روزنامه جهان صنعت، چاپ تهران، روز پنجشنبه ۱۴ اردیبهشت در گزارشی، از «افزایش به فروش گذاشتن اعضای بدن در ایران» به‌دلیل فقر خبر داده است و نوشته که فروش اعضای بدن به خارج از کشور هم کشیده شده است.

در این گزارش آمده است که برخی دلالان با کمک افرادی که در خارج از کشور حضور دارند، فروشنده را به کشورهای همسایه مانند عراق، امارات متحده عربی و ترکیه می‌فرستند تا اعضای بدن خود را با قیمت‌های بین ۷۰۰۰ دلار تا ۱۵۰۰۰ دلار به فروش برسانند.

گسترش فقر در ایران به‌دلیل بحرانی‌تر شدن وضعیت اقتصادی کشور در ماه‌های اخیر، حتی موجب اعتراض گروهی از چهره‌های وابسته به نظام جمهوری اسلامی شده است. درحالی که اقتصاددانان مستقل برای یک خانواده ۴ نفره در تهران، خط فقر را حدود ۴۰ میلیون تومان ارزیابی می‌کنند، میزان حقوق کارگران و کارمندان در پایتخت بین هفت تا ۱۵ میلیون تومان است و همین نکته، به‌طور واضح نشان‌دهنده فاصله زیاد حقوق‌ها با هزینه‌ها است.

در گزارش روزنامه جهان صنعت همچنین به تعدادی از شهروندان در تهران اشاره شده است که حتی حاضر به فروش قلب خود و از دست رفتن جانشان‌اند تا دیگر اعضای خانواده و فرزندانشان از فقر و فلاکت اقتصادی نجات یابند.

این روزنامه می‌نویسد: «متاسفانه فروش اعضای بدن معطوف به گروه سنی خاص یا جنسیت خاصی هم نیست. سن بیشتر این افراد بین ۱۸ تا ۴۰ سال است. از ابتدای امسال قیمت کلیه از ۵۰۰ میلیون تا یک میلیارد تومان در نوسان است. پیش از این، آگهی‌های فروش قرنیه خبرساز شده بود، اتفاقی که به نابینا شدن فرد فروشنده منجر می‌شود. با اینکه متخصصان قلب می‌گویند امکان ندارد فرد زنده‌ای بتواند قلب یا حتی سایر ارگان‌های حیاتی‌اش را بفروشد، اما این روزها آگهی فروش قلب هم به‌وفور در خیابان یافت می‌شود. در یک سال گذشته به‌غیراز کلیه، آگهی‌های پیوند کبد، مغز استخوان، قرنیه چشم، اهدایی اسپرم و تخمک نیز به دیوارها اضافه شده است.»

انجمن خیریه حمایت از بیماران کلیوی ایران، قیمت فروش کلیه را ۸۰ میلیون تومان تعیین کرده است، اما این رقم با توجه به تورم فعلی آن‌قدر برای فروشندگان ناچیز محسوب می‌شود که دیگر کمتر کسی حاضر به فروش کلیه‌ از طریق قانونی می‌شود و آن را با قیمتی حدود ۱۰ برابر در بازار سیاه و بیمارستان‌های خصوصی به فروش می‌رساند.

در گزارش روزنامه جهان صنعت آمده است: «فروشندگان اعضای بدن به خاطر فقر و تنگدستی، قید عضو بدن خود را می‌زنند تا تنها یک شب بی‌دغدغه را سر به بالین بگذارند. گاهی خریداران این اعضا هم توانایی پرداخت هزینه‌های هنگفت را ندارند، زیرا بسیاری از آن‌ها برای تهیه عضوی از بدن مانند کلیه باید خانه و ماشین خود را بفروشند. به همین دلیل فروش اعضای بدن به خارج از کشور هم کشیده شده است.»

روزنامه جهان صنعت که پیش از این تجربه چندین بار توقیف به‌دلیل انتشار گزارش‌های اجتماعی را دارد، در گزارش تازه خود می‌گوید برخی از کارشناسان اجتماعی درباره فروش کلیه ایرانیان در عراق به دلار واکنش نشان داده‌اند: «جوانان این مملکت دارند عضوی از وجودشان را به دشمنان قدیم می‌فروشند. هیچ ایرانی‌ یادش نمی‌رود که همین عراق هشت سال جوانان ایرانی را ناجوانمردانه کشت و حالا هم اعضای بدن آن‌ها را می‌خرد.»

این روزنامه ادامه داد: «با کمی جست‌و‌جو در کانال‌های تلگرامی و سایت‌های داخل ایران متوجه می‌شویم که فروش اعضای بدن در ایران، تنها معطوف به تهران یا کلان‌شهرها نیست، بلکه «با کمال ناباوری سراسر کشور را به‌گونه‌ای دربر می‌گیرد که می‌توان گرد فقر را بر چهره تمامی ۸۰ میلیون ایرانی مشاهده کرد. واقعیت امر این است که خریدوفروش کلیه، زیر پوست شهرها در جریان است و دلالان به‌شدت مشغول فعالیت هستند. این در حالی است که در فاصله زمانی هر دو تا سه ساعت، یک بیمار در لیست انتظار پیوند، جان خود را از دست می‌دهد و حالا دیگر راه اصلی نیازمندان پیوند اعضا، روی آوردن به بازار خریدوفروش اعضای بدن است.»

یک کارگر که آگهی فروش کلیه‌اش را به دیوارهای تهران چسبانده است، در گفت‌وگو با خبرنگار جهان صنعت گفت: «گروه خونی‌ام o منفی است و ۲۲ سال دارم. کلیه‌ام را ۵۰۰ میلیون تومان می‌فروشم. تمام آزمایش‌ها اچ‌‌ال‌ای را انجام داده‌ام و کاملا سالم هستم. باور کنید از سن کم کارگری کرده‌ام، اما به‌قدری شرایط مالی خانواده‌ام خراب است که چاره‌ای جز فروش کلیه خود ندارم. اگر کبدم را هم خواستید بخشی از آن را ۲۰۰ میلیون تومان می‌فروشم.»

یک مادر ۳۷ ساله گفته است:‌ «کلیه‌ام را ۳۴۰ میلیون تومان می‌فروشم. آزمایش اچ‌ال‌ای هم انجام داده‌ام. خیلی به این پول نیاز دارم. رضایت‌نامه هم دارم. من یک زن تنها هستم که دو فرزند ۴ و ۶ ساله دارم. می‌دانم که پرداخت همین مبلغ هم برای بیماران سخت است، اما من هم چاره‌ای ندارم. نیاز فوری به این مبلغ دارم.»

دکتر سیمین کاظمی، پزشک و جامعه‌شناس، در گفت‌وگو با جهان صنعت و با اشاره به علل و عوامل افزایش فروش اعضای بدن در جامعه ایران گفت: «شرایط اقتصادی، فقر، گرانی و بیکاری، بخشی از جامعه را به‌جایی می‌رساند که برای زنده ماندن و تامین نیازهای ابتدایی زندگی مجبور به فروش اعضای بدن می‌شود. درواقع برای این بخش از جامعه در فقدان سرمایه اقتصادی، بدن به آخرین سرمایه‌ای بدل می‌شود که برای ادامه زندگی ‌باید پاره‌های آن را بفروشد. فروش اعضای بدن، بی‌رحمانه‌ترین شکل از مناسبات اجتماعی و اقتصادی یک جامعه را بازنمایی می‌کند.»

این پزشک درباره خطرات احتمالی که فروشنده اعضای بدن را تهدید می‌کند، نیز می‌گوید: «از دست دادن کلیه در کوتاه‌مدت به درد، عفونت، عوارض بیهوشی، احتمال نیاز به جراحی مجدد و انسداد روده منتهی می‌شود و در دراز‌مدت نیز از دست رفتن ۲۰ تا ۳۰ درصد از کیفیت کلیه و ابتلا به بیماری‌هایی مثل دیابت، فشارخون بالا و چاقی را به همراه دارد. البته که خطرات فروش کبد از کلیه نیز بیشتر است.»

در حالی فروش اعضای بدن در ایران به علت گسترش فقر در حال افزایش است که دولت ابراهیم رئیسی به‌عنوان دولت ایده‌آل علی خامنه‌ای، با شعار محرومیت‌زدایی و ریشه‌کنی فقر مطلق بر سر کار آمد؛ شعارهایی که مانند دیگر شعارهای بنیان‌گذران انقلاب اسلامی ایران، نتیجه‌ای معکوس و فاجعه‌بار را برای مردم ایران به همراه داشته است.