چهار فضانورد با فضاپیمای اسپیس اکس به مدار زمین فرستاده شده و اکنون در مسیر خود به سمت ایستگاه فضایی بین‌المللی هستند.

این دومین بار است که اسپیس اکس، فضانوردان را به مدار زمین می‌برد، اما اولین بار است که این کار را به‌طور کامل انجام می‌دهد. در ماه مه، دو فضانورد در فضاپیمای اسپیس اکس به ایستگاه بین‌المللی فضایی فرستاده شدند گرچه آن مورد در واقع آخرین پرتاب آزمایشی، پیش از به کارگیری کامل فضاپیماهای این شرکت بود.

این پرتاب، مکمل تلاش‌هایی است که دوباره به ایالات متحده آمریکا این امکان را ‌می‌دهد تا فضانوردان را از داخل خاک خود به فضا بفرستد. از زمان پایان برنامه اکتشافات فضایی، ناسا مجبور شده صندلی‌هایی را در فضاپیماهای روسی بخرد تا فضانوردان خود را به فضا بفرستد؛ اما همچنین برای سال‌ها این سازمان به دنبال تشویق شرکت‌های خصوصی از جمله اسپیس اکس و بوئینگ بود تا فضاپیمایی را برای حمل انسان به فضا تعبیه و تولید کنند.

فضاپیمای اسپیس اکس از مرکز فضایی کندی، به فضا پرتاب شد و سه فضانورد ناسا و یک فضانورد از ژاپن را با خود حمل می‌کند.

کپسول دراگون در بالای این فضاپیما، که از سوی سرنشینان آن، به خاطر مصائب فراوان سال جاری و از همه بیشتر کووید-۱۹، «مقاومت» نامیده شده، ۹ دقیقه بعد از پرتاب به مدار خود رسید. این کپسول قرار است تا آخر روز دوشنبه به ایستگاه بین‌المللی فضایی رسیده و تا بهار آنجا باقی بماند.

فرمانده مایک هاپکینز، درست پیش از پرتاب گفت: «با همکاری با هم در این دوران سخت و دشوار، باعث الهام کل ملت و جهان خواهیم شد و به همین خاطر نام این وسیله بی‌نظیر را «مقاومت» گذاشته‌ایم.»

وقتی فضاپیما به مدار خود رسید، او گفت: «این یک تجربه فوق‌العاده بود.»

ایلان ماسک، موسس و مدیرعامل اسپیس اکس، خود به خاطر ویروس کرونا مجبور به غیبت شده و این پرتاب را روی صفحه نمایشی، دور از مکان واقعه مشاهده کرد. او توییت کرد «به احتمال زیاد» به مورد ملایمی از کووید-۱۹ مبتلا شده است. مطابق سیاست ناسا در مرکز فضایی کندی، هر کس که نتیجه آزمایشش به ویروس کرونا مثبت شده، باید قرنطینه شود و برای مدتی تنها بماند.

پرتاب روز یکشنبه، تنها چند ماه بعد از پرواز آزمایشی اسپیس اکس، با دو خلبان انجام شد. این شروع برنامه‌ای است که ناسا امیدوار است باعث نقل و انتقال دوره‌ای و ادامه‌دار فضانوردان از ایالات متحده به ایستگاه بین‌المللی فضایی شود که برای سال‌ها به تاخیر افتاده بود. به گفته مقامات، حضور افراد بیشتر در این برنامه فضایی، به معنای انجام تحقیقات علمی بیشتر در آزمایشگاه چرخان این ایستگاه است.

وقتی کپسول فضاپیما به مدار خود رسید و موشک مرحله اول، روی صفحه شناوری در اقیانوس اطلس فرود آمد، تشویق و شادی کل اتاق کنترل ماموریت اسپیس اکس در شهر هاثورن ایالت کالیفرنیا را فرا گرفت. خود ایلان ماسک هم تنها یک نشانک قلب سرخ توییت کرد.

در مرکز کندی، گیون شاتول، رئیس شرکت اسپیس اکس به جای آقای ماسک حاضر شد. او از محل حضور آقای ماسک خبری نداد ولی گفت «او در مکانی خیلی نزدیک به پرتاب، خود را قرنطینه کرده است.»

خانم شاتول به گزارشگران گفت: «چندین پیامک دارم که این را ثابت می‌کند.»

پرواز به ایستگاه فضایی که در کل ۲۷ و نیم ساعت به طول می‌انجامد، به طور کامل خودکار است، البته سرنشینان فضاپیما نیز اگر نیاز باشد امکان کنترل و هدایت آن را دارند.

وقتی این کپسول به مدار خود رسید، اسپیس اکس با مشکل افزایش فشار در آن مواجه شد ولی خیلی زود این مشکل را حل کرد.

با ادامه شیوع کووید-۱۹، ناسا به پیروی از تمهیدات احتیاطی خود که از ماه مه هنگام پرتاب آزمایشی اسپیس اکس اتخاذ شد، ادامه می‌دهد. فضانوردان از ماه اکتبر با خانواده‌های خود قرنطینه شدند. تمام کارمندان درگیر در روند پرتاب، ماسک بر صورت داشتند و تعداد مهمانان حاضر در مرکز کندی، محدود بود. حتی دو فضانوردی که در پرواز اول اسپیس اکس در ماه مه حضور داشتند نیز، این بار از مرکز فضایی جانسون در شهر هیوستون این پرتاب را تماشا کردند.

معاون اول رئيس جمهور مایک پنس، رئیس شورای ملی فضایی، برای تماشای این پرتاب به جیم بریدنستاین، دبیر ناسا، پیوست.

آقای پنس هنگام توقف در مرکز کنترل پرتاب اسپیس اکس، برای تبریک به کارمندان، گفت: «من تقریبا تا نه دقیقه بعد از پرتاب نتوانستم نفس بکشم.»

خارج از مرکز فضایی نیز، تماشاگران در سواحل و شهرهای مجاور جمع شدند. ناسا نگران این بود که پرتاب شب‌هنگام این فضاپیما در آخر هفته، منجر به حضور علاقه‌مندان زیادی شده و به شیوع ویروس کرونا منجر شود. به همین خاطر از تمام حاضران خواسته شد ماسک بر صورت زده و تمهیدات فاصله‌گیری در اجتماع را رعایت کنند. درخواست‌های مشابهی از حضار، در پرتاب ۳۰ می نیز صورت گرفت که کسی به آنها توجه نکرد.

سوفیا گیانزا، که با همسر و پسر خود از میامی آمده بود تا این اولین پرتاب را تماشا کند، گفت: «در این سال دیوانه، ما بالاخره خبری خوب دیدیم. به همین خاطر اتفاق خیلی زیبایی بود.»

این فضانوردان که متشکل از سه مرد و یک زن بوده و تحت هدایت آقای هاپکینز، سرگرد نیروی هوایی ایالات متحده هستند، نام کپسول خود را «مقاومت» نهادند که حاکی از مقاومت و تاب‌آوری، نه تنها در برابر بیماری‌ عالم‌گیر ویروس کرونا بلکه همچنین مقاومت در برابر بی‌عدالتی نژادی و سیاست‌‌های منازعه‌برانگیز است. این گروه از متنوع‌ترین گروه‌های ممکن در یک فضاپیما هستند که شامل خانم دکتر شانون واکر، فرمانده نیروی دریایی ویکتور گلاور، اولین فضانورد سیاه‌پوست در ماموریتی طولانی در ایستگاه فضایی، و سویچی نوگوچی از ژاپن است که اولین شخصی خواهد بود که طی حدود ۴۰ سال با سه فضاپیمای مختلف به فضا سفر کرده است.

آنها با ماشین‌های تسلا، یکی دیگر از شرکت‌های ایلان ماسک، به سکوی پرتاب برده شدند و آنجا با همسر و کودکان خود خداحافظی کرده و آنان را در آِغوش کشیدند، که همگی پشت شیشه‌های باز ماشین جمع شده بودند.

کپسول دراگون به جز طراحی شیک و فناوری‌های مختلف خود، خیلی بزرگ هم هست و امکان حمل ۷ نفر را دارد. کپسول‌های فضایی سابق، امکان حمل بیش از ۳ نفر را نداشتند. از فضای اضافی کپسول جدید برای حمل محصول‌های مورد نیاز و انجام آزمایش‌های علمی بهره جسته شده است.

این چهار فضانورد به دو فضانورد روسی و یک فضانورد امریکایی خواهند پیوست که ماه گذشته از قزاقستان به ایستگاه فضایی فرستاده شدند. این فضاپیما پیش از پرتاب به سمت مدار خود حدود نیم دقیقه روی سکوی پرتاب شناور بود.

موشک شلیک اولیه هم قرار است از سوی اسپیس اکس بازیافت شده و برای پرتاب‌های بعدی مورد استفاده قرار گیرد. پرتاب بعدی فضانوردان برای ماه مارس برنامه‌ریزی شده است که همان پرواز، قرار است فضانوردان تازه به فضا فرستاده شده را در ماه آوریل به زمین بر‌گرداند.

خانم شاتول گفت طی ۱۵ ماه آینده، اسپیس اکس باید حدود ۷ ماموریت دراگون را برای ناسا انجام دهد که هم حاوی پرواز سرنشین و هم انتقال بار و محصولات به ایستگاه فضایی است.

گرچه آقای بریدنستاین از این پرتاب زیبا تعریف کرد ولی همچنین تاکید داشت: «این ماموریتی شش ماهه و اولین مورد از زنجیره‌ای از ماموریت‌ها است.»

او افزود: «وقتی به فضا پرواز می‌کنید همیشه میزانی از خطر وجود دارد و به همین خاطر باید همیشه خیلی دقیق بود.»

اسپیس اکس و ناسا آنقدر می‌خواستند موشک شلیک اولیه را پیدا کنند که پرتاب را یک روز به تعویق انداختند تا سطح شناور در اقیانوس اطلس تا آخر هفته به موقعیت خود برسد چرا که وضعیت آب اقیانوس اطلس طی روزهای گذشته شدیدا متلاطم بود.

بوئینگ، پیمانکار دیگر ناسا برای انتقال فضانوردان، یک سال از اسپیس اکس عقب‌تر است. تکرار پرواز آزمایشی با نرم‌افزار یک فضاپیمای بدون سرنشین، تا زمانی در اوایل سال آینده میلادی به تعویق افتاده است و اولین پرواز یک فضانورد در کپسول استارلاینر این شرکت تا قبل از تابستان آینده اتفاق نخواهد افتاد.

بعد از آنکه برنامه ناوگان فضایی در سال ۲۰۱۱ لغو شد، ناسا برای ارسال و انتقال فضانوردان و محمولات به شرکت‌های خصوصی روی آورده است. اسپیس اکس شرایط لازم برای هر دو پرواز را دارد. از آنجا که مرکز کندی مجددا برای پرتاب فضانوردان به راه افتاده است، ناسا می‌تواند دیگر از فضاپیمای سویوز روسی صندلی نخرد. آخرین صندلی این فضاپیما برای ناسا ۹۰ میلیون دلار هزینه داشت.

داگ هارلی، فرمانده اولین پرتاب آزمایشی اسپیس اکس اشاره کرد این اتفاق فقط برای کاهش هزینه و سهولت تعلیم فضانوردان و سرنشینان فضاپیما نیست.

او هفته گذشته به آسوشیتدپرس گفت: «دست آخر به نظرم برای ما بهتر است اگر می‌توانیم از خاک ایالات متحده به فضا پرواز کنیم.»

گزارش‌های تکمیلی از آسوشیتدپرس