همزمان با فرارسیدن سالگرد سرکوب خونین آبان ۹۸، کانون نویسندگان ایران در بیانیهای ضمن اعلام همبستگی با آزادی خواهان و مردم، خواستار آزادی کلیه زندانیان سیاسی و عقیدتی شد. همچنین از حکومت خواسته شده تا به سرکوب معترضان و آزادی خواهان پایان دهد.
در این بیانیه، با اشاره به چهار دهه حکومت جمهوری اسلامی، از به رسمیت نشناختن حق آزادی اندیشه و بیان، حق تأسیس تشکلهای صنفی مستقل و حق برگزاری تجمعهای اعتراضی مسالمتآمیز، به شدت انتقاد شده و سرکوب خونین آبان سال پیش را شاهدی بر نقض بدیهیترین حقوق انسانی، یعنی حق آزادی بیان دانسته شده است.
در بخش دیگری با اشاره به وضعیت اقتصادی و فقر فراگیر در کشور آمده است: «از آبان گذشته تا به امروز نهتنها بهبودی در شرایط زندگی و معیشت مردم ایجاد نشده، بلکه وضع بهمراتب بدتر و غیرقابلتحملتر شده است. شانههای مردم زیر فشار جانفرسای گرانی خرد شده و سقوط سرسامآور ارزش پول ملی در یک سال گذشته مردم فقیر را فقیرتر کرده و بسیاری دیگر را به زیرخط فقر رانده است.»
در ادامه متن با توجه به دستگیری سه عضو کانون نویسندگان ایران، یعنی رضا خندان مهابادی، بکتاش آبتین و کیوان باژن و همچنین افزایش فشار بر خانواده فعالان سیاسی و اجتماعی گفته شده حکومت بهجای جبران اشتباه سعی دارد تا با صدور حکمهای سنگین برای بازداشتشدگان اعتراضات دیماه ۹۶ و آبان ۹۸، بازداشت معترضان به ساقط کردن هواپیمای مسافربری و تهدید تعدادی از آنان که دست از دادخواهی برنداشتهاند، تشکیل گشت بهاصطلاح امنیتی محلهها، افزایش فشار امنیتی بر خانوادههای معترضان و قربانیان در آستانهٔ سالگرد آبان ۹۸ و… دهان منتقدان را ببندد.
در پایان نویسندگان نامه به حکومت هشدار میدهند که سیاست ارعاب و سرکوب دیگر نتیجهبخش نیست و باید به آن پایان دهد.