سازمان نظام پزشکی ایران بار دیگر درباره مهاجرت گسترده پزشکان متخصص از ایران هشدار داد و اعلام کرد که درحال حاضر کمبود پزشک متخصص قلب کودکان در ایران به بحرانی بزرگ تبدیل شده است.

این در حالی است که حسین سلامی، فرمانده کل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، ۲۲ آذر آمارهای وزارت بهداشت و درمان، نمایندگان مجلس و مدیران بیمارستان‌های ایران را زیر سوال برده و مدعی شده بود مهاجرت چشمگیر پزشکان و پرستاران از ایران به دلیل مشکلات اقتصادی، سیاسی و اجتماعی، «دروغ، جنگ روانی و تبلیغات منفی» دشمنان ایران است و آمارها با واقعیت همخوانی ندارند؛ اما حالا سازمان نظام پزشکی ایران از بلاتکلیفی صدها کودک بیمار به علت مهاجرت بسیاری از متخصصان قلب کودک از ایران و کمبود پزشک خبر داده و ضمن اشاره به مهاجرت دکتر مازیار غلام‌پور دهکی، جراح و «از نوابغ پیوند قلب کودکان در ایران» در روزهای گذشته، نوشته است که «لیست‌ انتظار بیماران این پزشک تا دو سال آینده پر بود و ۶۳۸ کودک نیازمند جراحی در این فهرست قرار داشتند».

دکتر غلام‌پور دهکی بنیان‌گذار و رئیس بخش جراحی بیماری‌های مادرزادی قلب بیمارستان رجایی تهران بود.

بر اساس اعلام این سازمان، سالانه ۱۰ تا ۱۵ هزار کودک در ایران با بیماری‌ قلبی متولد می‌شوند که حدود ۷۰ تا ۸۰ درصد آن‌ها به جراحی نیاز دارند که عمل برخی از آن‌ها نیز بسیار پیچیده است اما در ایران، تعداد پزشکانی که می‌توانند این جراحی‌های پیچیده نوزادان را انجام می‌دهند، کمتر از پنج نفر است. فهرست کودکان منتظر جراحی قلب در بیمارستان رجایی تهران، به‌عنوان بزرگ‌ترین مرکز جراحی قلب ایران، تا سال ۱۴۰۵ پر شده است.

بحرانی‌تر شدن وضعیت اقتصادی ایران در دولت ابراهیم رئیسی در کنار ادامه سرکوب‌های حکومتی علیه آزادی‌های اجتماعی و حقوق شهروندی مردم موجب شده است تا بنا بر آمارهای دولتی، از پاییز ۱۴۰۱ موج جدید و بزرگ‌تر مهاجرت از ایران آغاز شود و وضعیت در بسیاری از حوزه‌های شغلی نظیر پزشکی، آموزشی و مهندسی به دلیل کمبود متخصص باتجربه به شرایط هشدار برسد.

در بخش بهداشت و درمان، علاوه بر بحران کمبود پزشک متخصص، کمبود شدید پرستاران نیز به مشکلی بزرگ برای بیمارستان‌های دولتی و خصوصی تبدیل شده است. تا جایی که عباس عبادی، معاون پرستاری وزارت بهداشت، روز ۲۸ آبان ۱۴۰۱ از پایین‌ بودن میانگین تعداد گروه پرستاری به‌ ازای هر بیمار بستری‌شده در مراکز درمانی خبر داد و گفت اگرچه میانگین سهم ملزوم بیماران بستری‌شده از گروه پرستاری در مراکز درمانی باید ۱.۸ باشد، در حال حاضر این رقم به ۱.۲ کاهش‌ یافته و در برخی شهرها و مراکز درمانی حتی به ۰.۷ یا ۰.۶ رسیده است.

بسیاری از رزیدنت‌ها در ایران هم اشاره کرده‌اند که به دلیل ساعات طولانی شیفت‌ و بار روانی سنگینی که طی این دوره در نظام پزشکی ایران تحمل می‌کنند، با انواع ناهنجاری‌های روانی و فشارهای روحی مواجه می‌شوند و سختی دوره دستیاری در کنار تمایل به مهاجرت و انصراف از ادامه مسیر، سبب شده تا بسیاری از دانشجویان پزشکی قید تحصیل در رشته‌های تخصصی دشوار را بزنند که موجب می‌شود شبکه درمانی ایران با مشکل کمبود پزشک متخصص مواجه شود.

محمد رئیس‌زاده، رئیس سازمان نظام پزشکی ایران، نیز در مردادماه، «خالی شدن ایران از پزشک» را بحرانی جدی خواند و در مورد آینده حوزه سلامت هشدار داد؛ هشدارهایی که به نظر نمی‌رسد برای مقام‌های دولت و حکومت جمهوری اسلامی چندان مهم باشد، زیرا در سال‌های اخیر در جهت کاهش بحران‌های اقتصادی یا بهبود وضعیت دستمزد پزشکان و پرستاران که با پیشنهادهای کاری فراوان در اروپا و آمریکا یا کشورهای حوزه خلیج‌فارس مواجه‌اند، هیچ تصمیمی اتخاد نکرده‌ و حرکت موثری انجام نداده‌اند.

ایرج فاضل، وزیر سابق بهداشت و درمان جمهوری اسلامی، در مهرماه از کاهش نگران‌کننده استقبال دانشجویان پزشکی از رشته‌های تخصصی جراحی مانند جراحی کودکان و جراحی قلب خبر داده و گفته بود اینکه امروز برای بسیاری از این رشته‌های تخصصی «حتی یک داوطلب هم وجود ندارد»، جای نگرانی دارد.