمان آتشنشانی شهرداری تهران، بر اساس طرح استخدام صد آتشنشان زن در این سازمان، این آتشنشانان در ۲۵ ایستگاه آتشنشانی در پایتخت مستقر میشوند. مقرر شده بود آتشنشانان زن در مواقعی که در محیطهای اختصاصی زنانه مانند استخر زنان حوادثی رخ دهد، به زنان حادثهدیده کمک کنند.
این طرح پیشتر در شورای شهر تهران به تصویب رسیده بود ولی اجرای آن به تعویق افتاده بود.
طرح استخدام زنان آتشنشان طی دو دهه بررسی و تصویب شد اما در نهایت به اجرا درنیامد. در سال ۱۳۸۷ مسعود کرباسیان، معاون خدمات شهری شهرداری تهران طرح حضور زنان آتشنشان را در سازمان آتشنشانی و خدمات ایمنی شهرداری تهران کاملا منتفی اعلام کرد. آقای کرباسیان گفته بود قبلا تعدادی زن آتشنشان در این سازمان حضور داشتهاند ولی حضور مجدد زنان کاملا منتفی است. چرا که امکان ایجاد ایستگاههای مجزا برای استقرار زنان آتشنشان در سطح شهر تهران امکانپذیر نیست.
طی سالهای گذشته زنان آتشنشان بسیاری در شهرهای مختلف ایران مشغول بودهاند اما بیشتر کار آنها به صورت داوطلبانه و نمادین بوده است.
برای به کارگیری این زنان به دلیل محدودیتهای جنسیتی که در ایران حاکم است حضور پیدا نکردن زنان و مردان آتشنشان در یک ساختمان محل بحث بود و در نهایت بدون هیچ توافق کتبی در بسیاری از شهرها زنان آتشنشان به صورت آماده به خدمت در طی طول زمان کاری مشخصی که به آنها داده شده بود، در ساختمانی در شهرداری یا حتی در منزل خود منتظر شرایط اعلام شده میماندند.
حتی در شهرستان کرج نیز که از سال ۱۳۸۵ اولین فراخوان رسمی استخدام زنان آتشنشان منتشر شد همچنان این گروه از زنان به کار گماشته نمیشوند.
آنهایی هم که به کار گمارده می شوند در حوادثی که به حضورشان نیاز است، دچار مشکلاتی هستند از قبیل استخدام نشدن، نداشتن حقوق و مزایا و نبود ایستگاه آتشنشانی ویژه زنان که چالشهای رفع نشده حیطه فعالیتشان است.